The Effect Of Context-Based Education On Students' Perceptions Of "Green Chemistry And Sustainability"

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 2, 73 - 85, 27.11.2019

Zafer Karagölge , İlhami Ceyhun , Nermin Arıcı

https://doi.org/10.33710/sduijes.601578

Cited By: 2

Öz

Concerns on environment and
sustainability make themselves felt more every day. In a world with
continuously increasing population and limited resources one of the greatest
ideas in the 21th century has been green chemistry. The aim of this study is to
identify the effect of context-based education on students’ perceptions of “green chemistry and sustainability” and
ensure that students reinforce the concepts of environment, environmental
problems, sustainability and etc. through green chemistry applications.
Throughout the research, the 40-question test, made up of quad likert-type
questions, was applied as pre-test and post-test. In order to compare the
points that the students collected from the pre- and post-application tests,
paired students t-test method was used. Findings collected as a result of the
analysis have revealed that statistically there is a meaningful difference (t₍₁₅₎=
-6.599, p<.05) between the points collected by the students in support of
the post-test and this finding has stood out prominently in the arithmetic
means. Looking at the changes of the points collected by students from pre-test
to post-test, it is detected that there is a 39% increase in support of the
post-test. These findings achieved throughout the study show that context-based
learning method attracted all participant students’ interests and is successful
in terms of improving students’ awareness of sustainability and green
chemistry.

Anahtar Kelimeler

Sustainability, Green chemistry, Context-based learning, Environmental education, Chemistry education

Bağlam Temelli Öğretimin Öğrencilerin “Yeşil Kimya Ve Sürdürülebilirlik” Algıları Üzerine Etkisi

Öz

Çevre ve sürdürülebilirlik konusundaki
endişeler her geçen gün kendini daha fazla hissettirmektedir. Devamlı artan bir
nüfusa ve sınırlı kaynaklara sahip olan dünyada sürdürülebilir kalkınma fikri
için 21. yüzyıldaki en büyük düşüncelerden birisi yeşil kimya anlayışı
olmuştur. Bu çalışmanın amacı, bağlam temelli öğretimin öğrencilerde “yeşil kimya ve sürdürülebilirlik” algısı
üzerine etkisini tespit etmek ve öğrencilerin çevre, çevre sorunları ve
sürdürülebilirlik gibi kavramları yeşil kimya uygulamalarıyla pekiştirilmesinin
sağlanmasıdır. Araştırmada 40 soruluk 4’lü likert tipi sorulardan oluşan test
ön-test ve son-test olarak uygulanmıştır. Öğrencilerin uygulama
öncesi ve sonrası başarı testinden elde edilen puanlarını karşılaştırmak
amacıyla bağımlı örneklem t testi yapılmıştır. Analiz sonucunda elde edilen
bulgular, öğrencilerin puanlarında son-test lehine istatistiksel olarak anlamlı
bir farklılık olduğunu (t₍₁₅₎= -6.599, p<.05) ortaya koymuş ve bu
bulgu aritmetik ortalamalarda da belirgin bir şekilde kendini göstermiştir.
Öğrencilerin ön-test ve son-test puanlarındaki değişime bakıldığında, son test
lehine yaklaşık %39’luk bir artışın olduğu belirlenmiştir. Çalışmada elde
edilen bu bulgular, yaşam temelli öğrenme yönteminin araştırmaya katılan tüm
öğrencilerin ilgisini çektiğini, sürdürülebilirlik ve yeşil kimya bilincini
geliştirmede başarılı olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Sürdürülebilirlik, Yeşil kimya, Yaşam temelli öğrenme, Çevre eğitimi, Kimya eğitimi

Kaynakça

• Akpınar, M. (2009). Öğrencilerin ortaöğretim fizik dersi konularının günlük hayatla ilişkisi hakkındaki düşünceleri, Fen, Sosyal ve Çevre Eğitiminde Son Gelişmeler Sempozyumu, 18-20 Kasım 2009, Giresun Üniversitesi, Giresun, Bildiri Kitabı: 96-103.
• Anastas, P. T. & Warner, J. C. (1998). Green Chemistry: Theory And Practice, Oxford University Press, Oxford.
• Anastas, P, T. & Williamson, T, C. (1996). Green Chemistry: An Overview, Acs Symposium Series; American Chemical Society: Washington.
• Ayvacı, H. Ş., Ültay, E. ve Mert, Y. (2013). Dokuzuncu sınıf fizik kitabında yer alan bağlamların değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 7 (1), 242-263.
• Barker, V., & Millar, R. (1999). Students’ reasoning about basic chemical reactions: what changes occur during a context-based post-16 chemistry course? International Journal Science Education, 21(6), 645-665.
• Barker, V. ve Millar, R. (2000). Students’ reasoning about basic chemical thermodynamics and chemical bonding: What changes occur during a context-based post-16 chemistry course? International Journal of Science Education, 22, 1171- 1200.
• Bennett, J., & Holman, J. (2003). Context-based approaches to the teaching of chemistry: what are they and what are their effects? In J. K. Gilbert, O. De Jong, R. Justi, D. F. Treagust, & J. H. Van Driel (Eds.), Chemical education: Towards research-based practice (pp. 165-185). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
• Bennett, J. ve Lubben, F. (2006). Context-based chemistry: The salters approach. International Journal of Science Education, 28 (9), 999-1015.Bulte, A., Klaassen, K., Westbroek, H., Stolk, M., Prins, G., Genseberger, G., de Jong, O. ve Pilot, A., (2002). Modules for a New Chemistry Curriculum, Research on a Meaningful Relation between Contexts and Concepts, Paper presented at the 2nd International IPN – YSEG Symposium, October 2002, Kiel, Germany.
• Bulte, A.M.W., Westbroek, H.B., De Jong, O., & Pilot, A. (2006). A research approach to designing chemistry education using authentic practices as contexts. International Journal of Science Education, 28(9), 1063–1086.
• Dlamini, B. ve Lubben, F. (1996). Liked and disliked learning activities: responses of swazi students to science materials with a technological approach. Research in Science and Technological Education, 14 (2), 221–236.
• De Jong, O. (2008). Context-based chemical education: how to improve it? Chemical Education International, 8(1), 1-7.) De Jong, O. (2008). Context-based chemical education: How to improve it? Online Chemical Education International, 8 (1), 1-7, http://old.iupac.org/ publications/cei.
• Demircioğlu, H., Dinç, M. ve Çalık, M. (2013). The effect of storylines embedded within context-based learning approach on grade 6 students' understanding of 'physcial and chemcal change' concepts. Journal of Baltic Science Education, 12 (5), 682-691.
• Edgar, L. J. G., K. J. Koroluk, M. Golmakani, and A. P. Dicks. 2014. “Green Chemistry Decision-Making in an Upper-Level Organic Laboratory.” Journal of Chemical Education 91 (7): 1040–1043. doi:10.1021/ed400639a.
• Eissen, M. 2012. “Sustainable Production of Chemicals – An Educational Perspective.” Chemistry Education Research and Practice 13: 103–111. doi:10.1039/C2RP90002E.
• Erokten, S. 2006. “Different Evaluations Related With Teaching ‘Green Chemistry’ Topic in Chemistry Education.” PhD diss., University of Hacettepe, Ankara.
• Gerçek, Z. (2012). Kimyanın Yeni Rengi: Yeşil Kimya. Yüksek Öğretim ve Bilim Dergisi, 50-53.
• Glynn, S. & Koballa, T. R. (2005). The contextual teaching and learning instructional approach. In R. E. Yager (Ed.), Exemplary Science: Best Practices In Professional Development (75–84). Arlington, Va: National Science Teachers Association Press.
• Graber, W., Erdmann, T. ve Schlieker, V. (2002). ParCIS: Partnership between chemical ındustry and schools. Paper presented at the 2nd International IPN – YSEG Symposium. Kiel, Germany.
• Gül, Ş. (2019), Yaşam Temelli Biyoloji Motivasyon Ölçeği (YTBMÖ) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi Cilt: 6, Sayı: 11, 65-76.
• Gott, R., & Duggan, S. (1995). Investigative Work in the Science Curriculum. Developing Science and Technology Education. Open University Press, Celtic Court, 22 Ballmoor, Buckingham, England, United Kingdom.
• Hennessy, S. (1993). Situated cognition and cognitive apprenticeship: Implications for classroom learning. Studies in Science Education, 22 (1), 1-41.
• Heitzmann, A. (2004). Naturwissenschaftsdidaktik in der Lehrerinnen- und Lehrerbildung im Spannungsfeld zwischen Natur- und Sozialwissenschaften. Beiträge zur Lehrerbildung, 22(1), 5-19.
• Hjeresen, D, L., Kirchhoff, M, M. & Lankey, R. L. (2002). Green Chemistry: Environment, Economics, And Competitiveness, Corporate Environmental Strategy, 9 (3), 259-265.
• Hofstein, A. ve Kesner, M. (2006). Industrial chemistry and school chemistry: Making chemistry studies more relevant. International Journal of Science Education, 28 ( 9), 1017-1039.
• https://www.acs.org/content/dam/acsorg/greenchemistry/education/resources/green-chemistry-test-questions-library.pdf
• http://www.transmedya.com/dergi/sayilar/2015/6/files/assets/common/downloads/page0038.pdf
• http://www.transmedya.com/dergi/sayilar/2015/6/files/assets/common/downloads/page0086.pdf
• https://www.comboink.com/blog/soy-ink-cartridges-for-eco-friendly-printing/;
• https://www.gidahatti.com/biyodizel-hem-ciftciye-hem-ekonomiye-kazandiriyor-76230/
• https://sifiratik.gov.tr/bitkisel-atik-yag
• Karagölge, Z., Ceyhun, İ. (2011) . Kimya Eğitiminde Sürdürülebilirlik ve Yeşil Kimya, II. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi 5-8 Temmuz 2011, Erzurum.
• Karagölge, Z., & Gür, B. (2016). Sustainable Chemistry: Green Chemistry. Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech., 6(2), 89-96.
• Karagölge, Z. (2018). Ortaöğretimde Kimya Dersi Öğretim Programı İçin Yeşil Örnekler . Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 473-492.
• Karpudewan, M., Ismaıl, Z. H. & Mohamed, N. (2011). Green Chemistry: Educating Prospective Science Teachers Ġn Education For Sustainable Development At School Of Educational Studies, Usm, Journal Of Social Sciences, 7 (1), 42-50.
• King, D. ve Ritchie, S. M. (2007). Implementing a Context-Based Approach in a Chemistry Class: Successes and Dilemmas, Paper Presented at the Annual Meeting of the National Association for Research in Science Teaching, New Orleans, LA: April.
• Kolopajlo, L. (2017). Green Chemistry Pedagogy, Physical Sciences Reviews.; 20160076 1-17. DOI: 10.1515/psr-2016-0076.
• Komalasari, K. (2016). The effect of contextual learning in civic education on students’ civic skills. Educare, 4(2), 2012.
• Kutu, H. ve Sözbilir, M. (2011). Yaşam temelli ARCS öğretim modeliyle 9. sınıf kimya dersi “hayatımızda kimya” ünitesinin öğretimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (1), 29-62.
• Mammino, L. (2015). A Great Challenge of Green Chemistry Education: The Interface between Provision of Information and Behaviour Patterns Worldwide Trends in Green Chemistry Education Edited by Vania Gomes Zuin and The Royal Society of Chemistry 2015 Published by the Royal Society of Chemistry, www.rsc.org Published on 01 June 2015 on https://pubs.rsc.org doi:10.1039/9781782621942-00001.
• Manahan, S. E. 2005. Green Chemistry and the Ten Commandments of Sustainability. 2nd ed. Columbia, MO: ChemChar Research.
• Murphy, P. (1994). Gender Differences in Pupils’ Reactions to Practical Work. Teaching Science, ed R Levinson. London: Routledge; Ramsden, J. (1992). If it’s enjoyable, ıs ıt science? School Science Review, 73, 65–71.
• Öz, H. (2012). Aktüel Kimya. http://aktuelkimya.blogspot.com/2012/05/yesil-kimya.html adresinden alınmıştır.
• Özay-Köse, E., & Gül, Ş. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının biyoloji bilgilerini günlük yaşamla ilişkilendirme düzeyleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 5(1), 84-103.
• Potter, N. M. ve Overton, T. L. (2006). Chemistry in sport: Context-based e-learning in chemistry. Chemistry Education Research and Practice,7, 195-202.
• Soran, H., F. I. Morgil, S. Yucel, E. Atav, and S. Isık. (2000), “Biyoloji Oğrencilerinin Cevre Konularına olan İlgilerinin Araştırılması ve Kimya Oğrencileri ile Karşılaştırılması [The Investigation of the Biology Students’ Interests on Environmental Issues and the Comparison with the Chemistry Students’ Interests].” Hacettepe University Journal of Education 18: 128–139.
• Sözbilir, M., Sadi, S., Kutu, H. ve Yıldırım, A. (2007). Kimya eğitiminde içeriğe/bağlama dayalı (contextbased) öğretim yaklaşımı ve dünyadaki uygulamaları. I. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi, 20-22 Haziran, s. 108.
• Suwandi , S., Yunus, A., and Rahmawati, L. E. (2018), “The Effectiveness of Ecological Intelligence-Based Indonesian Language Textbooks on the Environmentally Friendly Behaviors of State Junior High School Students in Surakarta” in The 1st International Seminar on Language, Literature and Education, KnE Social Sciences, pages 261–267. DOI 10.18502/kss.v3i9.2687.
• Teksöz, G., Şahin, E. ve Ertepınar, E. (2010). Çevre okuryazarlığı, öğretmen adayları ve sürdürülebilir bir gelecek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 307- 320.Tıraş, H. (2012). Sürdürülebilir Kalkınma ve Çevre:Teorik Bir İnceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 57-73.
• Uzun, N., and N. Sağlam. (2007). “The Effect of the Course ‘Man and Environment’ and Voluntary Environmental Organisations on Secondary School Students’ Knowledge and Attitudes towards Environment.” Hacettepe University Journal of Education 33: 210–218.
• Yıldız, Ş. (2011). Öğretmenlerin, Öğretmen Adaylarının ve Öğrencilerin Sürdürülebilir Çevre İle İlgili Kavramsal Anlamaları ve Tutumları. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.