The Investigation of Yield and Important Agronomic Characters of Some Hybrıd Sunflower Cultivars Under Konya Irrigated Conditions

Yıl 2008, Cilt: 22 Sayı: 45, 11 - 20, 25.08.2008

Özden Öztürk Fikret Akınerdem Nilgün Bayraktar Rahim Ada

Öz

This study was carried out to determine the production possibilities of some hybrid sunflower cultivars under irrigat-ed conditions at one location in 2001 and at two locations in 2002, in Konya. The experiments were designed in a ran-domized complete block with three replications. In the study, significant differences were found between cultivars with respect to plant height, head diameter, thousand seed weight, hull ratio, seed yield, crude oil ratio and crude oil yield each year. According to the results obtained from this study, seed yield, crude oil ratio and crude oil yield were determined as 1999.0 – 3824.0 kg ha-1 (Gülay; Isera ), 34.4– 45.6 % (Turkuaz; Çoban) and 773.0 – 1645.0 kg ha-1 (Gülay; Çoban) in 2001, and this values were found as 2915.0- 3900.0 kg ha-1 (AS-6310; Tarsan-1018), 38.5-45.4 % (Tarsan-1018; AS-508), 1122.0-1662.0 kg ha-1 (AS-6310; Nantio) at first location, 3005.0-4053.0 kg ha-1 (AS-615; PR-64A-83), 35.2-46.0 % (Tarsan- 1018; TR-6149-SA) and 1326.0-1760.0 kg ha-1 (AS-615; TR-6149-SA) at second location in 2002, respectively. The present study suggests that higher seed yields may be achieved through the use of hybrid genotypes under the region’s irrigation conditions. Based on these 2 years’ data, it can be concluded that cultivars, Tarsan-1018, Sanbro, Nantio and TR-6149-SA had higher seed and oil yields.

Anahtar Kelimeler

Sunflower, cultivar, yield, quality

Konya Sulu Koşullarında Bazı Hibrit Ayçiçeği Çeşitlerinin Verim ve Önemli Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Konya sulu koşullarında yağlık ayçiçeği üretme olanaklarının araştırılması amacıyla 2001 yılında bir, 2002 yılında iki lokasyonda olmak üzere yürütülen bu araştırma, “Tesadüf Blokları Deneme Deseni”ne göre 3 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Araştırmanın her iki yılında da bitki boyu, tabla çapı, bin tohum ağırlığı, kabuk oranı, tohum verimi, ham yağ oranı ve ham yağ verimi bakımından kullanılan çeşitler arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Araştırmanın ilk yılında çeşitlerin tohum verimi 199.9 - 382.4 kg/da (Gülay; Isera), ham yağ oranı % 34.4 - 45.6 (Turkuaz; Çoban) ve ham yağ verimi 77.3 - 164.5 kg/da (Gülay; Çoban) arasında değişmiş, 2002 yılında ise bu değerler sırası ile 1. lokasyonda 291.5- 390.0 kg/da (AS-6310; Tarsan-1018), % 38.5-45.4 (Tarsan-1018; AS-508), 112.2-166.2 kg/da (AS-6310; Nantio), 2. lokasyonda 300.5-405.3 kg/da (AS-615; PR-64A-83), % 35.2-46.0 (Tarsan-1018; TR-6149-SA) ve 132.6-176.0 kg/da (AS-615; TR-6149-SA) arasında belirlenmiştir. Bulgularımız, bölge sulu koşullarında mevcut hibrit çeşitlerin kullanılması durumunda başarılı bir ayçiçeği tarımı yapılmasının mümkün olabileceğini göstermektedir. Her iki yılda da denemeye alınan çeşitler içerisinde Tarsan-1018, Sanbro, Nantio ve TR-6149-SA yüksek tohum ve yağ verimine sahip çeşitler olarak dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Ayçiçeği, çeşit, verim, kalite