Sakarya’daki Suriyelilerin Toplumsal Uyum Süreci ve Entegrasyon

Yıl 2021, , 43 - 67, 28.05.2021

Sevda Akat

https://doi.org/10.25306/skad.918641

Öz

Arap Baharı’nın etkisiyle 2011’de yükselen seslerin önce ayaklanmalara sonrasında savaşa dönüşmesiyle Suriyelilerin farklı ülkelere zorunlu göçü başlamıştır. Savaş sonrası Türkiye’ye sığınan Suriyelilerin sayısı 2017 tarihinde üç buçuk milyona yaklaşmış olduğu görülürken günümüzde bu rakam 3.670.3423 ’ye ulaşmıştır. Başlarda savaşın kısa süreceği düşüncesiyle misafir olarak algılanan Suriyeli sığınmacılar, savaşın devam etmesi ve gelenlerin sayısının her geçen yıl artmasıyla kalıcı hale gelmiştir. Hazırlıksız bir şekilde kitlesel göç dalgasıyla karşı karşıya kalan Türkiye ve sığınan Suriyeliler için bu durum psikolojik, sosyo-kültürel, ekonomik ve hukuki açıdan toplumsal uyum sorunları beraberinde getirmiştir. Dolaysıyla bu çalışmada, bu sürecin getirdiği sorunlar kapsamında gelen Suriyelilerin bakış açılarıyla toplumsal uyum ele alınmaktadır. Çalışmanın asıl amacı, 2011’den 2017’e kadar geçen altı senede Sakarya’daki Suriyelerin bakış açılarına göre yerel halka uyumunun ne durumda olduğunu anlamaya yönelik bir çalışmadır. Araştırmanın kapsamında Sakarya’daki Suriyelilerin toplumsal uyumuna kültürleşme stratejilerinde yer alan göçmen gruplarının bakış açılarına dayalı entegrasyonun psikolojik, sosyo-kültürel, ekonomik ve hukuki boyutları yer almaktadır. Nitel araştırma yöntemiyle yürütülen çalışmada betimsel analiz kullanılmıştır. Sakarya’da en az 3 yıl geçiren 10-44 yaş aralığında 10 katılımcıyla Arapça-Türkçe şeklinde oluşturulmuş olan yarı yapılandırılmış mülakat formuyla görüşme sağlanmıştır. Araştırma sonucunda Suriyelilerin Sakarya halkıyla uyumuna bakıldığında psikolojik, sosyo-kültürel ve hukuki açıdan toplumsal uyum olumlu olduğu edinilirken ekonomik boyutta katılımcıların kendilerini güvende hissetmedikleri anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Göç, Geçici Koruma, Misafir, Entegrasyon, Kültürleşme

Social Adaptation Process and Integration of Syrians in Sakarya

Öz

The forced migration of Syrians to various countries started when the voices that rose in 2011 with the effect of the Arab Spring turned into war after riots. While the number of Syrians who took refuge in Turkey after the war was close to three and a half million in 2017, today this number has reached 3,670,342. Syrian refugees, who were initially perceived as guests with the thought that the war would last for a short time, became permanent as the war continued and the number of arrivals increased year by year. Faced with an unprepared mass migration wave, Turkey has also brought about social adaptation problems in terms of psychological, sociocultural, economic and legal aspects for the Syrians who took refuge. Therefore, in this study, social adaptation is discussed with the perspectives of Syrians coming within the scope of the problems brought by this process. The main purpose of the study is to understand how Syrians in Sakarya have adapted to local people from their perspective in the six years from 2011 to 2017. The scope of the study includes the psychological, socio-cultural, economic and legal dimensions of integration based on the perspectives of immigrant groups involved in the social adaptation of Syrians in Sakarya. Descriptive analysis was used in the study conducted with qualitative research method. Interviews with 10 participants between the ages of 10-44 who spent at least 3 years in Sakarya were made with a semi-structured interview form in ArabicTurkish. As a result of the research, when looking at the adaptation of Syrians with the Sakarya people, they used positive expressions about social harmony in psychological, socio-cultural and legal terms, while the participants stated that they did not feel safe in the economic dimension.

Anahtar Kelimeler

Migration, Temporary Protection, Guest, Integration, Acculturation

Kaynakça

• Bartnam, D., Poros, M. V. ve Monforte, P. (2017). Göç Meselesinde Temel Kavramlar (Çev. Itır Ağabeyoğlu Tuncay). Ankara: Hece Yayınları.
• BBC, (22.09.2014). “Türkiye, Suriye Sınırını Kısmen Kapattı” 15.02.2017 tarihinde https://www.bbc.com/turkce/haberler/2014/09/140922_turkiye_kobani adresinden erişilmiştir.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma Deseni Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları. (Çev. Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
• Creswell, J. W. (2020). Nitel Araştırma Yöntemleri (Çev. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir). Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Çağlar, A. ve Onay, A. (2015). “Entegrasyon/Uyum: Kavramsal Ve Yapısal Analiz”. B.D. Şeker, İ. Sirkeci ve M.M. Yüceşahin (Der). Göç ve Uyum Kitabı İçinde (s. 39-76). Londra: Transnational Press London.
• Çağlar, M. T. (2014). “2011 Sonrası Türkiye-Suriye İlişkileri ve Suriye-Türkiye Krizi”. Türkiye’de Dış Politika Krizlerinde Karar Verme ve Kriz Yönetimi Süreç Analizi. TÜBİTAK 1001 Projesi. Proje No. 112K172 https://www.tdpkrizleri.org/.
• Çetin, İ. (2016). Türkiye’deki Suriyeli Sığınmacıların Sosyal ve Kültürel Entegrasyonu. Sosyoloji Dergisi. (34), ss. 192-222.
• Çiçeksöğüt, A. (2017). Uluslararası Göç Hukuku Perspektifinde Yerinden Edilmiş Suriyelilerin Türkiye’deki Statüsü. Kırıkkale ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 6(2) ss. 1-20.
• Erdoğan, M. M. (2015). Türkiye’deki Suriyeliler Toplumsal Kabul Ve Uyum. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Gordon, M. (1964). Assimilation in American Life: The Role Of Race, Religion and National Origins (P. Kivisto, Dü.). New York: Oxford University Press.
• İçduygu, A. (2017). Türkiye’deki Suriyeli Sığınmacılar: “Siyasallaşan” Bir Sürecin Analizi. Toplum ve Bilim Dergisi. (140), ss. 27-40.
• Karasu, M. A. (2017). Uluslararası Göç ve Mülteci Sorununun Çözümünde Kamu Yönetiminin Rolü. Uluslararası 11. Kamu Yönetimi Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde ‘Göç ve Uyum Sorunu’ başlığı Fırat Üniversitesi. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. Siyaset Bölümü ve Kamu Yönetimi Bölümü. Elazığ
• Koçak, K. A. (2012). Yasemin Devriminden Arap Baharına Tunus. Yasama Dergisi. (22) ss. 23-61.
• Koyuncu, A. (2014). Kentin Yeni Misafirleri Suriyeliler. Konya: Çizgi Kitapevi.
• Oral, B. ve Çetinkaya, F. (2017). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Göç, Tanımı, Nedenleri ve Göç Kuramları. Türkiye Klinikleri J Public Health- Special Topics. 3(1), ss. 1-8.
• Orhan, O. ve Gündoğar, S. S. (2015). Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri. ORSAM ve TESEV işbirliği Raporu. 03.04.2017 tarihinde https://www.tesev.org.tr/wp-content/uploads/rapor_Suriyeli_Siginmacilarin_Turkiyeye_Etkileri.pdf adresinden erişilmiştir.
• Sam, D. L ve Berry, J. W. (2010). Acculturation: When Individual and Groups off Different Cultural Background Meet. Perspectives On Psychological Science. 5(4), ss. 472-481.
• Sözer, M. A. (2019). Göç, Toplumsal Uyum ve Aidiyet. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi. 14(28), ss. 418-431.
• Şimşek, D. (2017). Göç Politikaları ve İnsan Güvenliği Türkiye’deki Suriyeliler Örneği. Toplum ve Bilim Dergisi. (140) ss. 11-24.
• UNHCR, (19.04.2017). “Suriye Acil Durumu”. 11.05.2017 tarihinde https://www.unhcr.org/tr/suriye-acil-durumu adresinden erişilmiştir.
• Urgancı, B. (04.02. 2014). “Bütünleşme- Entegrasyon”. TUİC Akademi. 13.02.2017 tarihinde https://www.tuicakademi.org/butunlesme-entegrasyon/ adresinden erişilmiştir.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırımalp, S., İslamoğlu, ve İyem, C,. (2017). Suriyeli Sığınmacıların Toplumsal Kabul ve Uyum Sürecine İlişkin Araştırma. Bilgi Dergisi. (35), s. 107-126.
• Zafer, A. B. (2016). Göç Çalışmaları için Bir Anahtar Olarak Kültürleşme Kavramı. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. (30), ss. 75-92.