The aim of this research
was to compare the traditional sowing system with direct sowing system and to
evaluate the effects on lentil varieties of these systems in barley - lentil
rotation in dry farming conditions in Kırşehir. Study was conducted on the trial
fields of Ahi Evran University, Faculty of Agriculture, during the growing
season of 2015-2016. The experiment was laid out in a randomized
complete block design with split plot arrangements having four replications, with five lentil varieties. In the study,
the yield and yield components, morphological and phenological characteristics
of lentil varieties were examined. Analyses of variance revealed considerable
variations for all the traits. In addition, traditional sowing method and
direct sowing method were evaluated by partial budget analysis. The average
grain yield (103.9 kg/da) obtained from the traditional sowing method of lentil
varieties was statistically higher than the average grain yield (77.1 kg/da)
obtained from direct sowing method. In the partial budget analysis, even though
traditional sowing practice (TL 262.91 /da) was superior compare to direct
sowing practice (TL 195.28 /da) in terms of gross income, it was determined
that there was no difference in terms of net profitability (TL 164.91 / da and
TL 162.28 /da, respectively). The grain yield among varieties ranged from 129.0
kg/da to 48.6 kg/da. Şakar was in the foreground in both applications with
grain yield values of 144.4 kg/da and 113.7 kg/da respectively.
Bu araştırmanın amacı, Kırşehir'de nadaslı kuru
tarım koşullarında arpa - mercimek münavebesinde doğrudan ekim sistemi ile
geleneksel ekim sistemini karşılaştırmak ve bu sistemlerin mercimek çeşitleri
üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Çalışma 2015-2016 yetiştirme sezonunda
Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme tarlalarında
yürütülmüştür. Deneme, tesadüf blokları deneme deseninde, bölünmüş parseller
düzenlemesinde, dört tekerrürlü olarak beş mercimek çeşidi ile kurulmuştur.
Çalışmada, mercimek çeşitlerinin verim ve verim unsurları, morfolojik ve
fenolojik özellikleri incelenmiştir. Varyans analizleri, tüm özellikler için
önemli farklılıklar göstermiştir. Ayrıca, geleneksel ekim yöntemi ve doğrudan
ekim yöntemi kısmi bütçe analizi ile değerlendirilmiştir. Mercimek
çeşitlerinden geleneksel ekim yöntemi uygulamasında elde edilen ortalama tane
verimi (103.9 kg/da), doğrudan ekim uygulamasından elde edilen ortalama tane
verimine (77.1 kg/da) göre istatistiki olarak daha yüksek olduğu belirlenmiştir.
Kısmi bütçe analizinde, geleneksel ekim uygulaması bürüt gelir (262.91 TL/da)
yönüyle doğrudan ekime (195.28 TL/da) göre üstünlük gösterse de net karlılık
açısından (sırasıyla 164.91 TL/da ve 162.28 TL/da) bir farklılığın bulunmadığı
belirlenmiştir. Çeşitler arasında verim 129.0 kg/da ile 48.6 kg/da arasında
değişmiştir. Şakar çeşidi her iki uygulamada sırasıyla 144.4 kg/da ve 113.7
kg/da verim değerleriyle ön plana çıkan çeşit olmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ziraat Mühendisliği |
Bölüm | Araştıma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 24 Kasım 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 - Türkiye 13. Ulusal, I. Uluslararası Tarla Bitkileri Kongresi Özel Sayısı |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.