Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Spatial Construct of Transvestites and Transsexuals in Turkish Cinema

Yıl 2011, Cilt: 2 Sayı: 1, 21 - 41, 03.05.2019

Öz

This article discusses the spatial construct of transvestites and transsexuals in Turkish cinema. It analyzes the films Gece Melek ve Bizim Çocuklar, Dönersen Islık Çal, and Güneşi Gördüm to reveal spatial constructs and discuss the relationships of transvestites and transsexuals to space in the films. The significant conclusion of the study shows how transvestites and transsexuals are isolated by space.


Kaynakça

  • Akbal Süalp, Z. T. (2004). Zamanmekan: Kuram ve Sinema. İstanbul: Bağlam.
  • Altınay, G. A. (2000). Milliyetçilik, Toplumsal Cinsiyet ve Feminizm. A.G. Altınay (Der.), Vatan Millet Kadınlar (s. 11-29). İstanbul: İletişim.
  • Altıoklar, M. (Yönetmen). (1997). Ağır Roman [Film]. Türkiye.
  • Aslan, E. (2010). Sınırların Olmadı!ı Bir Kasaba: Dogville. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 59-69). İstanbul: Varlık.
  • Atay, Ö., Demirdelen, S., Ünal, Ü. & Yolcu, Y. (Yönetmenler). (2004). Anlat İstanbul [Film]. Türkiye: TMC
  • Bachelard, G. (1996). Mekânın Poetikası (A. Derman, Çev.). İstanbul: Kesit.
  • Butler, J. (2010). Cinsiyet Belası: Feminizm ve Kimliğin Altüst Edilmesi (B. Ertür, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Butler, J. (2005). İktidarın Psişik Yaşamı: Tabiyet Üzerine Teoriler (F. Tütüncü, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Büker, S. (2010). Sinemada Anlam Yaratma. İstanbul: Hayalbaz.
  • Bruzzi, S. (1997). Undressing Cinema: Clothing and Identity In The Movies. London: Routledge.
  • Cantek, L. (2000). Gönderen: Ba!ımsız Hollywood Sineması. Kültür ve İletişim, 3 (2), 55-73.
  • Cantek-Şenol, L. F. (2003). Yaban’lar ve Yerliler: Ba!kent Olma Sürecinde Ankara. İstanbul: İletişim.
  • Çiçekoğlu, F. (2007). Vesikalı Şehir. İstanbul: Metis.
  • Davies, P. S. (2010). Eşcinsel Sinema Tarihi: Sinemada Görünür Olmak. İstanbul: Kalkedon.
  • Foucault, M. (1995). Yaşamak ve Ölmeye İzin Vermek: Irkçılığın Doğuşu (I. Ergüden, Çev.). Birikim, 74, 50-61.
  • Garber, M. (1992). Vested Interest: Cross-Dressing and Cultural Anxiety. New York: Routledge.
  • Gülenç, G. (2010). Bir Ça!da" Tasarım Parodisi: Dayım. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 13-31). İstanbul: Varlık.
  • Lefebvre, H. (1984). Production of Space. Oxford: Blackwell.
  • Ketche. (Yönetmen). (2009). Romantik Komedi [Film]. Türkiye: Pinema
  • Kırmızıgül, M. (Yönetmen). (2009). Güneşi Gördüm [Film]. Türkiye: Boyut.
  • Mısırlı, A. (2010). “Batman”de Karakterler, Renkler ve Mekanları. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 13-31). İstanbul: Varlık.
  • Nagel, J. (2000). Erkeklik ve Milliyetçilik: Ulusun İnşasında Toplumsal Cinsiyet ve Cinsellik (A. Bora, Çev.). A.G. Altınay (Der.), Vatan Millet Kadınlar (s. 58-95). İstanbul: İletişim.
  • Oğuz, O. (Yönetmen). (1992). Dönersen Islık Çal [Film].Türkiye: Uğur Film.
  • Öz, Y. (2009). Ahlaksızlar’ın Mekânsal Dışlanması. A. Alkan (Der.), Cins Cins Mekân (s: 284-302). Ankara: Varlık.
  • Özgüç, A. (1994). Türk Sinemasında Cinselliğin Tarihi. İstanbul: Antrak.
  • Perivolaropoulou, N. (2008). Kracauer’in Sine-Kent Anlayışına Kuramsal Bir Yaklaşım (M. Baydur, Çev.). M. Öztürk (Der.), Sinematografik Kentler: Mekânlar, Hatıralar, Arzular (s. 25-43). İstanbul: Agora.
  • Polat, N. (2008). Cinsiyet ve Mekân: Erkek Kahveleri. Toplum Bilim, 112, 148-158.
  • Selek, P. (2001). Maskeler Süvariler Gacılar: Ülker Sokak: Bir Alt Kültürün Dışlanma Mekânı. İstanbul: Aykırı.
  • Şahin, Z. (2010). Sonsuzlu!un Dü" Mekânları ve Bir Evren Mimarisi: Aşkın Gücü. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 31- 46). İstanbul: Varlık.
  • Türk, H. B. (2008). Eril Tahakkümü Yeniden Dü"ünmek: Erkeklik Çalışmaları #çin Bir İmkân Olarak Pierre Bourdieu. Toplum Bilim, 112, 119-147.
  • Yılmaz, A. (Yönetmen). (1993). Gece Melek ve Bizim Çocuklar [Film]. Türkiye: Yeşilçam.
  • Zengin, A. (2009). Devletin Cinsel Kıyıları: İstanbul’da Fuhşun Mekânları. A. Alkan (Der.), Cins Cins Mekân (s. 264-283). Ankara: Varlık.
  • Wollen, P. (2008). Sinemada Göstergeler ve Anlam (Z. Aracagök & B. Do!an, Çev.). İstanbul: Metis.

TÜRKİYE SİNEMASINDA TRAVESTİ VE TRANSSEKSÜELLERE YÖNELİK MEKAN KURGUSU ÜZERİNE BİR İNCELEME

Yıl 2011, Cilt: 2 Sayı: 1, 21 - 41, 03.05.2019

Öz

Bu makalede Türkiye sinemasında travestilerin ve transseksüellerin yer aldığı filmlerdeki mekânsal kurgu incelenmektedir. Bu çalışmada Gece Melek ve Bizim Çocuklar, Dönersen Islık Çal ve Güneşi Gördüm filmleri Türkiye sinemasında travestilerin ve transseksüellerin yer aldığı filmler olarak incelenmiş ve bu filmlerdeki mekân kurgusu ve karakterlerin mekânla olan ilişkileri analiz edilmiştir. Sonuç olarak bu filmleri inceleyerek Türkiye sineması özelinde travestilerin ve transseksüellerin mekândan nasıl dışlandığı analiz edilmiştir.

Kaynakça

  • Akbal Süalp, Z. T. (2004). Zamanmekan: Kuram ve Sinema. İstanbul: Bağlam.
  • Altınay, G. A. (2000). Milliyetçilik, Toplumsal Cinsiyet ve Feminizm. A.G. Altınay (Der.), Vatan Millet Kadınlar (s. 11-29). İstanbul: İletişim.
  • Altıoklar, M. (Yönetmen). (1997). Ağır Roman [Film]. Türkiye.
  • Aslan, E. (2010). Sınırların Olmadı!ı Bir Kasaba: Dogville. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 59-69). İstanbul: Varlık.
  • Atay, Ö., Demirdelen, S., Ünal, Ü. & Yolcu, Y. (Yönetmenler). (2004). Anlat İstanbul [Film]. Türkiye: TMC
  • Bachelard, G. (1996). Mekânın Poetikası (A. Derman, Çev.). İstanbul: Kesit.
  • Butler, J. (2010). Cinsiyet Belası: Feminizm ve Kimliğin Altüst Edilmesi (B. Ertür, Çev.). İstanbul: Metis.
  • Butler, J. (2005). İktidarın Psişik Yaşamı: Tabiyet Üzerine Teoriler (F. Tütüncü, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
  • Büker, S. (2010). Sinemada Anlam Yaratma. İstanbul: Hayalbaz.
  • Bruzzi, S. (1997). Undressing Cinema: Clothing and Identity In The Movies. London: Routledge.
  • Cantek, L. (2000). Gönderen: Ba!ımsız Hollywood Sineması. Kültür ve İletişim, 3 (2), 55-73.
  • Cantek-Şenol, L. F. (2003). Yaban’lar ve Yerliler: Ba!kent Olma Sürecinde Ankara. İstanbul: İletişim.
  • Çiçekoğlu, F. (2007). Vesikalı Şehir. İstanbul: Metis.
  • Davies, P. S. (2010). Eşcinsel Sinema Tarihi: Sinemada Görünür Olmak. İstanbul: Kalkedon.
  • Foucault, M. (1995). Yaşamak ve Ölmeye İzin Vermek: Irkçılığın Doğuşu (I. Ergüden, Çev.). Birikim, 74, 50-61.
  • Garber, M. (1992). Vested Interest: Cross-Dressing and Cultural Anxiety. New York: Routledge.
  • Gülenç, G. (2010). Bir Ça!da" Tasarım Parodisi: Dayım. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 13-31). İstanbul: Varlık.
  • Lefebvre, H. (1984). Production of Space. Oxford: Blackwell.
  • Ketche. (Yönetmen). (2009). Romantik Komedi [Film]. Türkiye: Pinema
  • Kırmızıgül, M. (Yönetmen). (2009). Güneşi Gördüm [Film]. Türkiye: Boyut.
  • Mısırlı, A. (2010). “Batman”de Karakterler, Renkler ve Mekanları. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 13-31). İstanbul: Varlık.
  • Nagel, J. (2000). Erkeklik ve Milliyetçilik: Ulusun İnşasında Toplumsal Cinsiyet ve Cinsellik (A. Bora, Çev.). A.G. Altınay (Der.), Vatan Millet Kadınlar (s. 58-95). İstanbul: İletişim.
  • Oğuz, O. (Yönetmen). (1992). Dönersen Islık Çal [Film].Türkiye: Uğur Film.
  • Öz, Y. (2009). Ahlaksızlar’ın Mekânsal Dışlanması. A. Alkan (Der.), Cins Cins Mekân (s: 284-302). Ankara: Varlık.
  • Özgüç, A. (1994). Türk Sinemasında Cinselliğin Tarihi. İstanbul: Antrak.
  • Perivolaropoulou, N. (2008). Kracauer’in Sine-Kent Anlayışına Kuramsal Bir Yaklaşım (M. Baydur, Çev.). M. Öztürk (Der.), Sinematografik Kentler: Mekânlar, Hatıralar, Arzular (s. 25-43). İstanbul: Agora.
  • Polat, N. (2008). Cinsiyet ve Mekân: Erkek Kahveleri. Toplum Bilim, 112, 148-158.
  • Selek, P. (2001). Maskeler Süvariler Gacılar: Ülker Sokak: Bir Alt Kültürün Dışlanma Mekânı. İstanbul: Aykırı.
  • Şahin, Z. (2010). Sonsuzlu!un Dü" Mekânları ve Bir Evren Mimarisi: Aşkın Gücü. A. Allmer (Der.), Sinemekan (s. 31- 46). İstanbul: Varlık.
  • Türk, H. B. (2008). Eril Tahakkümü Yeniden Dü"ünmek: Erkeklik Çalışmaları #çin Bir İmkân Olarak Pierre Bourdieu. Toplum Bilim, 112, 119-147.
  • Yılmaz, A. (Yönetmen). (1993). Gece Melek ve Bizim Çocuklar [Film]. Türkiye: Yeşilçam.
  • Zengin, A. (2009). Devletin Cinsel Kıyıları: İstanbul’da Fuhşun Mekânları. A. Alkan (Der.), Cins Cins Mekân (s. 264-283). Ankara: Varlık.
  • Wollen, P. (2008). Sinemada Göstergeler ve Anlam (Z. Aracagök & B. Do!an, Çev.). İstanbul: Metis.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makale
Yazarlar

Yektanurşin Duyan

Yayımlanma Tarihi 3 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Duyan, Y. (2019). TÜRKİYE SİNEMASINDA TRAVESTİ VE TRANSSEKSÜELLERE YÖNELİK MEKAN KURGUSU ÜZERİNE BİR İNCELEME. Sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi, 2(1), 21-41.

sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.