PROTECTION OF CRIME VICTIM IN LAW ENFORCEMENT

Yıl 2022, , 819 - 838, 30.12.2022

Enver Kaşlı

https://doi.org/10.56701/shd.1108817

Cited By: 1

Öz

The perpetrators commit crimes to the detriment of crime victims. Due to the public nature of the criminal law, the processes of judging and punishing the perpetrators of crime are carried out by the state. While procedural assurances given to suspects in the face of public power have increased, on the other hand, it has caused crime victim to remain in the background. The role of the victim was limited to crime reporting and testifying. Since the 1970s, steps have been taken to protect victims in many countries. Victim rights are also developing in Turkey. Regulations aiming to protect the victim within the criminal justice system give priority to the victim, which is applied after the crime is committed, unlike the protection that the legal order provides to everyone before the crime is committed. This study aims to examine the practices that protect the victim concerns the law enforcement, who first contacted the victims in the post-crime period. Practices protecting the victim vary according to victim groups such as child victims, foreign victims, victims of domestic violence, victims of terrorism, victims of human trafficking. As a result, it is understood that the measures that can be applied by the law enforcement in order to protect the victim are mainly aimed at preventing secondary victimization and ensuring the safety of the victim.

Anahtar Kelimeler

Victim, Crime Victim, Victim Rights, Law Enforcement, Police, Gendarme, Secondary Victimization

Kolluk Uygulamalarında Suç Mağdurunun Korunması

Öz

Suç oluşturan fiiller, suç failleri tarafından suç mağdurlarının zararına işlenmektedir. Ceza hukukunun kamusal niteliği gereği suç şüphesi altındakileri yargılama ve cezalandırma süreçleri devlet tarafından yürütülmektedir. Kamu gücü karşısında şüpheli ve sanıklara verilen usuli güvencelerin artması, suç mağdurunun geri planda kalmasına neden olmuştur. Mağdurun rolü, suçu ihbar ve tanıklıkla sınırlı kalmıştır. 1970’li yıllardan itibaren birçok ülkede mağdurun korunmasına yönelik adımlar atılmıştır. Türkiye’de de mağdur hakları gelişmektedir. Ceza adaleti sistemi içinde mağdurun korunmasını hedefleyen düzenlemeler, hukuk düzeninin herkese suç işlenmeden önce sağladığı korumadan farklı olarak suç işlendikten sonra uygulanmakta ve mağdura öncelik vermektedir. Bu çalışmanın amacı, ülkemizde suç sonrası süreçte mağdurla ilk temasa geçen kolluğu ilgilendiren uygulamaları incelemektedir. Mağduru koruyan uygulamalar; farklı kanunlarda yer alan hükümler doğrultusunda çocuk mağdurlar, yabancı mağdurlar, aile içi şiddet, terör, insan ticareti mağdurları gibi mağdur gruplarına göre değişmektedir. Sonuç olarak kolluk tarafından mağdurun korunması amacıyla resen uygulanabilen tedbirlerin ağırlıklı olarak ikincil mağduriyetleri önlemeyi ve mağdurun emniyetini sağlamaya yönelik olduğu anlaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Mağdur, Suç Mağduru, Mağdur Hakları, Kolluk, Polis, Jandarma, İkincil Mağduriyet

Kaynakça

• Adli Destek ve Mağdur Hizmetleri Dairesi Başkanlığı, (2021), Mağdura Yaklaşım Kılavuzu, Ankara: Deniz Ofset Matbaacılık.
• AYKARA, Aslıhan ve Özkan, Semra, (2017), “Mağdur Hakları ve Gereksinimleri Bağlamında Engelli Mağdur Bireyler”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 143-165.
• DEĞİRMENCİ, Olgun, (2008), “Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 77, 33-86.
• GÖZLER, Kemal ve Kaplan, Gürsel (2021), İdare Hukuku Dersleri(23. Basım), Bursa: Ekin Yayınevi.
• İçişleri Bakanlığı, (2021), 2020 Yılı İdare Faaliyet Raporu, Ankara.
• KARAKAŞ DOĞAN, Fatma, (2013), “Uluslararası Düzenlemeler Işığında Mağdur Haklarının ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkında Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 19(2), 1007-1029.
• KARMEN, Andrew, (2010), Crime Victims An Introduction To Victimology(7. Baskı), Wadsworth Cengage Learning: USA.
• KATOĞLU, Tuğrul, (2012), “Ceza Hukukunda Suçun Mağduru Kavramının Sınırları”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61(2), 657-693.
• MORIARTY, Laura, (2002), Policing and Victims, Prentice Hall.
• ORHAN, Gülçin. (2021), “Çocuk Koruma Sistemi İçerisinde Jandarmanın İşlevi Ve Mağdur Çocuğa Yaklaşımı”, Güvenlik Bilimleri Dergisi, 2. Uluslararası Güvenlik Kongresi Özel Sayısı (İstihbarat ve Güvenlik), 53-76.
• ÖZBEK, Veli, Doğan, K., Bacaksız, P. ve Tepe İ. (2017). Ceza Muhakemesi Hukuku(10.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• POLAT, Oğuz, (2022), Viktimoloji(2.Basım), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• ROACH, Kent. (1999), “Four Models of the Criminal Process”, Journal of Criminal Law and Criminology, 89(2), 671-716.
• SOKULLU AKINCI, Füsun, (1999), Viktimoloji (Mağdurbilim) (2. Basım). İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
• TEKİN BABUÇ, Zeynep, (2020), “Ceza Adalet Sistemi İçerisinde Mağdur Çocukların İkincil Mağduriyeti”, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 23(2), 321-356.
• USLU, Ferhat, (2013), “Çağdaş Ceza Adaleti İçinde Mağdur”, Ankara Barosu Dergisi, 4, 241-260.
• WİLSON, D. ve Segrave, M. (2011), “Police-based victim services: Australian and international models”, Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 34, 479-496.
• YAYLA, Mustafa ve Kaşlı, Enver (2016), “Suç Mağdurları ile İletişim”, A. Z. Özgür ve A. İşman(Ed.) İletişim Çalışmaları, 2016, 37-52.