Yeni Sinefili

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 1, 177 - 189, 30.03.2021

Hasan Akbulut

Öz

Girish Shambu tarafından yazılan Yeni Sinefili, 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Fransa’da ortaya çıkan sinefili kavramının, günümüz dijital ortamında dönüştüğü yeni haline odaklanıyor. Kitap boyunca Shambu, sinefilin belli bir coğrafyaya (kıta Avrupası), belirli bir tarihsel döneme (1960’lar ve 70’ler) ve belirli tür filmlere (sanat filmleri) sabitlenmesine meydan okuyarak onu günümüz koşulları içinde yeniden kavramsallaştırıyor. Birçok yazardan ve onların fikirlerinden yararlanarak yazar, Yeni Sinefili, dünyanın değişik bölgelerine yayılmış, farklı beğenilere sahip, çok sesli, çok renkli, sabit olmayan, farklılara duyarlı ve kamusal politik bir aktör olarak tanımlıyor. Sahmbu, internet sinefillerinin, yalnızca yazarak değil, aynı zamanda filmlerin sesleri ve görüntüleriyle oynayarak, görsel-işitsel metinler üreterek Youtube, Facebook, twitter, vimeo, Tumblr gibi farklı sosyal medya ortamlarında beğenilerinden şüphe ederek filmler hakkında farklı biçimlerde görüşlerini dile getirdiklerini vurguluyor. Tam da bu nedenle kitabı, film kuramlarındaki yerleşik egemen varsayımlara meydan okuyan, onu dekolonizasyona tabii tutan demokratik bir kavrayış ve müdahale olarak görmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

sinefili, sinema kültürü, film eleştirisi

Kaynakça

• Akbulut, H., vd. (2018). Kültürel ve Toplumsal Bir Pratik Olarak Sinemaya Gitmek: Türkiye’de Seyirci Deneyimleri Üzerine Bir Sözlü Tarih Çalışması. TÜBİTAK Araştırma Raporu.
• Bala, S. (2020). Sinema seyirciliği pandemiyle nasıl şekillenecek? https://www.indyturk.com/node/183216/k%C3%BClt%C3%BCr/sinema-seyircili%C4%9Fi-pandemiyle-nas%C4%B1l-%C5%9Fekillenecek (Erişim tarihi 22 Mayıs 2020).
• Bordwell, D. (2011). Academics vs Critics – Never the Twain Shall Meet: Why can't cinephilies and academics just get along?, Film Comment, May-June, https://www.filmcomment.com/article/never-the-twain-shall-meet/, (Erişim Tarihi 13 Şubat 2021).
• de Valck, M., Hagener, M. (2005). Cinephilia in the New Media Age. M. de Valck & M. Hagener. (Ed.), Cinephilia: Movies, Love and Memory, (s.11-24). Amsterdam University Press,
• Elmacıoğlu, L. (2021). Dijital platformlar sinema salonlarının yerini tutabilir mi? https://www.indyturk.com/node/301541/k%C3%BClt%C3%BCr/dijital-platformlar-sinema-salonlar%C4%B1n%C4%B1n-yerini-tutabilir-mi (Erişim tarihi 17 Ocak 2021).
• Gürata, A (2011). Dudley Andrew ile Söyleşi: Sinemanın Enerjisine İnancımı Hiç Yitirmeyeceğim. sinecine, 3 (2): 101-121.
• Gürkan, İ. (2019). Film Çalışmalarında Eleştirinin Dönüşümü: Görsel-İşitsel Denemeler (Audiovisual Essay). (2019) Sinefilozofi, 4 (8): 284-303.
• MacCabe, C. (1999). The Eloquence of the Vulgar. British Film Institute.
• Özsoy, A. (Ed.) (2020). Sinema, Seyir ve Seyirci: Türkiye'de 2000 Sonrası Değişen Seyir Kültürü ve Yeni Seyir Deneyimleri. Literatürk.
• Rosenbaum, J., Martin, A. (Ed.). (2003). Movie Mutations: The Changing Face of World Cinephilia, British Film Institute
• Sontag, S. (1996). The Decay of Cinema. The New York Times. http://www.fredkelemen.com/pdf/SusanSontag_engl.pdf (Erişim tarihi 10 Ocak 2021).
• Torun, H. (2019). Yeni Medya Çağında Sinefiller: Türkiye'de Sinefil Kültürü. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi.