SOSYAL DUYGUSAL ÖĞRENME NEDİR NEDEN ÖNEMLİDİR (İNSAN İLİŞKİLERİNDE BEŞ DUYGU ALANI)

Yıl 2017, , 1 - 16, 31.12.2017

Hakan Uşaklı

https://doi.org/10.30561/sinopusd.314566

Cited By: 7

Öz

Sınıf
ortamı farklı özellikli öğrencilerden oluşur. Bir sınıfta genel olarak
öğrencilerin yüzde sekizi kaynaştırma eğitimi almış, yüzde yirmi beşi
parçalanmış aileye mensuptur (Uşaklı, 2013a). Bu iki genel özellik yanında
öğrenciler farklı özellikleriyle sınıfın sosyal duygusal iklimini olumsuz
etkiler. Bu yazıda sosyal duygusal öğrenme (SDÖ) kavramı incelenmiştir. SDÖ’nin
insan ilişkilerinde neden önemli olduğu açıklanmıştır. Duygusal zeka
araştırmalarının bir sonucu olarak ortaya çıkan SDÖ çalışmaları otuz yıla yakın
bir geçmişe dayanmaktadır. Özellikle Amerika Birleşik Devletlerinde başlayan
SDÖ çalışmaları gelişmiş ülkelerde yaygınlaşarak artmaktadır. SDÖ üzerine
Türkiye’de yapılan çalışmalar ise son on yıldır artarak devam etmektedir. Genel
olarak okul ortamlarında verilen SDÖ eğitiminin diğer kurumlarda da
verilebileceği bu çalışmada tartışılmıştır. SDÖ’nin başladığı ülke olan
ABD’inde Collaboration of Academics for Social Emotional
Learning
(CASEL) tarafından tanımlanan ve SDÖ’ye atfedilen beş duygusal durum bu yazıda
irdelenmiştir. Temel olarak kendi ve başkalarının duygularının farkında olma
olarak tanımlanabilecek SDÖ sadece sınıf ve okul ortamında değil iki kişinin
bir arada olduğu tüm ortamlarda önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Duygusal Öğrenme, Öz-farkındalık, Öz-yönetim, Sosyal-farkındalık, İlişki-becerileri

Kaynakça

• Alberti, R. & Emmons, M. (1998). Atılganlık Hakkınızı Kullanın. Çev. Katlan, S. (7. Baskı). Ankara: HYB Yayıncılık.
• Arabacı, İ.B. (2007). Eğitimin hukuksal temelleri. Z. Cafoğlu (Ed), Eğitim Bilimine Giriş (169-202). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Ashdown, D. M. & Bernard, M. E. (2012). Can Explicit Instruction in Social and Emotional Learning Skills Benefit the Social-Emotional Development, Well-being, and
• Academic Achievement of Young Children? Early Childhood Educ J (2012) 39:397–405 DOI 10.1007/s10643-011-0481-x
• Bandura, A. (1969). Principles of Behavior Modification. New York: Holt, Rinehart, and Winston.
• Dadaş, C. (2003). Suya Tutunan Şehir Sinop. İstanbul: Kırmızı Yayınları
• Deluty, R. H. (1981). Adaptiveness of Aggressive, Assertive, and Submissive Behavior for Children. Journal of Clinical Child Psychology, 10, 155-158.
• Dökmen, Ü. (2002). İletişim Çatışmaları ve Empati (20. Baskı). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning [CASEL]. (2014). Basics, definition. What is the social and emotional learning (SEL)? İnternnet 01.14.2014 tarihinde http://www.casel.org/basics/definition.php adresinden alınmıştır.
• Corey, G. (1982). Theory and Practice of Counseling and Psychotherapy (2nd Ed.). California: Brooks & Cole Publishing Company.
• Craig, G. C. & Baucum, D. (2002). Human Development (9th Ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
• Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82, 405–432. doi:10.1111/j.1467–8624.2010.01564.x
• Elias, M.J. & Moceri, D.C. (2012). Developing social and emotional aspects of learning: the American experience, Research Papers in Education, 27:4, 423-434, DOI: 10.1080/02671522.2012.690243
• Elias, M. J., Joseph E. Zins, Roger P. Weissberg, Karin S. Frey, Mark T. Greenberg,
• Norris M. Haynes, Rachael Kessler, Mary E. Schwab-Stone, & Timothy P. Shriver. (1997). Promoting social and emotional learning: Guidelines for educators. Alexandria,VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
• Goleman, D. (2003). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? (24. Basım) (Çev. Banu Seçkin Yüksel) İstanbul: Varlık Yayınları.
• Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York, NY: Doubleday.
• Harter, S. (1983). Developmental Perspectives on the Self-System. In P. Mussen & E. M. Hetherington (Eds.), Handbook of Child Psychology: Vol. 4. Socialization, personality, and social development (4th Ed., 275-385). New York: Wiley.
• Hartup, W. W. (1984). Development During Middle Childhood The Years Six to Twelve, Washington. D.C.: National Academy Press.
• Huizinga, J. (1995). Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme Homo Ludens. (C. Seresia, ve Kılıçbay, A. Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Jennings, P. A. & Greenberg, M. T. (2009). The prosocial classroom: Teacher social and emotional competence in relation to student and classroom outcomes.
• Review of Educational Research, 79, 491 – 525. doi:10.3102/0034654308325693
• Poulou M. (2007). Social Resilience within a Social and Emotional Learning Framework: The Perceptions of Teachers in Greece. Emotional and Behavioural Difficulties 12(2):91-104.
• Reyes, M. R., Brackett, M. A., Rivers, S.E., Elbertson, N.A., & Salovey, P. (2012). The interaction effects of program training, dosage, and implementation quality on targeted student outcomes for The RULER ap- proach to social and emotional learning. School Psychology Review, 41, 82-99.
• Kabakçı, Ö. F. (2006). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal duygusal öğrenme becerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kabakçı, Ö.F. & Korkut Owen, F. (2010). Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Ölçeği Geliştirme Çalışması, Eğitim ve Bilim 35, 152-166.
• Kabakçı, Ö.F. & Korkut Owen, F. (2008). 6‐8. Sınıftaki Öğrencilerin Sosyal‐Duygusal Öğrenme Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Eğitim ve Bilim 33, 77-86.
• Kandır, A. & Alpan, Y. (2008). Sosyal Duygusal Değerlendirme Aracının (ITSEA) Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeylerde Uygulanması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 6, 41-61.
• Kılıç, M. (2003). Öğrenmenin Doğası. Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Ed: Yeşilyaprak, B., (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Köker, Y. (2011). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Yalnızlık Düzeyleri ve Yalnızlık ile Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Arasındaki İlişkiler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• McCombs, B. L. (2004). The Learner-Centered Psychological Principles: AFramework for Balancing Academic Achievement and Social-Emotional Learning Outcomes, In J. E. Zins R. P. Weissberg, M. C. Wang, ve H. J. Walberg (eds.), BuildingAcademic Success on Social and Emotional Learning ,What Dows the Research Say? (23-29), New York: Teacher College Press,
• Nazli, S. (2011). Kapsamli gelisimsel rehberlik program. [Comprehensive developmental guidance program]. Ankara: Ani.
• Nutku, Ö. (1998). Oyun, Çocuk, Tiyatro. Ankara: Özgür Yayınları.
• Shapiro, L.E. (2004). Yüksek EQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek Anne-Babalar İçin Duygusal Zekâ Rehberi, (Sekizinci Basım) İstanbul: Varlık Yayınları.
• Salovey, P. & Mayer, J.D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185-211.
• Soylu, A. (2007). Fırat üniversitesi öğrencilerinin sosyal ve duygusal öğrenme becerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Totan, T. & Kabakçı, Ö.F. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinde Sosyal Duygusal Öğrenme Becerilerinin Zorbalığı Yordama Gücü. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23, 575-600.
• Totan, T. & Kabasakal, Z. (2012). The effect of problem solving skills training on the social and emotional learning needs and abilities of 6th grade students. Elementary Education Online, 11, 813-828.
• Totan, T. (2011). Problem çözme becerileri eğitim programının ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin sosyal duygusal öğrenme becerileri üzerine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir.
• Turanlı, A.S. (2009). Öğretmenlerin Sosyal-Duygusal Destek Davranışları ve Öğrencilerin Algıladığı Öğrenme Düzeyi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 26 15-26.
• Uşaklı, H. (2013a). Eşinden Ayrılmış Annelerin Görüşü Açısından Çocuklarının Sorunları. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Karabük Üniversitesi 3, 195-208 Doi 10.14230/joiss23
• Uşaklı, H. (2013b). Zeka. Davranış Bilimleri İçinde (Edt. A. Şimşek, Ö. Eroğlu.) Konya: Eğitim Yayınevi.
• Uşaklı, H. (2015). Sınıf Öğretmeni Adaylarının İlkokul Öğrencilerine Sosyal Duygusal Öğrenme Becerilerini Tanıtmalarına İlişkin Görüşleri, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. XIV. Uluslararası Katılımlı Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu (21-23 Mayıs 2015) Özel Sayısı s.19-31 Doi: 10.14686/BUEFAD.2015USOSOzelsayi13195
• Utter, K. & Nyhus, G. (2014). What about Social Emotional Learning (SEL) www.district287.org/clientuploads (02 Ocak 2014 erişim). Vadeboncoeur, J.A. & Collie, R.J. (2013). Locating Social and Emotional Learning in Schooled Environments: A Vygotskian Perspective on Learning as Unified, Mind, Culture, and Activity, 20:3, 201-225, DOI: 10.1080/10749039.2012.755205
• Wang, N., Wilhite, S.C., Wyatt, J. Young, T. & Bloemker, G. (2012). Impact of a College Freshman Social and Emotional Learning Curriculum on Student Learning Outcomes: An Exploratory Study. Journal of University Teaching & Learning Practice. 9, 1-20.
• Yukay Yüksel, M. (2012). An Investigation of Social Behaviors of Primary School Children in terms of Their Grade, Learning Disability and Intelligence Potential. Educational Sciences: Theory & Practice - 13(2) 781-793.
• Zins, J., Weissberg, R., Wang, M., & Walberg, H. (Eds.) (2004). Building Academic Success on Social and Emotional Learning: What Does the Research Say? New York: teachers College Press.