Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Sağlık İletişiminde Yeni Yaklaşımlar: Dijital Medya Kullanımı

Yıl 2019, Cilt: 22 Sayı: 1, 42 - 52, 30.04.2019
https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.466855

Öz

Son yıllarda birçok alanda olduğu gibi sağlık alanında
da birey davranışlarında değişiklikler gözlenmektedir. Dünyada ve ülkemizde
sağlık konusunda yapılan yeni reformlar ve özellikle Türkiye’ de özel
hastanelerin devlet tarafından teşvik edilmesi ile sağlık sektörü birçok açıdan
yeniden şekillenmiştir. Bu süreç, sağlık konusunda bireylerin bilgiye ulaşımı
ve uzman doktor erişimi açısından da devrim niteliğinde yeniliklerle doludur.
İnternetin aktif kullanıcı sayısının artması bu devrimin temel yapı taşları
arasındadır. Sektörel olarak özelleşme kişiye özel hizmet anlamına geldiğinden,
internet kullanıcıları hem bireyler hem de sağlık kurumları nezdinde sayıca
artış göstermiştir. Internet teknolojisinin birey hayatına getirdiği en büyük
kolaylık olarak nitelendirilen sosyal paylaşım ağları sağlık yapılanmasındaki
değişimi hızlandıran bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır. Kullanıcıların
içerik üretmesine izin veren ve daha önceden üretilen içeriklere ücretsiz
erişim imkanı sunan platformların son derece fazla olduğu sosyal ağlar,
insanların her konuda olduğu gibi sağlık konusunda da bilgi edinmek için ilk
başvurduğu kaynaklar arasındadır. Ekonomi, bilim başta olmak üzere hemen her
konuda bilgiye erişimin mümkün olduğu sosyal ağlarda oluşturulan sağlık içeriklerinin
sayısı da giderek artmaktadır. Online sağlık bilgisi arama İnternetteki en
yaygın aktiviteler arasına girmiş, yalnızca yazılı bilgi ile sınırlı kalmayarak
sesli ve video aracılığıyla görüntülü paylaşımlar da bilgiye ulaşma açısından
tercih edilirliğini artırmıştır. Uzmanlar ve doktorlar sağlığın her alanı ile
ilgili bireyin ihtiyaç duyacağı düzeydeki bilgiyi sosyal ağlar üzerinden
paylaşmakta ve hatta ilaç kullanımı, alternatif tedavi yöntemleri, destekleyici
ürün kullanımı konularında da yönlendirici içerikler üretmektedir. Bütün bunlar
birlikte değerlendirildiğinde online iletişim araçlarının geniş bir yelpazesini
içeren ve çeşitli mekanizmalarla çalışan sosyal ağlar (sosyal medya), sosyal
destek için bir kanal sağlamakta ve bireyler arasında bağlantı duygusunu
kolaylaştırmaktadır. Bağlantı kurmadaki sağladığı kolaylık E-sağlık diye
tanımlanan yeni bir dijital sağlık platformunu da inşa ederek konuya yeni bir
yaklaşım getirmiştir. Bu çalışmada Gencer (2016) tarafından Türkçe uyarlaması
yapılan “E-Okur Yazarlık Ölçeği” kullanılarak üniversite öğrencilerinin sosyal
ağları sağlık alanında kullanma biçim ve düzeyleri tespit edilecektir. 

Kaynakça

  • Al-Bahrani, A., Patel, D., Sheridan & B. J. (2017). Evaluating Twitter and İts İmpact on Student Learning in Principles of Economics Courses. The Journal of Economic Education 48:4, p. 243-253.Aygün, C.S. (2007). “İnternet ve Etik: Örnek Uygulama Alanı Olarak Sağlık İletişimi”, Mustafa Akgül (Ed.) Bilgi Toplumuna Doğru XII: Türkiye’de İnternet, Ankara: Nokta Ofset, s. 292-305.Becerikli, S. Y. (2012). Sağlık İletişimi Çalışmalarında Alımlama Analizinin Kullanımı: Odak Grup Çalışması Yoluyla Kamu Kampanyaları Ve Reklam Metinlerine İlişkin Çapraz Bir Okuma Pratiği. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (43), 163-177.Brownstein, J. S., Freifeld, C. C., & Madoff, L. C. (2009). Digital Disease Detection-Harnessing the Web for Public Health Surveillance, New England Journal of Medicine, 360(21), 2153-2157.Chou, W. Y. S., Hunt, Y. M., Beckjord, E. B., Moser, R. P., & Hesse, B. W. (2009). Social Media Use in the United States: İmplications for Health Communication. Journal of Medical Internet Research, 11(4).Eysenbach, G. (2008). Credibility of Health İnformation and Digital Media: New Perspectives and İmplications for Youth. Digital Media, Youth, and Credibility, p. 123-154.Flanagin, A. J., & Metzger, M. J. (2008). Digital Media and Youth: Unparalleled Opportunity and Unprecedented Responsibility. Digital Media, Youth, and Credibility, p. 5-27.Fox, S., & Jones, S. (2009, June). The Social Life of Health İnformation. Washington, DC: Pew Internet & American Life Project. Retrieved from http://www.pewinternet.org/~/media//Files/Reports/ 2009/PIP_Health_2009.pdfGencer, Z. T. (2017). Norman ve Skınner’ın E-Sağlık Okuryazarlığı Ölçeğinin Kültürel Uyarlaması İçin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (52), 131.Karagöz, K. (2013). Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi, 1(1), 131-156.Karimkhani, C., Connett, J., Boyers, L., Quest, T., & Dellavalle, R. P. (2014). Dermatology on Instagram, Dermatology online journal, 20(7).Korda, H., & Itani, Z. (2013). Harnessing Social Media for Health Promotion and Behavior Change. Health Promotion Practice, 14(1), 15-23.Lupton, D. (2012). M-health and Health Promotion: The Digital Cyborg and Surveillance Society. Social Theory & Health, 10(3), 229-244.Montgomery, K. (2000). Youth and Digital Media: A Policy Research Agenda. Journal of Adolescent Health, 27(2), 61-68.Okay, A. (2007). Sağlık İletişimi, İstanbul: MediaCat Yayınları.Smahel, D., Wright, M. F., & Cernikova, M. (2015). The impact of digital media on health: children’s perspectives. International journal of public health, 60(2), 131-137.Şener, E., & Samur, M. (2013). Sağlığı Geliştirici Bir Unsur Olarak Sosyal Medya: Facebookta Sağlık. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(4).Tengilimoğlu, E., Parıltı, N. ve Yar, C. E. (2015). Hastane ve Hekim Seçiminde Sosyal Medyanın Kullanım Düzeyi: Ankara İli Örneği. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 76-96.Koçak, A. ve Bulduklu, Y. (2010). Sağlık İletişimi: Yaşlıların Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programlarını İzleme Motivasyonları. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(3), 5-17.Thackeray, R., Neiger, B. L., Hanson, C. L., & McKenzie, J. F. (2008). Enhancing Promotional Strategies Within Social Marketing Programs: Use of Web 2.0 Social Media. Health Promotion Practice, 9, 338-343.Türk, G. D. (2013). Demokrasinin Dördüncü Kuvveti Yeni Medya Teknolojileri, XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı, İNETD.Vandewater, E. A., Rideout, V. J., Wartella, E. A., Huang, X., Lee, J. H., & Shim, M. S. (2007). Digital Childhood: Electronic Media and Technology Use Among İnfants, Toddlers, and Preschoolers. Pediatrics, 119(5), e1006-e1015.

New ApproachesInHealthCommunication: Using Dıgıtal Media

Yıl 2019, Cilt: 22 Sayı: 1, 42 - 52, 30.04.2019
https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.466855

Öz

Like in many fileds, there have been changes on individual attitutes
in health sphere. Thanks to the improvements and renovations in health sector
in the World and the promotions of private hospitals in Turkey have reshaped the
health sector. This process has let the individuals get the chance of accessing
essential information and doctor. The increase in the number of internet users
is one of the main reasons of this improvement. As the privatization of the sector
provides private service for individuals, the number of the internet user sincrease
both individuallyand in terms of heatlh instituations. Social networks which the
internet technology brings in to our life are seen as the factors causing the changes
of the health sector. The social networks which let people produce content or
Access the content produced are the firsts ources that people ask for health. The
number of the health contents which are produced on social platforms like many other
fields are increasing gradually. Nowadays, people are searching for information
for their illness on the internet and apart from this, they start to share records
or videos to spread the information. The specialists or doctors share the information
that the patients need to get cure for their illness and also they produce contents
about the use of remedies, alternative medical treatments and, supportive productuses.
Taken all these into consideration together, the social networks that include
online communication tools and work with various mechanisms provide a channel
for social support and make it easy to build a connection between the individuals.
E-health known as a new digital health platform is the outcome of this connection.
In this study, universtity students’ type and levels of using social networks
for health sphere will be determined by using “E-literacy Scale” adapted by
Gencer (2016).

Kaynakça

  • Al-Bahrani, A., Patel, D., Sheridan & B. J. (2017). Evaluating Twitter and İts İmpact on Student Learning in Principles of Economics Courses. The Journal of Economic Education 48:4, p. 243-253.Aygün, C.S. (2007). “İnternet ve Etik: Örnek Uygulama Alanı Olarak Sağlık İletişimi”, Mustafa Akgül (Ed.) Bilgi Toplumuna Doğru XII: Türkiye’de İnternet, Ankara: Nokta Ofset, s. 292-305.Becerikli, S. Y. (2012). Sağlık İletişimi Çalışmalarında Alımlama Analizinin Kullanımı: Odak Grup Çalışması Yoluyla Kamu Kampanyaları Ve Reklam Metinlerine İlişkin Çapraz Bir Okuma Pratiği. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (43), 163-177.Brownstein, J. S., Freifeld, C. C., & Madoff, L. C. (2009). Digital Disease Detection-Harnessing the Web for Public Health Surveillance, New England Journal of Medicine, 360(21), 2153-2157.Chou, W. Y. S., Hunt, Y. M., Beckjord, E. B., Moser, R. P., & Hesse, B. W. (2009). Social Media Use in the United States: İmplications for Health Communication. Journal of Medical Internet Research, 11(4).Eysenbach, G. (2008). Credibility of Health İnformation and Digital Media: New Perspectives and İmplications for Youth. Digital Media, Youth, and Credibility, p. 123-154.Flanagin, A. J., & Metzger, M. J. (2008). Digital Media and Youth: Unparalleled Opportunity and Unprecedented Responsibility. Digital Media, Youth, and Credibility, p. 5-27.Fox, S., & Jones, S. (2009, June). The Social Life of Health İnformation. Washington, DC: Pew Internet & American Life Project. Retrieved from http://www.pewinternet.org/~/media//Files/Reports/ 2009/PIP_Health_2009.pdfGencer, Z. T. (2017). Norman ve Skınner’ın E-Sağlık Okuryazarlığı Ölçeğinin Kültürel Uyarlaması İçin Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (52), 131.Karagöz, K. (2013). Yeni Medya Çağında Dönüşen Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm Hareketleri. İletişim ve Diplomasi, 1(1), 131-156.Karimkhani, C., Connett, J., Boyers, L., Quest, T., & Dellavalle, R. P. (2014). Dermatology on Instagram, Dermatology online journal, 20(7).Korda, H., & Itani, Z. (2013). Harnessing Social Media for Health Promotion and Behavior Change. Health Promotion Practice, 14(1), 15-23.Lupton, D. (2012). M-health and Health Promotion: The Digital Cyborg and Surveillance Society. Social Theory & Health, 10(3), 229-244.Montgomery, K. (2000). Youth and Digital Media: A Policy Research Agenda. Journal of Adolescent Health, 27(2), 61-68.Okay, A. (2007). Sağlık İletişimi, İstanbul: MediaCat Yayınları.Smahel, D., Wright, M. F., & Cernikova, M. (2015). The impact of digital media on health: children’s perspectives. International journal of public health, 60(2), 131-137.Şener, E., & Samur, M. (2013). Sağlığı Geliştirici Bir Unsur Olarak Sosyal Medya: Facebookta Sağlık. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(4).Tengilimoğlu, E., Parıltı, N. ve Yar, C. E. (2015). Hastane ve Hekim Seçiminde Sosyal Medyanın Kullanım Düzeyi: Ankara İli Örneği. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 76-96.Koçak, A. ve Bulduklu, Y. (2010). Sağlık İletişimi: Yaşlıların Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programlarını İzleme Motivasyonları. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(3), 5-17.Thackeray, R., Neiger, B. L., Hanson, C. L., & McKenzie, J. F. (2008). Enhancing Promotional Strategies Within Social Marketing Programs: Use of Web 2.0 Social Media. Health Promotion Practice, 9, 338-343.Türk, G. D. (2013). Demokrasinin Dördüncü Kuvveti Yeni Medya Teknolojileri, XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı, İNETD.Vandewater, E. A., Rideout, V. J., Wartella, E. A., Huang, X., Lee, J. H., & Shim, M. S. (2007). Digital Childhood: Electronic Media and Technology Use Among İnfants, Toddlers, and Preschoolers. Pediatrics, 119(5), e1006-e1015.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Zekiye Tamer Gencer 0000-0001-6065-7395

Yılmaz Daşlı 0000-0001-6569-1103

Enis Baha Biçer 0000-0002-1624-4988

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2019
Gönderilme Tarihi 3 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 22 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tamer Gencer, Z., Daşlı, Y., & Biçer, E. B. (2019). Sağlık İletişiminde Yeni Yaklaşımlar: Dijital Medya Kullanımı. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 22(1), 42-52. https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.466855

Cited By










Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.