An Assessment of Media Ethnography in Communication Studies.

Yıl 2021, , 209 - 216, 30.04.2021

Ahmet Tarık Türkmenoğlu

https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.895619

Cited By: 3

Öz

At the present time, the rapid expansion of the media throughout the world and people's making it a part of their daily lives have increased the interest of the researchers who seek to understand the society in the media. As a matter of fact, with the media entering into the lives of contemporary societies on such a scale, it has become the catalyst on numerous counts for the changes and transformations in the society. Researches addressing these aforementioned changes and transformations in specific reference to the media have adopted multiple methods in the course of history. Considerations vis-à-vis these methods suffering from some shortcomings, however, led researchers to new quests in their media studies. As a consequence of the quests, inter alia, ethnography also presents itself as a relatively newly applied method in media studies, one that gains more and more momentum. This study discusses the ethnographic method in respect of the media. In this sense, it has been concluded that the application of the ethnographic method in media studies will make a significant contribution to the field, but studies to be conducted absent the fulfilment of the criteria thereof will nevertheless not only forestall this contribution but also engender a methodological confusion.

Anahtar Kelimeler

Ethnography, Media etnography, Method, Anthropology

İletişim Çalışmalarında Medya Etnografisi Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

Günümüzde medyanın dünyanın her yanına hızlı bir şekilde yayılması ve insanların medyayı gündelik yaşamlarının bir parçası haline getirmesi toplumu anlama çabasında olan araştırmacıların medyaya yönelik ilgilerini arttırmıştır. Nitekim medya günümüz toplumlarının bu denli hayatına girmiş olmakla birçok açıdan toplumdaki değişim ve dönüşümlerin katalizörü haline gelmiştir. Söz konusu bu değişim ve dönüşümleri medya özelinde ele alan araştırmalar tarihsel süreç içinde birçok yöntem kullanmıştır. Kullanılan bu yöntemlerin bazı eksikliklerinin olduğu yönündeki düşünceler medya çalışmalarında araştırmacıları yeni arayışlara yöneltmiştir. Bu arayışların bir sonucu olarak etnografi de medya çalışmalarında görece yeni kullanılmaya başlanan ve gittikçe hız kazanan bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışma etnografik yöntemi medya özelinde tartışmaktadır. Bu anlamda medya çalışmalarında etnografik yöntemin kullanılmasının alana önemli bir katkı sağlayacağı, ancak etnografik yöntemin kriterlerine riayet edilmeden yürütülecek çalışmaların bu katkıyı engelleyebileceği gibi yöntemsel bir kargaşanın da ortaya çıkmasına neden olacağı değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Etnografi, Medya Etnografisi, Yöntem, Antropoloji

Kaynakça

• Atay T. (2017). Sosyal Antropolojide Yöntem ve Etik Sorunu: Klasik Etnografiden Diyalojik Etnografiye Doğru, Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 4(1) s. 189-206.
• Berger, R. (2015). Now I See It, Now I Don’t: Researcher’s Position And Reflexivity in Qualitative Research. Qualitative Research, 15(2) 219- 234.
• Bird, S.E. (2010) 'From Fan Practice to Mediated Moments: The Value of Practice Theory in the Understanding of Media Audiences',in B. Bräuchler and J. Postill (Eds). Theorising Media and Practice, New York/Oxford, Berghann Books, s. 85-104.
• Can, B. (2017). Gündelı̇k Hayat, İktı̇dar İlı̇şkı̇lerı̇ Ve Etı̇k Kodların Kesı̇şı̇mı̇nde Etnografı̇k Araştırma. Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi 4(1). s. 155-172.
• Clifford J. (1986) Introduction, Partial Truths, Writing Culture. Clifford J. ve Marcus E. G. (ed). Writing Culture: The Poetics and Politics of Ethnography içinde (s. 1-27). Los Angeles: University of California Press.
• Çaylı Rahte E (2009). Kamusallık, Mahremiyet ve Medya: ‘Kadın Tartışma Programları’ Üzerine Etnografik Bir Araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çaylı Rahte E (2018). Türkiye’de Medya Etnografisi Yapmak: Alanın Gelişimi ve Seyrine Eleştirel Bir Bakış. Mülkiye Dergisi, 42 (4), 593-637.
• Emerson, R.M., Fretz, R.I., Shaw, L.L. (2015). Alan Çalışması: Etnografik Alan Notları Yazımı (Çev. Erkan Koca). Ankara: Atıf Yayınları.
• Greetz, C. (1973). The interpretation of cultures. New York: Basic Books.
• Hammersley, M. (2006). What’s Wrong With Ethnography, Methodological Explorations, New York, USA: Routledge.
• Hammersley, M. ve Atkinson, P. (2007). Ethnography: Principles in Practice. New York, USA: Routledge.
• Harmanşah, R. ve Nahya, Z. N. (2018). Etnografik Hikâyeler. İstanbul: Metis.
• Ingold, T. (2017). Bu Kadar Etnografi Yeter (Çev. Beren Kandemir). Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi 4(1). 173-188.
• Kaçar-Tunç, G. (2020). Nitel Araştırmalarda Konumsallık ve Düşünümsellik: Yakınlık Ve Mesafe Arası Müzakere. Humanitas, 8(16), 249-266
• Kaptan, Y. (2016). Reklamcılık Çalışmalarında Medya Etnografisinin Önemi: Çok Alanlı Etnografiler. Selçuk İletişim, 9 (3), 162-177.
• Kartarı, A. (2017). Nı̇tel Düşünce ve Etnografı̇: Etnografı̇k Yönteme Düşünsel Bı̇r Yaklaşım. Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi 4(1). s 207-220.
• Kayaalp, E. (2014). Etnografik Çalışmalarda Yeni Arayışlar, Alanlar ve Failler. Ramazan Aras (ed.) Sınırları Aşmak: Türkiye’de Sosyo-Kültürel Antropoloji ve Disiplinlerarası Yaklaşımlar içinde (s. 104-122). Konya: Çizgi
• Kellner, D. (1995). Media Culture: Cultural Studies, Identity and Politics Between the Modern and the Postmodern, London: Routledge.
• Lundby, K, Ronning, H. (2014). “Medya-Kültür-İletişim: Medya Kültürü Aracılığıyla Modernliğin Yorumlanışı” (Ed. Süleyman İrvan) Medya, Kültür, Siyaset, Ankara: Pharmakon Yayınevi.
• Marcus, G.E. (1995). ETHNOGRAPHY IN/OF THE WORLD SYSTEM: The Emergence Of Multi-Sited Ethnography. Annual Reviews Antropology. 24, 95-117.
• Mcquail, D. (2005). McQuail's Mass Communication Theory (5th. Edition), London: Sage Publications.
• Morley D.(1992), Television, Audiences, and Cultural Studies, London, Routledge.
• Özbölük, T, Dursun Y (2015). Pazarlama Araştırmalarında Paradı̇gmal Dönüşüm Ve Etnografı̇nı̇n Dı̇jı̇tale Evrı̇mı̇: Netnografı̇. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 46, Temmuz-Aralık 2015. 227-249
• Postill J (2017). The Diachronic Ethnography of Media: From Social Changing to Actual Social Changes. Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi.4(1). 19-43.
• Spitulnik D (1993). Anthropology and Mass Media. Annual Review of Anthroplogy. Vol. 22. s 293-315.
• Tedlock, B. (1991). From participant observation to the observation of participation: The emergence of narrative ethnography. Journal of anthropological research, 47(1), 69- 94.
• Thampson, J. B. (2008). Medya ve Modernite, (Çev. Serdar Öztürk), İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Williams, K.(2003). Understanding Media Theory, London: Arnold.
• Zırh C.B. (2017). Alevı̇-Olmayan Bı̇r Araştırmacı Olarak Alevı̇lı̇k Üzerı̇ne Çalışmak: Göç-Mekânda Ama Evde Çok- Alanlı Etnografı̇. Moment/Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi 4(1). 52-72.