The Effects of Online and In-Class Groupworks on Academic Achievement, Attitude and Willingness for Social Interaction

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 1, 38 - 52, 30.04.2015

Esad Esgin Aliye Saraç

Öz

The aim of this study was to examine the effects of online and in-class groupworks on academic achievement, willingness for social interaction and attitude towards course. Pretest-posttest experimental design with control group was used. Participants were 48 undergraduate students taking programming course. 16 of the participants used online whiteboard environment while solving an algorithm problem and 12 of the participants used HeliosPaint environment in a computer lab. According to the results of the study, there were no significant differences between online and in-class groups in terms of academic achievement, willingness for social interaction and attitude scores. However, solutions to algorithm problem of online groups were better than the control groups.

 

Key words: Computer-mediated learning environments, Online whiteboard application, Algorithm development, Groupwork, Willingness for social interaction.

Anahtar Kelimeler

Computer-mediated learning environments, Online whiteboard application, Algorithm development, Groupwork, Willingness for social interaction

Çevrimiçi ve Sınıf İçi Grup Çalışmalarının Akademik Başarı, Tutum ve Sosyal Etkileşime İstekliliğe Etkisinin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, programlama dilleri dersinde algoritma oluştururken çevrimiçi ve sınıf içi grup çalışmalarının akademik başarıya, derse karşı tutuma ve sosyal etkileşime istekliliğe etkilerini belirlemektir. Araştırmada kontrol gruplu öntest-sontest deneme modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü 3. sınıf öğrencilerinden programlama dilleri dersini alan 48 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında belirlenmiş olan hipotezleri test edebilmek amacıyla 16 öğrenciden oluşan deney grubuna beyaz tahta uygulaması ile çevrimiçi ortamda, 12 öğrenciden oluşan kontrol grubuna ise HeliosPaint programı ile sınıf ortamında grup çalışması yaptırılmıştır. Çalışmada, deney grubu ile kontrol grubunun akademik başarı puan ortalamaları, derse karşı tutum puanı ortalamaları ve sosyal etkileşime isteklilik puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı ancak çevrimiçi grup çalışmaları ile oluşturulan ürünlerin sınıf ortamında grup çalışmaları ile oluşturulan ürünlerden nitelik bakımından daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Bilgisayar aracılı öğrenme ortamları, Çevrimiçi beyaz tahta uygulaması, Algoritma geliştirme, Grup çalışması, Sosyal etkileşime isteklilik.

Anahtar Kelimeler

Bilgisayar aracılı öğrenme ortamları, Çevrimiçi beyaz tahta uygulaması, Algoritma geliştirme, Grup çalışması, Sosyal etkileşime isteklilik

Kaynakça

• Arslan, A. (2006). Bilgisayar Destekli Eğitim Yapmaya İlişkin Tutum Ölçeği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 24-33.
• Bloom, B. S. (2012). İnsan Nitelikleri ve Okulda Öğrenme, çev. Durmuş Ali Özçelik, Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bower, M. (2007). Groupwork activities in synchronous online classroom spaces. In ACM SIGCSE Bulletin (Vol. 39, No. 1, pp. 91-95). ACM.
• Cohen, E. G. (1994) Designing Groupwork: Strategies for the Heterogeneous Classroom. Teachers College Press. New York.
• Curran, K. (2002). An Online Collaboration Environment. Education and Information Technologies, 7(1), 41–53.
• Çığlık, H. & Bayrak, M. (2015). Uzaktan Öğrenme ve Yapısalcı Yaklaşım. İstanbul Açık ve Uzaktan Eğitim Dergisi, 1(1), 87-102.
• Driscoll, M. P. (1994). Psychology of Learning for Instruction. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
• Emre, Y. (2002). Kitle İletişim Araçları Ve WWW Teknolojilerinin Uzaktan Eğitim Uygulamalarında Kullanılması. Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
• Graham, C. R. & Misanchuk, M. (2004). Computer-mediated learning groups: Benefits and challenges to using groupwork in online learning environments. Online collaborative learning: Theory and practice, 1(8), 1-202.
• Güler, Ç. (2005). Çevrimiçi Öğrenmenin Öğretmen Adaylarının Sosyal Etkileşimleri Üzerine Etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Hassler, V. (2004). Online Collaboration Products. Computer, 37(11), 106-109.
• Hewett, B. L. (2006). Synchronous Online Conference-Based Instruction: A Study of Whiteboard Interactions and Student Writing. Computers and Composition, 23, 4–31.
• Hou, H. T. & Wu, S. Y. (2011). Analyzing the social knowledge construction behavioral patterns of an online synchronous collaborative discussion instructional activity using an instant messaging tool: A case study. Computers & Education, 57(2), 1459-1468.
• Hrastinski, S. (2006). The relationship between adopting a synchronous medium and participation in online group work: An explorative study. Interactive Learning Environments, 14(2), 137-152.
• İnceoğlu, M. (2010). Tutum Algı İletişim. İstanbul: Beykent Üniversitesi Yayınevi.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Köseoğlu, Ö. (2012). Sosyal Ağ Sitesi Kullanıcılarının Motivasyonları: Facebook Üzerine Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Dergisi, 7(2), 58-81.
• Kubala, T. (1998). Addressing student needs: Teaching on the Internet. Technological Horizons in Education Journal, 25(8), 71–74.
• Küçükahmet, L. (2003). Sınıf Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Lamb, A. (2006). Engaging Learners the Smartboard Way. [Çevrimiçi: http://eduscapes.com/sessions/smartboard/] Erişim tarihi: 27 Mayıs 2010.
• Olson, B. (2008). Interactive Whiteboards in Minnesota Media Centers. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, College of St. Scholastica, Duluth, Minnesota.
• Ozoglu, M. (2009). A Case Study Of Learner Support Services In The Turkish Open Education System, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Utah State University, Instructional Technology Department, Logan, Utah.
• Özdemir, S. (2005). Web Ortamında Bireysel ve İşbirlikli Problem Temelli Öğrenmenin Eleştirel Düşünme Becerisi, Akademik Başarı ve İnternet Kullanımına Yönelik Tutuma Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özdener, N. & Ay, O. (2013). Erroneous Programs and Correct Strategies. Mediterranean Journal of Educational Research. 14(1), 417-422.
• Öztürk, M. (2014). Web Tabanlı Uzaktan Eğitimde Teknolojiye İlişkin Yeni Eğilimler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 272-288.
• Rodrigues, J.J.P.C., Sabino, F.M.R. & Zhou L. (2011). Enhancing e-learning experience with online social Networks. IET Communications, 5(8), 1147-1154. Çevrimiçi: http://ieeexplore.ieee.org/stamp/stamp.jsp?tp=&arnumber=5893894.
• Stahl, G., Wee, J. D. & Looi, C.-K. (2007). Using chat, whiteboard and wiki to support knowledge building. Paper presented at the workshop on "Knowledge Building Research in Asia Pacific" at the 15th International Conference on Computers and Education (ICCE 2007), Hiroshima, Japan.
• Şahin, M. (2005). İnternet Tabanlı Uzaktan Eğitimin Etkililiği: Bir Meta Analiz Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Şakar, A. N. (1997). Anadolu Üniversitesi Uzaktan Öğretimde Bilgi Sistemi Bir Model Önerisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
• Tay, B. & Akyürek Tay, B. (2006). Sosyal Bilgiler Dersine Yönelik Tutumun Başarıya Etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 73-84.
• T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. (2010). Matematiğe Yönelik Tutum Ölçeği. [Çevrimiçi: http://ogm.meb.gov.tr/mat_9.doc] Erişim tarihi: 10 Nisan 2010.
• Torff, B. & Tirotta, R. (2010). Interactive Whiteboards Produce Small Gains in Elementary Students’ Self-Reported Motivation in Mathematics. Computers & Education, 54(2), 379-383.
• Türkmen, A. (1997). İlköğretim Okullarında Gökyüzü ve Dünyamız Ünitesinin Ödül ve Grup Çalışması Metoduyla İşlenmesinin Fen Öğretimine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Tüzün, H. (2007). Programlama 2.0: Programlama Eğitiminde Yenilikçi İnternet Teknolojilerinin Kullanılması [Bildiri], Akademik Bilişim ’07, Kütahya.
• Verduin, J. R. & Clark, A. T. (1991). Distance Education. San Francisco: Josey-Bass Publishers.
• Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık (Constructivism). Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde Yeni Yönelimler. (ss. 39-65) Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Yücel, Z., & Koç, M. (2011). The relationship between the prediction level of elementary school students’ math achievement by their math attitudes and gender. Elementary Education Online, 10(1), 133-143.