Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı bir oksalat hassasiyet gidericinin, farklı adeziv prosedürlerle dentin dokusuna uygulanan bir rezin kompozitin uzun dönem bağlanma dayanımı (3 yıl) üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntemler: Kırk adet çekilmiş insan molar dişi bukkal yüzeyleri açıkta kalacak biçimde, akrilik bloklara yerleştirilmiştir. Dişlerin bukkal yüzeyleri, düzgün dentin yüzeyi elde edilene kadar aşındırılmıştır. Örnekler, rastgele dört gruba ayrılmıştır (n=10). Grup 1: %32 fosforik asit (Uni-etch), Oksalat hassasiyet giderici (BisBlock), asitle ve yıka adeziv (One Step Plus) uygulaması. Grup 2: Oksalat hassasiyet giderici, kendinden asitli adeziv (Tyrian Spe+One Step Plus) uygulaması. Grup 3: %32 fosforik asit, asitle ve yıka adeziv uygulaması. Grup 4: kendinden asitli adeziv uygulaması. Yüzey hazırlığı işlemlerinin ardından, dentin yüzeylerine yerleştirilmiş teflon tüpler (4x2 mm) hibrit rezin kompozit (TPH Spectrum) ile doldurulmuştur. Distile suda 3 sene süren bekleme periyodunun ardından örneklere, makaslama bağlanma dayanım testi uygulanmıştır. Veriler, Kruskall-Wallis testi ve Conover metodu ile istatistiksel olarak analiz edilmiştir.Bulgular: Kendinden asitli adeziv öncesi uygulanan oksalat hassasiyet giderici (Grup 2) bağlanma dayanımını istatistiksel olarak anlamlı derecede düşürmüştür (p < 0,05). Grup 1, Grup 3 ve Grup 4 arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir.Sonuç: Oksalat hassasiyet giderici uygulaması kendinden asitli adezivlerin dentin dokusuna uzun dönem bağlanma dayanımını negatif olarak etkileyebilir.
Background: The aim of this in vitro study was to assess the
influence of an oxalate desensitizer on long-term (3 years)
bonding of a resin composite applied with different adhesive
procedures strength to dentin.
Methods: Forty extracted human molars were embedded in
acrylic resin with buccal surfaces positioned for surface treatment
and composite bonding. The buccal surfaces were ground to
obtain flat dentin surfaces (n=40).They were randomly divided
into four groups (n=10). Group 1: 32% phosphoric acid (Uni-etch)
etching, Oxalate desensitizer (BisBlock) application, etch&rinse
adhesive (One Step Plus) application. Group 2: Oxalate
desensitizer, self-etch adhesive (Tyrian Spe + One Step Plus).
Group 3: 32% phosphoric acid etching, etch&rinse adhesive and
Group 4: Self-etch adhesive. After the respective pretreatment
sequences, a teflon tube (4x2 mm)was attached to the dentin
surfaces and filled with a hybrid resin composite (TPH Spectrum).
Following storage in distilled water for 3 years, the specimens
subjected to shear bond test. Data were analyzed using KruskallWallis
test and pairwise comparisons were made by Conover
method.
Results: The oxalate desensitizer application before self-etch
adhesive (Group 2) use significantly decreased the bond strength
to dentin (p < 0.05). There was no statistically significant difference
among group 1, Group 3 and Group 4.
Conclusion: The oxalate desensitizer application might
negatively affect the long term shear bond strength of self-etch
adhesives to dentin.
Diğer ID | JA27AB47UG |
---|---|
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Selcuk Dental Journal Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.