2006-2019 YILLARI ARASINDAKİ TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMLARININ AKICI OKUMA BECERİSİ BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2022, , 669 - 707, 31.07.2022

Huzeyfe Bilge

https://doi.org/10.21550/sosbilder.1062428

Öz

Bu çalışmanın amacı 2006, 2009, 2015 ve 2019 Türkçe öğretim programlarını akıcı okuma ile ilgili kazanımları açısından karşılaştırmaktır. Nitel olarak tasarlanan araştırmada doküman incelemesi yapılmıştır. Çalışma kapsamında incelenen dört programdan elde edilen veriler betimsel analiz ile incelenip sunulmuştur. Çalışmanın bulgularına göre, incelenen bütün programlarda akıcı okumayla ilgili kazanımlar mutlaka vardır. İlk kez 2015’te akıcı okuma için ayrı bir alt başlık açıldığı görülmüştür. Programlar arasında akıcı okumayla ilgili en az kazanıma yer verenin 2019 programı olduğu, bütün programlarda en çok yer verilen boyutun prozodi; en az yer verilen boyutun akıcı okuma yöntemleri olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra, sınıf seviyeleri arasında ve programlar arasında akıcı okuma ile ilgili kazanımların dağılımı açısından tutarsızlıkların olduğu da görülmüştür. Ayrıca akıcı okumaya yönelik açılan alt başlıklardaki kimi kazanımların aslında akıcı okumayla ilgili olmadığı anlaşılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular alan yazın ışığında tartışılmış ve çeşitli paydaşlara yönelik öneriler getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

akıcı okuma, Türkçe öğretim programları, okuma becerisi, okuma, prozodi

A Comparison of Turkish Teaching Curriculums Conducted between 2006-2019 in terms of Reading Fluency Skill

Öz

The aim of this study is to compare 2006, 2009, 2015, and 2019 Turkish teaching curricula in terms of reading fluency outcomes. The research was designed as qualitative research and document analysis was carried out. The data obtained from the four curricula examined within the scope of the study were analyzed and presented with descriptive analysis. According to the findings of the study, there are always learning outcomes related to reading fluency in all the curricula examined. It was seen that a separate sub-heading was opened for fluent reading for the first time in 2015. Among the curricula, the one that includes the least number and rate of learning outcomes related to reading fluency is the 2019 curricula, and the most mentioned dimension of reading fluency in all programs is prosody; It has been determined that the least included dimension is fluent reading methods. In addition, it is found that there are inconsistencies in the distribution of fluent reading outcomes between grade levels and curricula. In addition, it has been understood that some of the learning outcomes in the subtitle of reading fluency are not actually related to reading fluency. The findings obtained from the study were discussed in the light of the literature and suggestions were made for various stakeholders.

Anahtar Kelimeler

reading fluency, Turkish teaching curriculum, reading skill, reading, prosody

Kaynakça

• Acat, M. B. (1996). Okuma güçlükleri ile okuduğunu anlama becerisi arasındaki ilişki düzeyi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Acquavita, T. L. (2012). A longitudinal exploration of the relationship between oral reading fluency and reading comprehension achievement among a sample of diverse young learners. (Yayımlanmamış doktora tezi). Florida: Florida International University.
• Aktaş, E. (2020). Akıcı okuma becerisi bakımından Türkçe dersi öğretim programı ve ders kitapları üzerine eleştirel bir analiz. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(2), 1140-1165.
• Başaran, M. (2013). Okuduğunu anlamanın bir göstergesi olarak akıcı okuma. Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Bilimleri, 13(4), 2277-2290.
• Benjamin, R. G. & Schwanenflugel, P. J. (2010). Text complexity and oral reading prosody in young readers. Reading Research Quarterly, 45(4), 388-404.
• Bilge, H. (2015). Ortaokul öğrencilerinin akıcı okuma becerilerinin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erzincan: Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Crystal, D. (Ed.) (2008) A dictionary of linguistics and phonetics. Blackwell Publishing.
• Dowhower, S. L. (1991). Speaking of prosody: fluency’s unattended bedfellow. Theory Into Practice, 30(3), 165-175.
• Eldeleklioğlu Onuk, D. & Avcı, B. (2021). Okuma becerileri dersi öğretim programının incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(2), 343-359.
• Hallman, J. (2009). Reading aloud: Comprehending, not word calling. R. Stone (Ed.), Best Practices For Teaching Reading: What Award-Winning Classroom Teachers Do içinde (39-43. ss.), Corwin Press.
• Keskin, H. K. & Baştuğ, M. (2013). Geçmişten günümüze akıcı okuma. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 171, 189-208.
• LaBerge, D. & Samuels, S. (1974). Toward a theory of automatic ınformation processing in reading. Cognitive Psychology, 6(2), 293-323.
• Mathson, D. V., Allington, R. L., Solic, K. L. (2006). Hijacking fluency and instructionally informative assessments. T. Rasinski, C. Blachowicz, K. Lems (Ed.), Fluency Instruction: Research-Based Best Practices içinde (106-119. ss.), The Guilford Press.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. sınıflar). MEB Yayınları.
• MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. sınıflar). MEB Yayınları.
• MEB (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• MEB (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. sınıflar). T.C. Millî Eğitim Bakanlığı.
• Miles, M., Huberman, M., Saldana, J. (2014). Qualitative data analysis: A methods sourcebook. SAGE Publications.
• Moser, G. P., Sudweeks, R. R., Morrison, T. G., Wilcox, B. (2014). Reliability of ratings of children’s expressive reading. Reading Psychology, 35(1), 58-79.
• National Reading Panel (2000). Teaching children to read: an evidence-based assessment of the scientific research litearature on reading and its implications for reading instruction: reports of the subgroups. National Institute of Child Health Human Development.
• Palmer, M. L. (2010). The relationship between reading fluency, writing fluency, and reading comprehension ın suburban third-grade students. (Yayımlanmamış doktora tezi). San Diego: San Diego State University.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. SAGE Publications.
• Rasinski, T. (2004). Assessing reading fluency. Pasific Resources for Education and Learning.
• Rasinski, T. (2010). The fluent reader. Scholastic.
• Schreiber, P. A. (1991). Understanding prosody’s role in reading acquisition. Theory Into Practice, 30(3), 158-164.
• Schwanenflugel, P. J., Hamilton, A., Kuhn, M. R., Wisenbaker, J. M., Stahl, S. A. (2004). Becoming a fluent reader: reading skill and prosodic features in the oral reading of young readers. Journal of Educational Psychology, 96(1), 119-129.
• Silverman, D. (2018). Doing qualitative research (5th ed.). SAGE Publications.
• VandenBos, G. R. (2015). APA dictionary of psychology. American Psychological Association.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2004). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.
• Yıldız, M., Kanık Uysal, P., Bilge, H., Wolters, A. P., Saka, Y., Yıldırım, K., Rasinski, T. (2019). Relationship between Turkish eighth-grade students’ oral reading efficacy, reading comprehension and achievement scores on a High-Stakes Achievement Test. Reading Psychology, 40(4), 1-21.
• Zutell, J. & Rasinski, T. (1991). Training teachers to attend to their students’ oral reading fluency. Theory Into Practice, 30(3), 211-217.