Türk kültür, dil, edebiyat ve sözlükçülüğünün önemli
ve etkin şahsiyetlerinden biri olan Şemsettin Sami, 1870’li yılların başlarında
İstanbul’a geldikten sonra Şinasi, Namık Kemal gibi öncü ve diğer yenilikçi
Tanzimat aydınları gibi devrin yenileşme faaliyetlerine kayıtsız kalmayarak
kurulmaya ve kurumsallaştırılmaya çalışılmakta olan yeni edebiyatı yakından
izlemiş ve söz konusu edebiyatın yenileşen taraflarını büyük bir heyecanla
desteklediği gibi aksayan yönlerini de yapıcı eleştirel bir dille açıkça
dikkatlere sunmuştur. Onun bu süreçte eski Türk edebiyatına yönelttiği
eleştirileri ile yeni edebiyat karşısındaki tutumu, gerçekten de dikkate
değerdir. Zira o, değişen zamanı fark etmiş yenilikçi bir aydın olarak süreç
boyunca soğukkanlılığını büyük ölçüde muhafaza etmiş ve tüm değerlendirmelerini
bu yaklaşımla objektif bir şekilde ortaya koymaya çalışmıştır.
Bu makalede Tanzimat’ın bir kısmı
ile Servet-i Fünûn döneminin tamamını bire bir idrak etmiş olan Ş. Sami’nin,
inşa edilmekte/kurumsallaştırılmakta olan yeni edebiyata ilişkin gözlem, değerlendirme
ve önerileri ile eski Türk edebiyatı karşısındaki tavrı, söz konusu süreçte
kaleme almış olduğu yazılarından hareketle ele alınmaya, değerlendirilmeye ve
anlaşılmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 10 |
Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD)'da yayınlanan makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. SKAD bilginin paylaşımı için Açık Erişim Politikasına uymaktadır.