Alt İşveren, Asıl İşveren ve İşveren Vekilinin İşe Giriş ve İşten Ayrılış Bildirgelerinin Yasaya Uygun Verilmemesinden Kaynaklanan İdari Para Cezalarında Sorumluluğu

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 1, 89 - 101, 27.09.2024

Andaç Esemen

https://doi.org/10.32331/sgd.1554764

Öz

5510 sayılı Kanun’da idari para cezasını gerektiren birçok
hal düzenlenmiştir. Çalışmamızda, bu idari para cezalarından
olan işe giriş ve işten ayrılış bildirgelerinin kanuna uygun
verilmemesinden kaynaklanan idari para cezaları özelinde alt
işverenin, asıl işverenin ve işveren vekilinin sorumlulukları
ele alınmaya çalışılmıştır. Bu yapılırken gerek 506 sayılı
Kanun gerekse 5510 sayılı Kanun döneminde öğretide yapılan
değerlendirmeler, Yargıtay içtihatları ve SGK tarafından
iç işleyişi düzenlemek amacıyla çıkarılan genelgelerden
yararlanılmıştır. Çalışmada öncelikle, işverenlerin bu idari
para cezalarının muhatabı olmasına dayanak mevzuat
hükmüne işaret edilmiş ve ardından tüzel kişi işverenin bu
idari para cezalarından sorumlu olabilmesinin hukuki zemini
ortaya konulmaya çalışılmıştır. Ardından alt işveren-asıl
işveren ilişkisinin varlığı durumunda, bu idari para cezasının
muhatabı olup olamayacakları ve tesis edilen idari para
cezasının tahsilinden sorumluluk durumları ortaya konulmaya
çalışılmıştır. Son olarak da işveren vekilinin bu idari para
cezalarından sorumluluğu ele alınmıştır. İşveren vekilinin
sorumluluğu ile ilgili inceleme yapılırken 506 sayılı Kanun
dönemine ilişkin durum detaylı olarak incelenmiştir. Zira
bu husus, 5510 sayılı Kanun döneminde öğretide detaylı
olarak incelenmemiş olup aynı zamanda konuya ilişkin yol
gösterici nitelikte bulunan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun
25.09.1996 tarihli kararı bu Kanun dönemine ilişkindir.

Anahtar Kelimeler

İdari para cezası, alt işveren, asıl işveren, işveren vekili

Kaynakça

• Akbulut, A. (2007). İş Hukukunda İdari Para Cezaları. Ankara: Turhan Kitabevi.
• Akdağ, M. (2010). Türk Sosyal Güvenlik Hukukunda İdari Para Cezaları ve İtiraz Yolları. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. İstanbul.
• Akyiğit, E. (2010). Alt İşverenlik İlişkisinde İdari Para Cezasından Sorumluluk. Sicil İş Hukuku Dergisi. Sayı 4. 215-252.
• Aslanköylü, R. (2003). Sosyal Sigortalar Kanunu Yorumu. Ankara: Nurol Matbaacılık ve Ambalaj AŞ.
• Aydemir, M. (2002). İş ve Sosyal Sigorta Hukukunda İdari Para Cezaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Bardakcı, M. Akif. (2006). Kabahatler Kanununa Göre İdari Para Cezaları ve İdari Para Cezalarının Yargısal Denetimi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi.
• Bulut, M. (2010). Sosyal Parafiskal Yükümlülükler Yönüyle Sosyal Güvenlik Usul Hukuku. Ankara: Bilge Yayınevi.
• Centel, T. (2021). Türk Sosyal Güvenlik Hukuku. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık.
• Çanga Belger, E. (2018). İdari İşlemin Konu Unsuru Bakımından Sermaye Piyasası Kurulunun Uyguladığı İdari Para Cezaları. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi. Sayı 35. 545-581.
• Çenberci, M. (1985). Sosyal Sigortalar Kanunu Şerhi. Ankara: Olgaç Matbaası.
• Gerek, N. (2010). Alt İşverenlerin İdari Para Cezalarından Asıl İşverenlerin Sorumluluğu. Sicil İş Hukuku Dergisi. Sayı 19. 179-183.
• https://kazanci.com.tr/
• https://www.lexpera.com.tr/
• Kangal, Z. (2022). Kabahatler Hukuku. Ankara: Adalet Yayınevi.
• Karagöz, V. (2004). 506 Sayılı Sosyal Sigortalar Kanununda İdari Para Cezaları. AÜEHFD. 7(3- 4) 339-386.
• Karakaş, İ. (2006). İdari Para Cezaları İtiraz ve Dava Yolları. Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
• Pehlivan, M. (2023). 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Kapsamında Kamu Asıl İşvereni ile Alt İşverenin Yükümlülükleri ve Sorumlulukları. HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi. 12(32) 109-128.
• Sümer, H. (2021). Sosyal Güvenlik Hukuku. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Şenyüz, D. (2016). Vergi Ceza Hukuku (Vergi Kabahatleri ve Suçları). Bursa: Ekin Yayınevi.
• Uğur, H. (2009). Kabahatler Kanunu ve 5252 Sayılı Kanun’a Göre İdari Para Cezası ve Yargıtay Uygulaması. TBB Dergisi. Sayı 85. 189-219.
• Williams, C. (2021). Tackling Undeclared Work: Improving The Range and Effectiveness of Sanction Tools. Sarajevo. doi: 10.13140/RG.2.2.22131.25127