Wheat Root Systems, Genetics and Methodology for Evaluation of Root Characteristics: A Review

Yıl 2011, Cilt: 25 Sayı: 4, 109 - 117, 25.12.2011

Hayati Akman Mike Gıroux Phil Bruckner Ali Topal

Öz

The wheat root system varies considerably in vertical and horizontal distribution in soil depending on environmental conditions and approximately 65% of total root dry weight is in the 0 to 30 cm soil layer. Wheat root growth reaches maximum extension in the flowering stage. After flowering stage, root growth rates decrease or stop depending upon water and fertilizer availability. Selection for enhanced root traits may play a significant role in increasing yield of wheat varieties grown in marginal environments Root growth in the soil profile depends on conditions such as wheat genotype, available water, physical and chemical properties of soil, environmental condition, fertilization, and other biotic and abiotic factors. Researchers generally have avoided study of root systems because root research requires a lot of time and intensive labor. Thus little is known about the genetics of wheat root traits and genetic improvement of root systems is not a common objective of plant breeding programs. There are many methods available to select for improved root traits suitable for selection under greenhouse or field conditions. Additional modern techniques have been developed, that substitute technology for labor, but with the disadvantage of additional expense. Physiologists and breeders involved in the selection of new varieties should increasingly turn to root analysis methods to select for wheat varieties with enhanced root growth and agronomic yield.

Anahtar Kelimeler

wheat, root traits, methods

Buğday Kök Sistemi, Genetiği ve Kök Özelliklerini Değerlendirme Metodolojisi: Derleme

Öz

Buğday kök sisteminin topraktaki yatay ve dikey dağılımı, ortam şartlarına göre farklılık gösterir ve toplam kök kuru ağırlığının yaklaşık olarak %65’i toprağın 0-30 cm’sinde bulunur. Buğday kök gelişimi çiçeklenme döneminde maksimum sınırına ulaşır. Çiçeklenme döneminden sonra buğday kök gelişimi topraktaki su ve gübre miktarına bağlı olarak azalır veya durur. Kök özelliklerinin geliştirilmesi yönüyle yapılan seleksiyon marjinal alanlarda yetiştirilen buğday çeşitlerinin verim artışında önemli bir rol oynayabilir. Toprak profilinde kök büyümesi buğday genotipi, mevcut su, toprağın fiziksel ve kimyasal özellikleri, çevre şartları, gübreleme ve diğer canlı ve cansız faktörlere bağlıdır. Kök çalışmaları yoğun emek ve fazla zaman aldığından genelde araştırıcılar kök sistemleriyle çalışmaktan kaçınmaktadırlar. Bu yüzden buğday kök özelliklerinin genetiği hakkında çok az bilgi vardır ve kök sistemlerinin genetik gelişimi ıslah programlarının ortak hedefi olmamıştır. Sera ve arazi şartlarında seleksiyon çalışmasına uygun kök özelliklerini değerlendirmede birçok metot mevcuttur. İş gücü yoğunluğundan dolayı teknolojininde kullanıldığı ancak ilave masraf dezavantajına sahip modern teknikler geliştirilmiştir. Yeni çeşitlerin seleksiyonuyla ilgilenen ıslahçılar ve fizyolojistler agronomik verim ve kök büyümesinin geliştirilmesinde etkili olan buğday çeşitlerinin seleksiyonunda, kök analiz metodlarını artarak uygulamaya başlamalıdırlar.

Anahtar Kelimeler

buğday, kök özellikleri, metotlar