There have been radical changes in agricultural policy in Turkey since 2000. In this
research, reflection of policy change after 2000 is examined by obtaining farmers’ opinions in Isparta
province. Results showed that policy changes have differently influenced farmers regarding their farm
sizes. As farm size increased it was observed that farmers benefited more from agricultural support.
Of the farmers’ 45.7% benefited from direct income support, 42.2% from diesel oil support, 12.1%
from other supports (milk premium, calf support, feedlot credit and forage support), respectively. Of
the farmers 32% declared that input prices were high, 28.7% marketing was not good enough and
product prices were low, 10.5% credit opportunities were not enough, respectively. Farmers reported
that 30.7% decreased diesel oil, 17.5% fertilizer and 10.9% pesticide use, respectively. Majority of
farmers (53.3%) are expecting a solution for marketing problems from agricultural policies. Other
problems needed to be solved were increase in income (32.1%) and increase in productivity (14.6%).
Farmers thinking of quitting farming were %8.8. Chi square results revealed that relationship between
farm size and agricultural supports benefited, agricultural support preferred, source of problems,
opinions about direct income support and expectations from agricultural policies was not significant
(P> 0.05)
Türkiye’de özellikle 2000 yılından sonra tarım politikalarında köklü değişikliklere gidilmiştir.
Bu çalışmada Isparta ili örneğinden hareketle 2000 yılı sonrasındaki politika değişikliğinin
yansımaları üretici görüşleri açısından değerlendirilmiştir. Araştırma bulguları, politika değişikliğinin
farklı büyüklükteki işletmeler ve üreticiler üzerindeki etkisinin de farklı olduğunu göstermektedir.
İşletme arazisi genişliği arttıkça üreticilerin tarımsal desteklerden yararlanma olanağının da arttığı
gözlenmiştir. Üreticilerin %45.7’si DGD, %42.2’si mazot desteği, %12.1’i diğer desteklerden (süt
primi, buzağı desteği, besicilik kredisi, yem bitkisi desteği) yararlanabilmişlerdir. Üreticilerin %32’si
girdi fiyatlarının yüksek, %28.7’si pazarlama olanaklarının yetersiz ve ürün fiyatlarının düşük,
%10.5’i ise kredi olanaklarının yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. Üreticilerin %30.7’si mazot, %17.5’i
gübre, ve %10.9’u zirai ilaç kullanımını azalttıklarını belirtmişlerdir. Üreticiler tarım politikalarından
%53.3 ile en yüksek oranda pazarlama sorunlarının çözülmesini beklemektedirler. Bunu %32.1 ile
gelirin artırılması ve %14.6 ile verimliliğin artırılması izlemektedir. Tarımsal üretimden vazgeçmeyi
düşünen üreticilerin oranı %8.8’dir. Yapılan χ
2 testinde üreticilerin yararlandıkları tarımsal destekler,
tercih ettikleri destekler, sorun kaynakları, tarım politikalarından beklentileri ve DGD’ye ilişkin
görüşleri ile işletme arazisi genişliği arasında istastiki açıdan anlamlı bir ilişki bulunamamıştır
(P> 0.05).
Diğer ID | JA99VD74UD |
---|---|
Bölüm | Araştıma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2006 |
Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 1 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.