Dijital Hikâye Uygulamalarının Öğrencilerin Motivasyonları Üzerindeki Etkisinin Bazı Moderatör Değişkenler Açısından İncelenmesi: Meta Analiz Çalışması

Yıl 2021, , 119 - 138, 16.12.2021

Nurullah Şahin

https://doi.org/10.21497/sefad.1033057

Cited By: 4

Öz

Öğrencilerin problem çözme, işbirlikli çalışma, kendini etkili bir şekilde ifade edebilme, yazma, eleştirel düşünme, dijital okuryazarlık, teknolojiyi etkin kullanma, kendi öğrenmelerini gerçekleştirme gibi üst düzey becerilerini geliştiren ve doğası gereği yapılandırmacı anlayışa uygun bir yöntem olarak ön plana çıkan dijital hikâye anlatımı; son dönemlerde eğitim öğretim süreçlerinin vazgeçilmez öğretim materyali olarak dikkat çekmektedir. İlgili alanyazın tarandığında dijital hikâye kullanımının konu edinildiği onlarca çalışmaya rastlanılabilir. Bu çalışmaların neredeyse tamamının ifade ettiği sonuçlardan biri de dijital hikâye uygulamalarının öğrencilerin akademik başarı, tutum, motivasyon, direnç gibi durumlarını pozitif yönde etkilemesidir. Bu araştırmada, meta-analiz kullanılarak, dijital hikâye uygulamalarının öğrencilerin motivasyonları üzerindeki etkisinin araştırıldığı deneysel çalışmalardan elde edilen sonuçların sentezlenmesi ve böylelikle daha genel geçer sonuçlara ulaşılması amaçlanmıştır. İlgili deneysel çalışmalara; Web of Science, ERIC, EBSCOhost, ULAKBİM TR Dizin, Google Akademik ve YÖK Tez veri tabanlarında; “dijital hikâye, dijital öykü, motivasyon, digital story, digital storytelling, motivation” anahtar kelimeleri kullanılarak ulaşılmıştır. Analizlerin Comprehensive Meta Analysis (CMA) programı ile yapıldığı çalışma, %95 güven aralığında rastgele etkiler modeline göre gerçekleştirilmiş ve ortalama etki büyüklüğü 2,070 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuç, dijital hikâye uygulamalarının öğrencilerin motivasyonları üzerinde mükemmel düzeyde olumlu bir etki oluşturduğunu göstermektedir. Dijital hikâye ve diğer öğretim yöntemlerinin kullanıldığı öğrenme öğretme süreçlerinde öğrencilerin motivasyonları arasındaki farklılıklar yayın türü ve öğretim kademesi moderatör değişkenlerine göre analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar her iki moderatör değişkenin de çalışmaların etki büyüklükleri üzerinde anlamlı bir fark oluşturduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Dijital hikâye, dijital öykü, motivasyon, meta-analiz, eğitim

Investigation of the Effect of Digital Story Activities on Students' Motivations in Terms of Some Moderator Variables: Meta-Analysis Study

Öz

Digital storytelling, which stands out as a method suitable for constructivist approach by its nature, has attracted attention as an indispensable teaching material of education processes in recent years as it develops students' high-level skills such as problem-solving, collaborative working, effective self-expression, writing, critical thinking, digital literacy, using technology effectively, realizing their own learning. When the relevant literature is reviewed, dozens of studies on the use of digital storytelling can be found. One of the results expressed by almost all of these studies is that digital storytelling practices positively affect students' academic achievement, attitude, motivation, and resistance. In this study, using meta-analysis, it was aimed to synthesize the results obtained from experimental studies that investigated the effect of digital storytelling practices on students' motivation, and thus to reach more common results. Relevant experimental studies were found by using the keywords "dijital hikâye, dijital öykü, motivasyon, digital story, digital storytelling, motivation" on Web of Science, ERIC, EBSCOhost, ULAKBİM TR Index, Google Academic, and YÖK Thesis databases. The study, in which the analyzes were carried out with the Comprehensive Meta Analysis (CMA) software, was carried out according to the random effects model at a 95% confidence interval and the average effect size was calculated as 2,070. This result shows that digital story applications have an excellent positive effect on students' motivation. The differences between students' motivations in learning-teaching processes using digital stories and other teaching methods were analyzed according to the moderator variables of the type of publication and the teaching level. The results obtained showed that both moderator variables made a significant difference in the effect sizes of the studies.

Anahtar Kelimeler

Digital story, digital storytelling, motivation, meta-analysis, education

Kaynakça

• *Meta-analize dâhil edilen çalışmalar *Aktas, E. & Uzuner Yurt, S. (2017). Effects of Digital Story on Academic Achievement, Learning Motivation and Retention among University Students. International Journal of Higher Education, 6(1): 180-196.
• *Aljaraideh, Y. A (2020). The impact of digital storytelling on academic achievement of sixth grade students in English language and their motivation towards it in Jordan. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 21(1): 73-82.
• Alyılmaz, C. (1997). Teknoloji ve dil. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 8, 33-36.
• Bakioğlu, A. & Özcan, Ş. (2016). Meta-analiz. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Balaman, F. (2016). The effect of digital storytelling technique on the attitudes of students toward teaching technologies. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 6(2), 147-168, http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2016.009.
• Banaszewski, T. M. (2005). Digital storytelling: supporting digital literacy in grades 4-12 (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Georgia Institute of Technology, Atlanta.
• Barret, H.C. (2009). How to create simple digital stories. 17.05.2020. https://electronicportfolios.org/digistory/howto.html
• Bull, G. & Kajder, S. (2004). Digital storytelling in the language arts classroom. Learning & Leading with Technology, 32(4), 46-49.
• Center for Digital Storytelling Website. (2020, 13 Nisan). [Çevrim-içi: http://www.storycenter.org/history/] Erişim tarihi: 13 Nisan 2020.
• Chung, S. K. (2007). Art education technology: Digital Storytelling. Art Education, (602), 17- 22.
• Cohen, L., Manion, L. & Morrison, K. (2011). Research methods in education (7. bs.). New York: Routledge.
• Çakıcı, L. (2018). Dijital öykü temelli matematik öğretiminin öğrencilerin akademik başarı motivasyon ve matematik etkinliklerine yönelik tutumları üzerine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
• Dinçer, S. (2014). Eğitim bilimlerinde uygulamalı meta-analiz. Ankara: Pegem Akademi.
• Dörner, R., Grimm, P. & Abawi, D. F. (2002). Synergies between interactive training simulations and digital storytelling: a component-based framework. Computers & Graphics, 26(1), 45-55.
• Durlak, J. A. & Lipsey, M. W. (1991). A practitioner's guide to meta-analysis. American Journal of Community Psychology, 19(3), 291-332.
• Frazel, M. (2010). Digital storytelling guide for educators. Washington, DC: International Society for Technology in Education.
• Garcia, P. & Rossiter, M. (2010). Digital storytelling as narrative pedagogy. Proceedings of society for information technology & teacher education international conference, 1091-1097.
• *Göçen, G. (2014). Dijital öyküleme yönteminin öğrencilerin akademik başarıları ile öğrenme ve ders çalışma stratejilerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
• Haliloğlu Tatlı, Z. (2016). Dijital öyküleme. A. İşman, H. F. Odabaşı ve B. Akkoyunlu (Eds.), Eğitim Teknolojileri Okumaları 2016 içinde (ss. 219-236). Ankara: Salmat Basım Yayıncılık.
• Hedges, L. V. (2007). Meta-analysis. C. R. Rao ve S. Sinharay (Ed.), Handbook of statistics 26: Psychometrics içinde (s. 919-953). Oxford: Elsevier
• Howell, D. & Howell, D. (2003). What is your digital story? Library Media Connection, 22/2, p40, 2p.
• https://campbellcollaboration.org/research-resources/effect-size-calculator.html
• https://www.psychometrica.de/effect_size.html
• *Hung, C. M., Hwang, G. J. & Huang, I. (2012). A project-based digital storytelling approach for improving students' learning motivation, problem-solving competence and learning achievement. Educational Technology & Society, 15(4), 368-379.
• İnceelli, A. (2005). Dijital hikâye anlatımının bileşenleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(3), 132-142.
• Jakes, D. S & Brennan, J. (2005). Capturing Stories, Capturing Lives: An Introduction to Digital Storytelling. Retrieved April 28, 2020, from http://www.jakesonline.org/dst_techforum.pdf
• *Kahraman, Ö. (2013). Dijital hikâyecilik metoduyla hazırlanan öğretim materyallerinin öğrenme döngüsü giriş aşamasında kullanılmasının fizik dersi başarısı ve motivasyonu düzeyine etkisi(Yayınlanmamış Doktora Tezi). Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
• Lambert, J. (2003). Digital storytelling cookbook and traveling companion. Berkeley, CA: Digital Diner.
• Lambert, J. (2006). Digital storytelling cookbook (2nd ed.). Berkeley, CA: Digital Diner Press. Retrieved from http://redcrossyouth.org/wp-content/uploads/2012/03/cdscookbook.pdf
• Lipsey, M. W. & Wilson, D. B. (2001). Practical meta–analysis. USA: Sage Publications.
• Meadows, D. (2003). Digital Storytelling-Research-based Practice in New Media. Visual Communication, 2(2), 189-193.
• Mellon, C. A. (1999). Digital storytelling: Effective learning through the internet. Educational Technology, 39(2), 46-50.
• Menezes, H. (2012). Using digital storytelling to improve literacy skills. Paper presented at the International Conference on Cognition and Exploratory Learning in Digital Age. Retrieved from ERIC database. (ED542821)
• Miles, M. B. & Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). Calif. : SAGE Publications.
• Mullen, B., Muellerleile, P. & Bryant, B. (2001). Cumulative meta-analysis: A consideration of ındicators of sufficiency and stability. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(11), 1450-1462.
• Ohler, J. (2013). Digital storytelling in the classroom. New media pathways to literacy, learning, and creativity. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• *Özerbaş, M. A. & Öztürk, Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikâye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim, 10(2): 102-110.
• Reinders, H. (2011). Digital storytelling in the foreign language classroom. ELTWO Journal, 3, 1-9. Retrieved from http://blog.nus.edu.sg/eltwo/2011/04/12/digitalstorytelling-in-theforeign-language-classroom-2/
• Robin, B. R. (2006). The educational uses of digital storytelling. [Online].(12.05.2020), http://digitalstorytelling.coe.uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf
• Robin, B. R. & Pierson, M. E. (2005). A multilevel approach to using digital storytelling in the classroom. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference. Phoenix, AZ, USA, 2005. [Çevrim-içi: http://faculty.coe.uh.edu/brobin/homepage/SITE2005-article.htm], Erişim Tarihi: 15 Nisan 2020.
• Salkind, N. J. (2007). Encyclopedia of measurement and statistics. California: SAGE Publications.
• *Sarıtepeci, M. (2016). Dijital hikâye anlatım yönteminin sosyal bilgiler dersinde etkililiğinin incelenmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Schulze, R. (2007). The state and the art of meta–analysis. Zeitschrift für Psychologie / Journal of Psychology, 215(2), 87–89.
• *Sever, T. (2014). An investigation into the impact of digital storytelling on the motivation level of students (Unpublished Master of Academic Thesis), Çanakkale Onsekiz Mart Unıversıty Institute Of Educational Sciences, Çanakkale.
• *Turan, T. & Şeker Sezginsoy, B. (2018). The effect of digital stories on fifth-grade students’ motivation. Journal of Education and Future, 13, 65-78.
• *Yang, Y.-T. C. & Wu, W.-C. I. (2012). Digital storytelling for enhancing student academic achievement, critical thinking and learning motivation: A year-long experimental study. Computers and Education, 59, 339–352.
• Yüksel, P. (2011). Okul öncesi eğitiminde dijital öykü anlatımının kullanılması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.