Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BEETHOVEN’IN SON DÖNEM ÜSLUBU, SON PİYANO SONATLARI ve “OP. 106, HAMMERKLAVİER”

Yıl 2017, Cilt: 18 Sayı: 33, 379 - 399, 31.07.2017
https://doi.org/10.21550/sosbilder.297017

Öz

Beethoven’ın üç evre altında incelenen ve bestecinin sanatsal
yaratıcılığı ile müziğindeki üslup değişikliklerinin anlaşılmasını sağlayan
süreçlere bakıldığında, literatüre “Son Dönem” olarak geçmiş olan 1812-1827
yılları, bestecinin yoğun olarak Bach’tan ilham aldığı, ancak kendine özgü
müzik dilini ortaya koyduğu bir “yenilikçi üslup” a işaret etmektedir. Son
piyano sonatları olarak bilinen op. 101, 106, 109, 110 ve 111, bu üslubun
piyanistik eserler sınıflandırmasındaki en önemli örnekleridir. Bu çalışmada, Op.
106 Hammerklavier Sonatı, gerek bahsi geçen yenilikçi üslup, gerekse son dönem
piyano sonatları arasındaki yeri bağlamında incelenecek ve Beethoven’ın –çoğunlukla-
bestecilik yönüne değinen kaynaklarda hissedilen eksikliğe binaen, eserin
piyanistik anlamdaki değerine işaret edilecektir.

Kaynakça

  • Brendel, Alfred (1987). Nachdenken Über Musik. München: SeriePiper.
  • Lockwood, Lewis (2013).‘Beethoven’ Müzik ve Hayat (The Music and the Life). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Mahnkopf, Claus- Steffen (1998). Musik&Asthetik. Stuttgart: Klett-Cotta.
  • Prusya Kültür Mirası Vakfı, Ulusal Müzik Araştırma Enstitüsü. (t.y.). http://www.sim.spkberlin.de/_5_autographes_tempo%3A_hammerklaviersonate_1322.html (Erişim: 5 Aralık 2016).
  • Weber, Horst (2004). Komponisten. Stuttgart: Metzlerverlag.
  • ---------- (1982). MusikHandbuch. Hamburg: TaschenbuchVerlag.

Beethoven’s Late Style, Last Piano Sonatas and His “Op. 106 Hammerklavier”

Yıl 2017, Cilt: 18 Sayı: 33, 379 - 399, 31.07.2017
https://doi.org/10.21550/sosbilder.297017

Öz

In view of the
t
he "three
periods" paradigm for understanding life long alterations in in Beethoven’s
musical style and artistic creation, the late period (1812-1827) is defined both
by aspiring for a new voice of his own, and by his passion to incorporate
contrapuntal styles of music from past composers, especially Bach into his
works.
Op. 101, 106, 109, 110 and 111 are the last piano sonatas
that he produced in this period. These works include Beethoven's one of the
most difficult compositions for piano, the Hammerklavier Sonata. This study
examines Hammerklavier Sonata in the light of the late compositional style of
the composer and the pianistic challenges of the work as well.

Kaynakça

  • Brendel, Alfred (1987). Nachdenken Über Musik. München: SeriePiper.
  • Lockwood, Lewis (2013).‘Beethoven’ Müzik ve Hayat (The Music and the Life). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
  • Mahnkopf, Claus- Steffen (1998). Musik&Asthetik. Stuttgart: Klett-Cotta.
  • Prusya Kültür Mirası Vakfı, Ulusal Müzik Araştırma Enstitüsü. (t.y.). http://www.sim.spkberlin.de/_5_autographes_tempo%3A_hammerklaviersonate_1322.html (Erişim: 5 Aralık 2016).
  • Weber, Horst (2004). Komponisten. Stuttgart: Metzlerverlag.
  • ---------- (1982). MusikHandbuch. Hamburg: TaschenbuchVerlag.
Toplam 6 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aylin Çakıcı Uzar

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 18 Sayı: 33

Kaynak Göster

APA Çakıcı Uzar, A. (2017). BEETHOVEN’IN SON DÖNEM ÜSLUBU, SON PİYANO SONATLARI ve “OP. 106, HAMMERKLAVİER”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(33), 379-399. https://doi.org/10.21550/sosbilder.297017