Kelâmı
dinî ilimlerin esası kabul eden Beydâvî, kelâm ilmiyle iştigal etmiş ve bu
alanda Tavâliu’l-Envâr fî İlmi’l-Kelâm, Misbâhu’l-Ervâh ve Müntehe’l-Münâ
gibi eserler te’lîf etmiştir. Beydâvî, Envâru’t-Tenzîl adlı
tefsirinde de itikat ile ilgili bazı ayetleri kelâm ilmi çerçevesinde tefsir
etmiştir. Burhân-ı temânû’ (iradelerin çatışmasının delili), iman-amel
ilişkisi, büyük günah işleyen kimsenin durumu, rızık, ru’yetullâh ve şefaat
gibi konular; Envâru’t-Tenzîl’de ele alınan kelâmî konulardandır.
Beydâvî bazen bir konu hakkında, Ehl-i sünnet ve Mu’tezile arasındaki itikâdî
mezhep farklılıklarını mukâyeseli olarak ele almıştır. Bu doğrultuda
mezheplerin görüşlerini ve mevcut delillerini ayrı ayrı zikrederek,
aralarındaki ihtilaf noktalarına değinmiştir. Ehl-i sünnet ve Mu’tezile
mezhepleri arasında tartışılan meselelerde Beydâvî, genellikle Ehl-i sünnet’in
görüşünü tercih etmiş ve bu görüşü farklı delillerle ispatlamaya çalışmıştır.
Nadiren de olsa Ehl-i sünnet ulemâsına muhalefet edip Zemahşerî’nin görüşünü
tercih ettiği olmuştur.
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 6 Kasım 2017 |
Kabul Tarihi | 27 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 18 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.