Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Communication of Solo Travellers During Their Travel

Yıl 2022, Cilt: 19 Sayı: 1, 24 - 40, 25.03.2022
https://doi.org/10.24010/soid.959914

Öz

Nowadays demographic and sociological changes in society lead to increasing individualism. Reflections of this into tourism have been a significant increase in the number of people travelling alone. Going on a holiday on their own by choice or as a result of loneliness, solo travellers encounter different social environments and communicate with new people at the destination. The aim of this research is to explain the process of solo travellers’ communication regarding ‘with whom, how, why, and where’ and to reveal the effects of this social communication on people’s lives and tourism experiences. To this end, face-to-face interviews were held with 16 solo travellers. Content analysis was applied to the data collected. 4 categories and 18 subcategories were determined. Solo travellers’ profile and behaviour, communication type and structure, barriers of communication, and the effects of communication were studied. The findings indicate that people mostly travel alone with the motivation of freedom and discovering something new, and they contact people for the purpose of getting information, suggestion, help, curiosity, socializing and relieving their stress. Despite the barriers such as language and culture, positive communication has a certain impact on solo travellers’ self-improvement, tourism experience and perception of the destination.

Kaynakça

  • Andereck, K. L., Valentine, K. M., Knopf, R. C. ve Vogt, C. A. (2005). Residents’ perceptions of community tourism impacts. Annals of Tourism Research, 32, 1056–1076.
  • Arentze, T. ve Timmermans, H. (2008). Social Networks, Social Interactions, and Activity-Travel Behavior: A Framework for Microsimulation. Environment and Planning B: Planning and Design, 35(6), 1012–1027.
  • Aslantürk, E. ve Unur, K. (2019). Yalnız seyahat eden kadınların seyahat deneyimleri. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(3), 493-514.
  • Avcıkurt, C. (2009). Turizm Sosyolojisi: Genel ve Yapısal Yaklaşım, 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bianchi, C. (2016). Solo Holiday Travellers: Motivators and Drivers of Satisfaction and Dissatisfaction. International Journal of Tourism Research, 18, 197–208.
  • Bitner, M. J., Booms, B. H. ve Mohr, L. A. (1994). Critical service encounters: the employee’s viewpoint. Journal of Marketing, 58(4), 95-106.
  • Büyükuru, M. ve Aslan, Z. (2016). Turist Rehberlerinin İletişim Becerilerinin Turistlerin Tur Deneyimi Üzerine Etkisi. Nevşehir İlinde Bir Araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.13:338-354
  • Braddock, R. (1958). An extension of the ‘‘Lasswell formula’. Journal of Communication, 8, 88–93.
  • Campbell, A. (2008). Sexy, Senior and the Single Supplement: the Emerging Market of Solo Female Travellers. In D. J. Fountain (Ed.), Proceedings of 8th New Zealand Tourism Hospitality Research Conference. Christchurch: NZTHRC
  • Carmichael, B. A. (2006). Linking quality tourism experiences, residents’ quality of life, and quality experiences for tourists. İçinde G. Jennings, & N. Polovitz Nickerson (Editörler), Quality tourism experiences (ss. 113-131). Burlington: Butterworthe Heinemann, Elsevier.
  • Chiang C.Y. ve Jongaratnam G. 2005. Why Do Women Travel Solo for Purposes of Leisure? Journal of Vacation Marketing. 12(1): 59–70.
  • Choo, H. ve Petrick, J. F. (2014). Social interactions and intentions to revisit for agritourism service encounters. Tourism Management, 40, 372–381.
  • Cohen, E. (1972). Toward a sociology of international tourism. Social Research, 39(1), 164-182.
  • Erkuş, A. ve Günlü, E. (2009). İletişim Tarzının ve Sözsüz İletişim Düzeyinin Çalışanların İş Performansına Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 7-24.
  • Eusébio, C. A. ve Carneiro, M. J. A. (2012). Determinants of Tourist–Host Interactions: An Analysis of the University Student Market, Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism, 13(2), 123-151.
  • Fan, D. X. F., Hanqin Q. Z., Jenkins, C. L. ve Tavitiyaman, P. (2017). Tourist Typology In Social Contact: An addition to existing theories. Tourism Management, 60, 357-366.
  • Fick, G. R. ve Ritchie, J. R. (1991). Measuring service quality in the travel and tourism industry. Journal of Travel Research, 30(1), 2-9.
  • Filiz, A. ve Yılmaz, Ö., D. (2017). Turizm Gelişim Yaklaşımları Kapsamında Yerel Halkın Turizme Yönelik Algı ve Tutumları: Mazi Köyü-Türkbükü Karşılaştırmalı Analizi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1799-1824.
  • Foo, L.M. (1999). International Solo Travelers to Australia. Research Report.1(2). Bureau of Tourism Research Report.
  • Gamil, R. (2018). The Tourist Experience of the Egyptıan Solo Woman Traveler: An Exploratory Study. Review of Tourism Sciences. 21, 94-109.
  • Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar ve Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Gök, H.S., Aylan, K. F., ve Şalvarcı, S.(2021). Yalnız seyahat eden turistlerin seyahat motivasyonu ve deneyimi : Z kuşağı Örneği. Journal of Yasar University. 16(62), 698-717.
  • Jordan, F. ve Gibson, H. (2005). We ‘are not Stupid. But We’ll not Stay Home Either: Experiences of Solo Women Travellers. Tourism Review International. 9, 195-211.
  • Kaba, B. ve Emekli, G. (2018). Turizmde Yükselen Bir Eğilim: Yalnız Seyahat Eden Kadın Gezginler (Türkiye Örneği). Ege Coğrafya Dergisi. 27(2), 111-126..
  • Kozak, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Detay Yayıncılık: Ankara.
  • Laesser, C., Beritelli, P. ve Riklin, T. (2009). Solo travel — Explorative insights from a mature market (Switzerland). Journal of Vacation Marketing, 15 (3), 217–227.
  • Lasswell, H. D. (1948). ‘The structure and function of communication in society’ İçinde Bryson, L. (Editör), The Communication Ideas. New York: Harper and Brothers.
  • Ling Yan, E. C., Khoo-Lattimore, C. ve Arcodia, C. (2018). Constructing Space and Self Through Risk Taking: A Case of Asian Solo Female Travelers. Journal of Travel Research.57(2), 260-272.
  • Mcnamara, K. E. ve Prideux, B. (2010). A Typology of Solo Independent Women Travellers. Internatıonal Journal of Tourism Research.12, 253-264.
  • McQuail, D. ve Windahl, S. (2010). Kitle İletişim Çalışmalarında İletişim Modelleri. (Çev. Yumlu, K.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Mehmetoğlu, M., Graham, M.S.D ve Larsen S. (2001). Solitary Travellers in the Norwegian Lofoten Island: Why Do People Travel on Their Own? Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism 1(1): 19–37.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. C.A: Sage Yayınları.
  • Murphy, L. (2001). Exploring Social Interactions of Backpackers. Annals of Tourism Research, 28(1), 50–67.
  • Radojevic, T., Stanisic, N. ve Stanic, N. (2015). Solo Travelers Assign Higher Ratings Than Families: Examining Customer Satisfaction By Demographic Group. Tourism Management Perspectives.16, 247-258.
  • Reisinger, Y. (2009). International tourism: Cultures and behavior. Oxford, UK: Butterworth Heinemann.
  • Rosenbloom, S. (2 Kasım 2012). Single for the Holidays. https://www.nytimes.com/2012/11/04/travel/single-for-the-holidays.html adresinden alınmıştır (Ziyaret tarihi: 26.10.2018).
  • Strauss, A ve Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Grounded Theory Procedures and Techniques. California: Sage Yayınları.
  • Tepeci, H., Hazarhun, E. ve İşçi, C.(2019). The Evaluation of Business Travelers Profiles and Preferences from The Perspectives of Hotel Executives in Manisa. 4th International Tourism Congress, 16-19 Ekim 2019, Eskişehir.
  • Şengül, S., Ulama, Ş. ve Türkay, O. (2018). Turizm İletişimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Wilson, E.C. ve Little, D. E. (2005). A Relative Escape? The Impact of Constraints on Women Who Travel Solo? Tourism Review International.9, 155-175.
  • Wilson. E.C. ve Little D.E. (2008). The Solo Female Experience: Exploring the ‘Geography of Women’s Fear’. Current Issues in Tourism. 11(2), 167–186.
  • Williams, E. N. ve Morrow, S. L. (2009). Achieving Trustworthiness in Qualitative Research: A Pan-Paradigmatic Perspective, Psychotherapy Research, 19(4-5), 576- 582.
  • Yang, R. ve Tung, V. (2018). How Does Family Influence the Travel Constraints of Solo Travelers? Construct Specification and Scale Development. Journal of Travel and Tourism Marketing. 35(4), 507-516.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yi, Y. ve Gong, T. (2009). An integrated model of customer social exchange relationship: the moderating role of customer experience. Service Industries Journal, 29(11), 1513-152

Yalnız Gezen Turistlerin Seyahatleri Sırasındaki İletişimleri

Yıl 2022, Cilt: 19 Sayı: 1, 24 - 40, 25.03.2022
https://doi.org/10.24010/soid.959914

Öz

Günümüzde toplumun demografik ve sosyolojik açıdan yaşadığı değişimler, bireyselliği ön plana çıkarmıştır. Bunun turizme yansıması, yalnız seyahat edenlerin sayısındaki ciddi artış olmuştur. Tercihen ya da yalnızlıktan tek başına tatile çıkan insanlar, destinasyonda farklı bir sosyal çevreyle karşılaşmakta ve yeni insanlarla iletişime geçmektedir. Araştırmanın amacı, yalnız gezen turistlerin seyahatleri sırasında kimlerle, nasıl, niçin, nerede iletişime geçtiğini ve bu iletişimin kendilerine ve seyahat deneyimlerine ne gibi bir etkisi olduğunu ortaya koymaktır. Bu kapsamda, yalnız gezen 16 kişi ile yüz yüze mülakatlar yapılmıştır. Elde edilen veriler, içerik analizine tabi tutulmuş, 4 ana ve 18 alt kategori oluşturulmuştur. Yalnız gezen turist profili ve davranışları, iletişimin türü ve yapısı, iletişimin önündeki engeller ve iletişimin etkisi incelenmiştir. Görüşmeler sonucunda, insanların çoğunlukla özgürlük ve yeni şeyler keşfetme motivasyonuyla tek başına seyahate çıktıkları; bilgi, tavsiye, yardım, merak, sosyalleşme ve stresten kaçınma gibi sebeplerle iletişime geçtikleri belirlenmiştir. Yabancı dil ve kültür farkı gibi iletişimi engelleyen faktörler bulunsa da olumlu iletişimin turistin kişisel gelişimine, seyahat deneyimine ve destinasyon algısına katkıda bulunduğu sonucuna varılmıştır.

Kaynakça

  • Andereck, K. L., Valentine, K. M., Knopf, R. C. ve Vogt, C. A. (2005). Residents’ perceptions of community tourism impacts. Annals of Tourism Research, 32, 1056–1076.
  • Arentze, T. ve Timmermans, H. (2008). Social Networks, Social Interactions, and Activity-Travel Behavior: A Framework for Microsimulation. Environment and Planning B: Planning and Design, 35(6), 1012–1027.
  • Aslantürk, E. ve Unur, K. (2019). Yalnız seyahat eden kadınların seyahat deneyimleri. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 16(3), 493-514.
  • Avcıkurt, C. (2009). Turizm Sosyolojisi: Genel ve Yapısal Yaklaşım, 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Bianchi, C. (2016). Solo Holiday Travellers: Motivators and Drivers of Satisfaction and Dissatisfaction. International Journal of Tourism Research, 18, 197–208.
  • Bitner, M. J., Booms, B. H. ve Mohr, L. A. (1994). Critical service encounters: the employee’s viewpoint. Journal of Marketing, 58(4), 95-106.
  • Büyükuru, M. ve Aslan, Z. (2016). Turist Rehberlerinin İletişim Becerilerinin Turistlerin Tur Deneyimi Üzerine Etkisi. Nevşehir İlinde Bir Araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.13:338-354
  • Braddock, R. (1958). An extension of the ‘‘Lasswell formula’. Journal of Communication, 8, 88–93.
  • Campbell, A. (2008). Sexy, Senior and the Single Supplement: the Emerging Market of Solo Female Travellers. In D. J. Fountain (Ed.), Proceedings of 8th New Zealand Tourism Hospitality Research Conference. Christchurch: NZTHRC
  • Carmichael, B. A. (2006). Linking quality tourism experiences, residents’ quality of life, and quality experiences for tourists. İçinde G. Jennings, & N. Polovitz Nickerson (Editörler), Quality tourism experiences (ss. 113-131). Burlington: Butterworthe Heinemann, Elsevier.
  • Chiang C.Y. ve Jongaratnam G. 2005. Why Do Women Travel Solo for Purposes of Leisure? Journal of Vacation Marketing. 12(1): 59–70.
  • Choo, H. ve Petrick, J. F. (2014). Social interactions and intentions to revisit for agritourism service encounters. Tourism Management, 40, 372–381.
  • Cohen, E. (1972). Toward a sociology of international tourism. Social Research, 39(1), 164-182.
  • Erkuş, A. ve Günlü, E. (2009). İletişim Tarzının ve Sözsüz İletişim Düzeyinin Çalışanların İş Performansına Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 7-24.
  • Eusébio, C. A. ve Carneiro, M. J. A. (2012). Determinants of Tourist–Host Interactions: An Analysis of the University Student Market, Journal of Quality Assurance in Hospitality & Tourism, 13(2), 123-151.
  • Fan, D. X. F., Hanqin Q. Z., Jenkins, C. L. ve Tavitiyaman, P. (2017). Tourist Typology In Social Contact: An addition to existing theories. Tourism Management, 60, 357-366.
  • Fick, G. R. ve Ritchie, J. R. (1991). Measuring service quality in the travel and tourism industry. Journal of Travel Research, 30(1), 2-9.
  • Filiz, A. ve Yılmaz, Ö., D. (2017). Turizm Gelişim Yaklaşımları Kapsamında Yerel Halkın Turizme Yönelik Algı ve Tutumları: Mazi Köyü-Türkbükü Karşılaştırmalı Analizi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1799-1824.
  • Foo, L.M. (1999). International Solo Travelers to Australia. Research Report.1(2). Bureau of Tourism Research Report.
  • Gamil, R. (2018). The Tourist Experience of the Egyptıan Solo Woman Traveler: An Exploratory Study. Review of Tourism Sciences. 21, 94-109.
  • Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar ve Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Gök, H.S., Aylan, K. F., ve Şalvarcı, S.(2021). Yalnız seyahat eden turistlerin seyahat motivasyonu ve deneyimi : Z kuşağı Örneği. Journal of Yasar University. 16(62), 698-717.
  • Jordan, F. ve Gibson, H. (2005). We ‘are not Stupid. But We’ll not Stay Home Either: Experiences of Solo Women Travellers. Tourism Review International. 9, 195-211.
  • Kaba, B. ve Emekli, G. (2018). Turizmde Yükselen Bir Eğilim: Yalnız Seyahat Eden Kadın Gezginler (Türkiye Örneği). Ege Coğrafya Dergisi. 27(2), 111-126..
  • Kozak, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Detay Yayıncılık: Ankara.
  • Laesser, C., Beritelli, P. ve Riklin, T. (2009). Solo travel — Explorative insights from a mature market (Switzerland). Journal of Vacation Marketing, 15 (3), 217–227.
  • Lasswell, H. D. (1948). ‘The structure and function of communication in society’ İçinde Bryson, L. (Editör), The Communication Ideas. New York: Harper and Brothers.
  • Ling Yan, E. C., Khoo-Lattimore, C. ve Arcodia, C. (2018). Constructing Space and Self Through Risk Taking: A Case of Asian Solo Female Travelers. Journal of Travel Research.57(2), 260-272.
  • Mcnamara, K. E. ve Prideux, B. (2010). A Typology of Solo Independent Women Travellers. Internatıonal Journal of Tourism Research.12, 253-264.
  • McQuail, D. ve Windahl, S. (2010). Kitle İletişim Çalışmalarında İletişim Modelleri. (Çev. Yumlu, K.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Mehmetoğlu, M., Graham, M.S.D ve Larsen S. (2001). Solitary Travellers in the Norwegian Lofoten Island: Why Do People Travel on Their Own? Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism 1(1): 19–37.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. C.A: Sage Yayınları.
  • Murphy, L. (2001). Exploring Social Interactions of Backpackers. Annals of Tourism Research, 28(1), 50–67.
  • Radojevic, T., Stanisic, N. ve Stanic, N. (2015). Solo Travelers Assign Higher Ratings Than Families: Examining Customer Satisfaction By Demographic Group. Tourism Management Perspectives.16, 247-258.
  • Reisinger, Y. (2009). International tourism: Cultures and behavior. Oxford, UK: Butterworth Heinemann.
  • Rosenbloom, S. (2 Kasım 2012). Single for the Holidays. https://www.nytimes.com/2012/11/04/travel/single-for-the-holidays.html adresinden alınmıştır (Ziyaret tarihi: 26.10.2018).
  • Strauss, A ve Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research: Grounded Theory Procedures and Techniques. California: Sage Yayınları.
  • Tepeci, H., Hazarhun, E. ve İşçi, C.(2019). The Evaluation of Business Travelers Profiles and Preferences from The Perspectives of Hotel Executives in Manisa. 4th International Tourism Congress, 16-19 Ekim 2019, Eskişehir.
  • Şengül, S., Ulama, Ş. ve Türkay, O. (2018). Turizm İletişimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Wilson, E.C. ve Little, D. E. (2005). A Relative Escape? The Impact of Constraints on Women Who Travel Solo? Tourism Review International.9, 155-175.
  • Wilson. E.C. ve Little D.E. (2008). The Solo Female Experience: Exploring the ‘Geography of Women’s Fear’. Current Issues in Tourism. 11(2), 167–186.
  • Williams, E. N. ve Morrow, S. L. (2009). Achieving Trustworthiness in Qualitative Research: A Pan-Paradigmatic Perspective, Psychotherapy Research, 19(4-5), 576- 582.
  • Yang, R. ve Tung, V. (2018). How Does Family Influence the Travel Constraints of Solo Travelers? Construct Specification and Scale Development. Journal of Travel and Tourism Marketing. 35(4), 507-516.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yi, Y. ve Gong, T. (2009). An integrated model of customer social exchange relationship: the moderating role of customer experience. Service Industries Journal, 29(11), 1513-152
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Şener 0000-0002-8430-2625

Eda Hazarhun 0000-0003-4798-1857

Gürhan Aktaş 0000-0003-2392-5930

Yayımlanma Tarihi 25 Mart 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 19 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Şener, E., Hazarhun, E., & Aktaş, G. (2022). Yalnız Gezen Turistlerin Seyahatleri Sırasındaki İletişimleri. Seyahat Ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 19(1), 24-40. https://doi.org/10.24010/soid.959914

Seyahat ve Otel İşletmeciliği (Journal of Travel and Hotel Business) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0).
26935
Dergimiz EBSCOhost, Index Copernicus, Ulakbim,  DRJI, Research Bible, SOBİAD ve ASOS tarafından indekslenmektedir.