Seyahat Acentelerinin Bakış Açısıyla Bir Niş Pazarın Profili: Somut Kültürel Miras Yaklaşımı ile Yedi Kiliseler

Yıl 2018, Cilt: 15 Sayı: 1, 6 - 22, 30.04.2018

Sinem Kunt

https://doi.org/10.24010/soid.415084

Öz

Kültür turistlerinin
oluşturduğu bir niş pazar haline gelen miras turizmi, üç teorik yaklaşımla ele
alınmıştır. Motivasyon, kültürel sermaye ve bu sermayeyi kontrol eden grubu
yakından tanımak miras hareketlerini anlamanın özünü oluşturmaktadır.
Günümüzde, arz ve talep yönlü gelişim gösteren miras turizminin mevcut ve
potansiyel bir pazar konumunda olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı,
miras turizmi yaklaşımı ile ele alınan Yedi Kiliseler’in ziyaretçi profilini
seyahat acentelerinin bakış açısıyla belirlemektir. Bu amaçla Türkiye’de Yedi
Kiliseler Turu’nu düzenleyen 22 seyahat acentesi ile yarı yapılandırılmış
telefon görüşmesi yapılmıştır. Ele alınan niş pazarın profilini, Amerika (%40)
ve Avrupa’dan (%50) gelen; turistik ve dini (%36), kültürel (%22), duygusal bağ
(%18), hac ve dini (%13) ve St. Paul izini sürmek (%9) amaçları ile hareket
eden amaçlı ve tesadüfi kültür turistlerinin oluşturduğu söylenmektedir. Bu
pazarı yakından tanımak destinasyon pazarlamacılarına pazar bölümlendirme ve
pazarlama karması oluşturma bağlamında faydalı olabilir.

Anahtar Kelimeler

Niş pazar, Miras turizmi, Yedi Kiliseler

Kaynakça

• Aliağaoğlu, A. (2004), Sosyo-Kültürel Miras Turizmi ve Türkiye’den Örnekler, Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(2), ss. 50-64.
• Ashworth, G. ve Howard, P. (1999), European Heritage Planning and Management, England: Exeter.
• Barclay, W. (1957), Letters to the Seven Churches, New York: Abingdon.
• Berg, B. L. (2001), Qualitative Research Methods for the Social Sciences, Boston: Allyn and Bacon.
• Boniface, P. ve Fowler, P. J. (1993), Heritage and Tourism in the Global Village, London: Routledge.
• Bourdieu, P. (1986), ‘The Forms of Capital’ , İçinde W. Szeman and T. Kaposy (Editörler), Cultural Theory: An Anthology, ss. 81-93, United Kingdom: Wiley-Blackwell.
• Butler, R. W.(1996),‘The Role of Tourism in Cultural Transformation in Developing Countries’, İçinde W. Nuryanti (Editör), Tourism and Culture; Global Civilization in Change, ss.91-101, Yogyakarta: Gadjah Mada University Press.
• Daniel, J. (2008), Secret Societies and Their Infiltration of the Seven Churches of Revelation, 1. Baskı, United States of America: DayPublishing.
• Dierking, L.D. (1998), ‘Interpretation as a Social Experience’, İçinde D. Uzzell and R. Ballantyne (Editörler), Contemporary Issues in Heritage & Environmental Interpretation, ss. 56-76, London: The Stationery Office.
• Dünya Kültürel ve Doğal Mirasın Korunması Sözleşmesi(1972), http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/somutkulturelmiras/somut_kulturel_miras.pdf (25.11.2016).
• Garrod, B ve Fyall, A.(2000),‘Managing Heritage Tourism’ Annals of Tourism Research, 27(3), ss.682-708.
• Herbert, D.T. (1989),‘Leisure Trends and The Heritage Market’, İçinde D. T. Herbert, R.C. Prentice and C. J. Thomas (Editörler), Heritage Sites: Strategies for Marketing and Development, ss. 1-14, Aldershot: Avebury.
• Herbert, D.T., Prentice, R.C. ve Thomas, C. J. (1989), Heritage Sites: Strategies for Marketing and Development, Aldershot: Avebury.
• Howard, P. (2003), Heritage: Management, Interpretaion, Identity, Londra: Continuum. Jenkins, C. L. (1993),‘Marketing Cultural in International Tourism’, İçinde W. Nuryanti (Editör), Universal Tourism: Enriching or Degrading Culture, Proceedings of the International Conferance on Culture and Tourism, ss. 174-179,Yogyakarta: Gadjah Mada University Press.
• Jones, A. (1985), Britain’s Heritage. The Creation of the National Heritage Memorial Fund, London: Weidenfeld.
• Kitab-ı Mukaddes (2010), İstanbul: Ohan Matbaacılık.
• Kotler, P. (2000), A Framework for Marketing Management, Milenyum Baskı, Prentice Hall: New Jersey.
• Kunt, S. (2014), Aziz Yuhanna’nın Vahiy Kitabı Çerçevesinde Yedi Kiliseler ve Bu Kiliseler’in Hıristiyanlık Tarihindeki Yeri, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Küçük, M.A. (2013), İnanç Turizmi Açısından Türkiye’de Dini Mekanlar (Yahudilik- Hıristiyanlık Örneği), Ankara: Berikan Yayınevi.
• Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994), Qualitative Data Analysis, 2. Baskı, CA: Sage Publications.
• McKercher, B. ve du Cros, H. (2002), The Partnership between Tourism and Cultural Heritage Management, New York: The Haworth Hospitality Press.
• Nuryanti, W. (1996), Heritage and Postmodern Tourism, Annals of Tourism Research, 23(2), ss. 249-260. Oxford Compact English Dictionary (1996), DellaThompson (Editör), New York: Oxford Unıversity Press.
• Poria, Y.,Butler, R. ve Airey, D. (2003), The Core of Heritage Tourism, Annals of Tourism Research, 30(1), ss. 238-254.
• Prentice, R. (1993), Tourism and Heritage Attraction, London: Routledge.
• Prentice, R.C. (1989),‘Visitors to Heritage Sites: A Market Segmentation Buy Visitor Characteristic’, İçinde D. T. Herbert, R. C. Prentice and C. J. Thomas (Editörler), Heritage Sites: Strategies for Marketing and Development, ss. 15-61, Aldershot: Avebury.
• Ramsay, W. (1904), The Letters to the Seven Churches in Asia, New York: Armstrong.
• Shani D. ve Chalasani S. (1992), Exploiting Niches Using Relationship Marketing, The Journal of Services Marketing, 6(4), ss. 43-52.
• Somut Olmayan Kültürel Mirasın Korunması Sözleşmesi (2003),
• http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/somut_olmayan_km/SOKM_KORUNMASI.pdf(25.11.2016).
• Tilden, F. (1957), Interpreting Our Heritage, Chapel Hill: University of North Caroline Press.
• Timothy, D.J. ve Boyd, S.W. (2003), Heritage Tourism, 1. Baskı, Harlow: Prentice Hall.
• Timothy, D. J. ve Boyd, S. W. (2006), Heritage Tourism in the 21st Century: Valued Traditions and New Perspectives, Journal of Heritage Tourism, 1(1), ss. 1- 16.
• Türk Dil Kurumu (2005), Türkçe sözlük, 10. Baskı, Ankara.
• United Nations Educational, ScientificandCulturalOrganization (UNESCO) (2016a), ‘TentativeLists’, http://whc.unesco.org/en/tentativelists/state=tr, (06.12.2016).
• United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) (2016b), ‘Archaeological Site of Laodikeia’,http://whc.unesco.org/en/tentativelists/5823/, (06.12.2016).
• Uzzell, D. (1998),‘Interpreting Our Heritage: A Theoretical Interpretation’, İçinde D. Uzzell and R. Ballantyne (Editörler), Contemporary Issues in Heritage & Environmental Interpretation, ss. 11-25, London: The Stationery Office.
• Wilson, M. (2010), Biblical Turkey, İzmir: Ege Yayınları.
• Wu, P. S.,Hsieh, C. M. ve Hsu, M. F.(2014), Using Heritage Risk Maps an Approach to Estimating the Threat to Materials of Traditional Buildings in Tainan (Taiwan), Annals of TourismResearch, 15(4), ss. 441-447.
• Yedi Kiliseler Belgeseli (2014),‘Yedi Kandil Arasında’, Trt Türk, http://www.trt.net.tr/televizyon/detay.aspx? pid=39834, (16.11.2016).
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yitik, A.İ. (2001), Hz. Meryem ve Efes, İzmir: Tibyan Yayınevi.
• Yin, R. (1994), Case Study Research: Design and Methods, 2. Baskı, United States of America: Sage Publishing.
• Zeppel, H. ve M. C. Hall (1992), ‘Arts and HeritageTourism’, İçinde B. Weiler and M. C. Hall (Editörler), Special Interest Tourism, ss. 47-69, London: Belhaven.