What does Accreditation Mean for Academics? A Qualitative Research on Quality in Higher Education

Yıl 2022, , 213 - 236, 30.12.2022

Melike Fidan , Fatih Bıyıklı , Belkıs Özkara

https://doi.org/10.54733/smar.1166028

Cited By: 4

Öz

With the establishment of the Higher Education Quality Board (YÖKAK), quality management studies in universities in Turkey gained momentum. Thus, most universities have started to carry out activities to increase their recognition and visibility by obtaining accreditation certificates. However, the activities planned for accreditation bring additional responsibilities such as ensuring the provability of processes and providing student-centered education. The research aims to explore the perspectives of academics, which are very important in determining the course of the process. The research was conducted as a qualitative case study with 11 academics who took part in the accreditation processes of a state university. As a result of the research, it was seen that the knowledge and awareness of the academicians who took an active role in the process were at a high level. On the other hand, it has been revealed that some academicians, who think that the activities carried out for accreditation cause additional time costs and an increase in workload, do not adopt the process sufficiently. The results of the research are important because they provide a foresight about the situations that may be encountered in the accreditation process for higher education institutions. In this context, it is expected that the research will contribute to the universities that are just at the beginning of the road in adapting to the change required by the accreditation process in higher education and to new research to be done.

Anahtar Kelimeler

quality management, accreditation, visibility, academician perception.

Akademisyenler için Akreditasyon Ne Anlama Geliyor? Yükseköğretimde Kalite Üzerine Nitel Bir Araştırma

Öz

Yükseköğretim Kalite Kurulu (YÖKAK)’nun kurulmasıyla birlikte Türkiye'deki üniversitelerde kalite yönetimi çalışmaları hız kazanmıştır. Böylece üniversitelerin çoğu akreditasyon belgesi alarak tanınırlıklarını ve görünürlüklerini artırmak için faaliyetler yürütmeye başlamıştır. Ancak akreditasyona yönelik planlanan faaliyetler, süreçlerin kanıtlanabilirliğini sağlama, öğrenci merkezli eğitimin sağlanması gibi ek sorumluluklar getirmektedir. Araştırmanın amacı, sürecin seyrinin belirlenmesinde oldukça önemli olan akademisyenlerin bakış açılarını keşfedilmesidir. Araştırma, bir devlet üniversitesinde akreditasyon süreçlerinde görev alan 11 akademisyenle nitel bir durum çalışması olarak yürütülmüştür. Araştırmanın sonucunda süreçte aktif olarak görev alan akademisyenlerin akreditasyon ile ilgili bilgi ve farkındalıklarının yüksek seviyede olduğu görülmüştür. Buna karşın akreditasyona yönelik yürütülen faaliyetlerin ek zaman maliyetine ve iş yükü artışına yol açtığını düşünen bazı akademisyenlerin süreci yeteri kadar benimsemediği ortaya çıkmıştır. Araştırma sonuçları, yükseköğretim kurumları için akreditasyon sürecinde karşılaşılabilecek durumlarla ilgili bir öngörü sağlaması nedeniyle önem arz etmektedir. Bu bağlamda araştırmanın yükseköğretimde akreditasyon sürecinin gerektirdiği değişime uyumlanma konusunda yolun henüz başında olan üniversitelere ve yapılacak yeni araştırmalara katkı sağlaması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

kalite yönetimi, akreditasyon, görünürlük, akademisyen algısı

Kaynakça

• Aktan, C. C., & Gencel, U. (2010). Yükseköğretimde akreditasyon. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 137-146.
• Alpaydın Y., & Topal, M. (2022). Eğitim fakültelerindeki akreditasyon deneyimleri üzerine nitel bir araştırma. İnsan ve Toplum, 12(2), 232-265.
• Alzafari, K., & Ursin, J. (2019). Implementation of quality assurance standards in European higher education: does context matter?. Quality in Higher Education, 25(1), 58-75.
• Artés, J., Pedraja-Chaparro, F., & Del Mar Salinas-Jiménez, M. (2017), Research performance and teaching quality in the Spanish higher education system: Evidence from a medium-sized university. Research Policy, 46(1), 19-29.
• Aydın, E., & Özeren, E. (2019). Akademide işe yabancılaşma olgusu: Araştırma görevlileri üzerine nitel bir alan çalışması. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 159-178.
• Balcı, A. (2005). Kamu örgütlerinde toplam kalite yönetimi uygulanmasi: Olumlu perspektifler ve olasi zorluklar. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2005(2), 196-211.
• Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 231-274.
• Berelson, B. (1954). Content Analysis. Handbook of social psychology, Reading, Mass., Addison-Wesley.
• Cobban, A. B. (1975). The medieval universities: Their development and organization. London Methuen.
• Coşkun, R. (2017). Yönetim Organizasyon Kitaplarinda Klasik Yönetime Atfedilen “Kapali Sistem” Yakiştirmasina İtiraz: 1925 yilindan önce yazilmiş seçilmiş kitaplarda “açik sistem” imalari üzerine nitel bir çözümleme. 8. Uluslararası Balkanlarda Sosyal Bilimler Kongresi, 1-12, Köstence/Romanya.
• Cowley, W. H., & Williams, D. T. (1991). International and historical roots of American higher education. Garland.
• Crosby, P. (1989). Crosby talks quality. The TQM Magazine, 1(4), 209-212.
• Derdiyok, T. (2019). Üniversitelerde kalite güvence sistemi kapsamında PUKÖ yönetim döngüsü uygulamasında bir model önerisi. Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈ Dergisi, 8(15), 173-198.
• Deming, W. E. (1986). Out of the crisis. Cambridge, MA: Massachusetts Institute of Technology, Center for Advanced Engineering Study.
• Demir, F. (2011). Bürokratik kültür. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 153-178.
• Douglas, T. J., & Fredendall, L. D. (2004). Evaluating the Deming management model of total quality in services. Decision Sciences, 35(3), 393-422.
• Erkuş, L., & Özdemir, S. M. (2010). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(3), 118-133.
• Feigenbaum, A. V. (1991). Total quality control. New York: McGraw-Hill. Flick, U. (2009). An introduction to qualitative reserach (4th ed.). Sage.
• Golowko, N., Kopia, J., Geldmacher, W., & Förster-Pastor, U. S. (2017). Comparative study on quality management at German Private Universities. Quality-Access to Success, 18(157), 85-94.
• Greiman, V. A. (2013). Megaproject management: Lessons on risk and project management from the Big Dig. John Wiley & Sons.
• Guest, G., Bunce, A., & Johnson, L. (2006). How many interviews are enough? An experiment with data saturation and variability. Field methods, 18(1), 59-82.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Hadzhikoleva, S., Orozova, D., Hadzhikolev, E., & Andonov, N. (2020). Model of a Centralized System for Quality Assurance in Higher Education. In 2020 IEEE 10th International Conference on Intelligent Systems (IS) (pp. 87-92). IEEE.
• Hahn, M., & Wagner, G., (2016). Organisation im on/off-Modus. Sozialer Sinn,17(1), 35-68.
• Harvey, L., & Green, D., (1993). Defining quality. Assessment and Evaluation in Higher Education, 18(1), 9-34.
• Ishikawa, K., & Loftus, J. H. (1990). Introduction to quality control (Vol. 98). 3A Corporation.
• Juran, J. M. (1995). The history of managing for quality in the United States. Milwaukee, WI: ASQ Quality Press.
• Kasperavičiūtė-Černiauskienė, R., & Serafinas, D. (2018). The adoption of ISO 9001 standard within higher education institutions in Lithuania: innovation diffusion approach. Total Quality Management & Business Excellence, 29(1-2), 74-93.
• Kerr, C. (1982). The uses of the university. Harvard University Press.
• Kılıçaslan, Ç. (2020). Yükseköğretimde akreditasyon. Peyzaj, 2020 (özel sayı), 10-18.
• Kloke, K. (2014). Quality development in German higher education institutions. Wiesbaden, Springer Fachmedien.
• Koçel, T. (2014). İşletme Yöneticiliği (Genişletilmiş 15. Baskı). Beta.
• Maassen, P. A. (1997). Quality in European higher education: Recent trends and their historical roots. European Journal of Education, 32(2) 111-127.
• Marginson, S., & Van der Wende, M. (2007). To rank or to be ranked: The impact of global rankings in higher education. Journal Of Studies in International Education, 11(3-4), 306-329.
• Neave, G. (1988). On the cultivation of quality, efficiency and enterprise: an overview of recent trends in higher education in Western Europe, 1986-1988. European journal of education, 23(1/2), 7-23.
• Noaman, A. Y., Ragab, A. H. M., Fayoumi, A. G., Khedra, A. M., & Madbouly, A. I. (2013, September). HEQAM: A developed higher education quality assessment model. In 2013 Federated Conference on Computer Science and Information Systems (pp. 739-746). IEEE.
• Noy, C. (2008). Sampling knowledge: The hermeneutics of snowball sampling in qualitative research. International Journal of social research methodology, 11(4), 327-344.
• Robinson, D. (2014). The mismeasure of higher education? The corrosive effect of university rankings. Ethics in science and environmental politics, 13(2), 65-71.
• Romanowski, M. H. (2022). The idolatry of accreditation in higher education: Enhancing our understanding. Quality in Higher Education, 28(2), 153-167.
• Samet, I., & Beykoz, S. Y. (2018). Türk Yükseköğretiminde yeni bir paradigma: Kalite güvence sistemi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(3), 7-22.
• Savaş, S., & Bardakçı (2006). Kalite ve ortak markaya dayalı rekabet. Buldan Sempozyumu. Denizli.
• Semerci, Ç., Semerci, N., Fatma, Ünal, Yılmaz E., Kaygın, H., Ulus, İ. Ç., & Yılmaz, Ö. (2021). Akademisyenlerin Akreditasyon Algılarının İncelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 9(1), 1-14.
• Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for information, 22(2), 63-75.
• Shewhart, W. A., & Deming, W. E. (1986). Kalite kontrol açısından istatistiksel yöntem. Kurye Şirketi.
• Solak, S. G., Oktay, E., & Pekküçükşen, Ş. (2017). Kamu yönetiminde değişime direnç: İç denetim örneği. Strategic Public Management Journal, 3(özel sayı), 1-15.
• Stemler, S. (2000). An overview of content analysis. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 7(1), 17.
• Suarez, J. G. (1992). Three experts on quality management: Philip B. Crosby, W. Edwards Deming, Joseph M. Juran. Total Quality Leadership Office Arlington Va.
• Süngü, H., & Bayrakçı, M. (2010). Bologna süreci sonrası yükseköğretimde akreditasyon çalışmaları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(4), 895-912.
• Yağar, F., & Dökme, S. (2018). Niteliksel Araştirmalarin Planlanmasi: Araştirma Sorulari, Örneklem Seçimi, Geçerlik ve Güvenirlik. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 1-9.
• Yalı S. (2017). Avrupa Birliği’nde Yükseköğretim çalışmaları: Bologna süreci ve Türkiye üniversiteleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(2), 143-154.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• YÖKAK (2022a). Yükseköğretim Kalite Kurulu, https://yokak.gov.tr/Common/Docs/Kidr-Klavuz1.4/Kidr_Surum_3.0.pdf (Erişim Tarihi: 15 Eylül 2022)
• YÖKAK (2022b). Yükseköğretim Kalite Kurulu, https://yokak.gov.tr/degerlendirme-sureci/kurumsal-degerlendirme-programi-dokumanlar (Erişim Tarihi: 15 Eylül 2022)
• YÖKAK (2022c). Yükseköğretim Kalite Kurulu, https://yokak.gov.tr/hakkinda (Erişim Tarihi: 22 Temmuz 2022)
• YÖKAK (2022d). Yükseköğretim Kalite Kurulu, https://yokak.gov.tr/degerlendirme-sureci/kurumsal-akreditasyon-programi-nedir (Erişim Tarihi: 2 Ekim 2022)
• Zavale, N. C., & Schneijderberg, C. (2021). Akademisyenlerin bilgi ekolojilerine toplumsal katılımı: Mozambik'ten bir vaka çalışması. Bilim ve Kamu Politikası, 48(1), 37-52.