4857 sayılı İş Kanunu uyarınca asıl işveren, alt işverenin işçilerine karşı o işyeri ile ilgili olarak İş Kanunu’ndan, iş sözleşmesinden veya alt işverenin taraf olduğu toplu iş sözleşmesinden doğan yükümlülüklerinden alt işveren ile birlikte sorumludur. Birlikte sorumluluk ifadesi ile müteselsil sorumluluğun kastedildiği hususunda şüphe bulunmamaktadır. Müteselsil sorumlulukta borçlular, alacaklıya karşı borcun tamamından sorumludurlar ve alacaklı, borcun tamamının veya bir kısmının ifasını borçluların tümünden isteyebileceği gibi sadece birinden de isteyebilir. Borcun tamamı ödeninceye kadar borçluların sorumluluğu devam eder. Müteselsil sorumlulukta alacaklı tarafın alacağına kavuşma olasılığı artırılmaktadır. Bununla birlikte müteselsil borçlular alacaklıya karşı savunmasız kalmazlar. Şöyle ki müteselsil borçlulardan biri, alacaklıyla arasındaki kişisel ilişkiden veya müteselsil borcun kaynağından doğan ortak def’i ve itirazları alacaklıya karşı ileri sürebilir. Çalışma konumuzu oluşturan Yargıtay kararı da ortak def’i olan zamanaşımı def’inin müteselsil borçlulardan biri tarafından ileri sürülüp diğeri tarafından ileri sürülmemesi durumunda, ileri sürmeyen tarafın ifadan kaçınıp kaçınamayacağı ile ilgilidir. Doktrinde tartışmalı olan bu konu ile ilgili Yargıtay kararlarında da farklı sonuçlara ulaşılmıştır. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020 yılından itibaren, asıl işveren alt işveren ilişkisini asıl borçlu - kefil ilişkisine benzetmektedir. Buna göre asıl işverenin zamanaşımı def’i ileri sürmesi halinde bundan sadece asıl işverenin yararlanacağı, diğer yandan alt işverenin zamanaşımı def’i ileri sürmesi halinde ise bunun asıl işverene sirayet edeceği yönünde hüküm tesis etmektedir. Çalışmamızda sonucu ve hukuki gerekçesi bakımından isabetli bulmadığımız Yargıtay 9. Hukuk Dairesi kararı, müteselsil borçluluğa ve konu ile ilgili doktrin görüşlerine yer verildikten sonra irdelenecektir.
In accordance with Labor Law No. 4857, the primary contractor is responsible together with the subcontractor for its obligations to the workers of the subcontractor arising from the Law, employment contract, or collective bargaining agreement to which the subcontractor is a party in relation to that workplace. There is no doubt that solidary liability is meant by joint liability. In solidary liability, the debtors are responsible for the entire debt to the creditor, and the creditor may request the performance of all or part of the debt from all debtors or only one of them, if wishes. The liability of the debtors continues until the entire debt is paid. In solidary liability, the probability of the debtholder getting his receivables is increased. Nevertheless, solidary debtors are not vulnerable to the creditor. In other words, one of the solidary debtors may assert a joint plea and objections against the creditor arising from the personal relations between the creditor and himself or the reason or subject of the solidary debt. The Supreme Court's decision, which constitutes the subject of our study, is related to whether the non-claiming party can avoid performance in the event that the prescription plea, which is a joint plea, is asserted by one of the solidary debtors and not by the other. Different conclusions have been reached regarding this issue, which is controversial in doctrine, in the Supreme Court decisions. As of 2020, the 9th Civil Chamber of the Supreme Court likens the primary contractor-subcontractor relationship to the principal debtor-guarantor relationship and establishes a provision that only the primary contractor will benefit from the prescription plea asserted by the primary contractor, and the prescription plea asserted by the subcontractor will spread to the primary contractor. In our study, the decision of the 9th Civil Chamber of the Supreme Court, which we did not find appropriate in terms of its result and legal justification, will be examined after mentioning solidary indebtedness and the relevant doctrinal views.
Primary Contractor Subcontractor Solidary Debt Prescription Plea
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2023 |
Gönderilme Tarihi | 10 Temmuz 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
The published articles in SLJ are licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License