Social Service Practices for the Elderly in Municipalities

Yıl 2024, Cilt: 25 Sayı: 54, 93 - 112, 30.06.2024

Cumhur Havan

Öz

The aim of this study is to examine social service practices for the elderly by addressing the understanding of social municipalism within the framework of social policy in local governments. Social municipalism plays an important role in areas such as planning and organizing social policies of local governments. Especially Metropolitan Municipalities undertake important functions in the field of social policy. In the study, starting from the short history of municipalism, the answer to the question of why social municipalism was sought, the importance of municipalities as a social policy tool was revealed and the legal legislation was mentioned in the context of social municipalism. Finally, social service practices for the elderly in municipalities were investigated and their effectiveness was discussed. In the light of the findings obtained from the study, it was concluded that social municipalism is important for a disadvantaged group such as the elderly and that local governments are a direct social policy tool as a supporting and complementary tool to the social policies of the central government.

Anahtar Kelimeler

Social Policy, Local Governments, Social Municipalism

Belediyelerde Yaşlılara Yönelik Sosyal Hizmet Uygulamaları

Öz

Bu çalışmanın amacı yerel yönetimlerde sosyal politika çerçevesinde sosyal belediyecilik anlayışını ele alarak yaşlılara yönelik sosyal hizmet uygulamalarını incelemektir. Sosyal belediyecilik, yerel yönetimlerin sosyal politikalarının planlanması ve düzenlenmesi gibi alanlarda önemli bir rol oynar. Özellikle büyükşehir belediyeleri, sosyal politika alanında önemli işlevler üstlenmektedir. Çalışmada belediyeciliğin kısa tarihinde başlayarak sosyal belediyeciliğin kapsamına değinilmiş, sosyal politika aracı olarak belediyelerin önemi ortaya çıkarılmış ve sosyal belediyecilik bağlamında yasal mevzuattan bilgi verilmiştir. Son olarak belediyelerde yaşlılara yönelik uygulanan sosyal hizmet uygulamaları araştırılmış ve bunların etkinliği tartışılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular ışığında, yaşlılar gibi dezavantajlı bir grup için sosyal belediyeciliğin önemli olduğu ve merkezi yönetimin sosyal politikalarını destekleyici ve tamamlayıcı araç olarak yerel yönetimlerin doğrudan sosyal politika aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sosyal politika, yerel yönetimler, Sosyal Belediyecilik

Kaynakça

• Ağcasulu, H. (2021). Sosyal Politika Olarak Evde Bakım Hizmetleri: Ülke Örnekleri ve Türkiye. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 167-183.
• Akarsu, S. (2014). Sosyal Belediyecilik (Zeytinburnu Belediyesi Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ateş, H. (2009). Sosyal belediyecilik. Çerçeve Dergisi, 17(49), 88-95.
• Balcılar, A. N. ve Çınarlı, S. (2020). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Bornova Belediyesi Örneği. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(2), 123-156.
• Canlı, F. (2023). Türkiye’de Yaşlılarla Sosyal Hizmet Uygulamasında Gerçekleştirilen Sosyal Etkinliklerin Değerlendirilmesi ve Sosyal Politikalarla İlişkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ceylan, H., Ayar, M. ve Günel, Z. (2015). Küresel ve yerel perspektiften yaşlılara yönelik sosyal politikalar ve uygulamalar. Şentürk, M. ve Ceylan, H. (Ed.),09 İstanbul’da Yaşlanmak İstanbul’da Yaşlıların Mevcut Durum Araştırması içinde (ss. 61-106). İstanbul: Açılım Kitap.
• Çiçek, Y. (2014). Geçmişten günümüze Türkiye’de yerel yönetimler. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 53-64.
• Çöpoğlu, M. (2014). Sosyal Belediyecilik ve Sorunları. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 223-247.
• Döndaş, Y.Y. (2023). Yerel Yönetimlerde Sosyal Politika Bağlamında Sosyal Belediyecilik Uygulamaları : Mersin Büyükşehir Belediyesi Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Erol, V. (2021). Türk yerel yönetimlerinin yasal ve yapısal dönüşümünde Fransa ve İngiltere örneklerinin etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 70,123-139.
• Eryılmaz, B. (2007). Belediyeler ve Yerel Sosyal Politikalar Sosyal Politikalarda, Önce ‘Aile’, Sonra, ‘Sivil Toplum’, Sonra, ’Yerel Yönetimler’, Sosyal Politikalar Dergisi, Sayı:2.
• Eyidiker, U. (2019). Osmanlı ve Türkiye’nin yerel yönetim geleneğinde il özel idarelerinin işlev sorunu. Atlas Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 17(5), 96-111.
• Genç, Y. (2009). Yerel yönetimler ve sosyal hizmet uygulamaları. Kamuda Sosyal Politika Dergisi, 28, 60-67.
• Göktürk, İ. Ve Yıldırım, U. (2008). Toplumsal Sorunların Çözümünde Yeni Belediyecilik Anlayışı: Sosyal Belediyecilik Yaklaşımı, 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu, Sakarya Üniversitesi.
• Güzel, H. İ. (2019). Sosyal politika uygulamalarında yerel yönetimler ve sosyal belediyecilik. Anadolu 3.Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi.
• Güven, A. ve Dülger, B. (2017). Osmanlı’dan günümüze yerel hizmet sunan klasik kurumların dönüşümü. Enderun, 1(1), 44-53.
• İpek, E. ve Develi, A. (2022). Sosyal Politikanın Dünyada ve Türkiye’ de Tarihsel Gelişimi. Nobel Yayınevi.
• Kartal, N., Tuncel, G. ve Göktolga, O. (2015). Local governments and government of cities in Turkey. Journal of Public Administration and Governance, 5(1), 1-22.
• Kesgin, B. (2012). Kentsel Yoksulluğa Yönelik Yerinden ve Yerel Müdahale: Sosyal Belediyecilik. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2012(26), 169-180.
• Kurtkapan, H. ve Şentürk, M. (2021). Yerinde Yaşlanma ve Yerel Yönetim Uygulamaları: İstanbul Örneği. Sosyolojik Bağlam Dergisi, 2(3), 01-13. doi:10.52108/2757-5942.2.3.1
• Kurtkapan, H. (2017). Kentleşme Sürecinde Yaşlılık ve Yerel Yönetim Uygulamaları: İstanbul Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koçak, S. Y. ve Ekşi, A. (2010). Katılımcılık ve demokrasi perspektifinden Türkiye’de yerel yönetimler. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 295-307.
• Köroğlu, A. (2012). Türkiye’de 1990’lı yıllarda ortaya çıkan siyasi liberalizm pratikleri. İnsan ve Toplum Dergisi, 2(3), 119-138.
• Ökmen, M., Yılmaz, A. ve Baştan, S. (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler. M. Ökmen, A. Yılmaz (Ed.), Kamu Yönetimi. Gazi Kitapevi.
• Ökmen, M. ve Parlak, B. (2008). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler. Alfa Aktüel Yayınevi. Ökmen, M. ve Demir, F. (2011).Türkiye’de İl Özel İdareleri: Melez bir Yerel Yönetim Modeli. Beşinci Yerel Yönetimler Sempozyumu. 327-342.
• Öz, S. C. (2010). Sosyal Belediyecilik Bağlamında Evde Bakım Hizmetleri: İstanbul, Ankara ve Kocaeli Büyükşehir Belediyeleri Örnekleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özbek, M. Ö., Başar, D., Çılgın, K. ve Lordoğlu C. (2010). Türkiye’de 1950-1980 Dönemi Kurumlar, Olaylar, Ölçekler: Planlama Yarışmaları. Planlama. TMMOB Şehir Plancıları Odası Yayını.
• Özservet, Y. Ç. (2015). Aile dostu kent için kavramsal analiz. Şentürk, M. (Ed.), Aile dostu kentler etüt araştırması içinde, (ss. 53-68) Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
• Şen, M. (2007). Bütüncül Belediyecilik Yaklaşımı Kültürel Belediyeciliğe Giden Yolda Bir Aşama: Sosyal Belediyecilik, Sosyal Politikalar Dergisi, sayı:2
• Şengül, T. (2004). İkinci dünya savaşı sonrasında kentsel gelişim ve yönetim paradigmaların da yaşanan dönüşüm üzerinde bir değerlendirme. Kentsel Ekonomik Araştırma Sempozyumu, 2, 218-231.
• Şenkal, A. K. (2003). Küreselleşme, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Sivil Toplum Örgütleri, Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı:45.
• Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H., Özer, M.A. (2014). Mahalli İdareler, Nobel Yayıncılık. Ankara.
• Toprak, D. ve Şataf, C. (2017). Türkiye’de sosyal belediyecilik çerçevesinde sosyal harcamalar üzerine genel bir değerlendirme. Sayıştay Dergisi, 106, 63-86.
• Varcan, N. (2013). Yerel Yönetimler (1.Baskı). T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir.
• Yıldırım, U. ve Göktürk, İ. (2008). Toplumsal Sorunların Çözümünde Yeni Belediyecilik Anlayışı: Sosyal Belediyecilik Yaklaşımı, 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu, Sakarya Üniversitesi.