ANTRENÖR VE BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ALGILARI

Yıl 2021, Sayı: 86, 171 - 190, 24.05.2021

Davut Atılgan Yalçın Tükel

Öz

Bu araştırmada antrenörler ve beden eğitim öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik algılarının belirlenmesi ve
katılımcı algılarının sahip oldukları bazı demografik değişkenler bakımından farklılaşma durumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel bir
çalışma olup betimsel tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini
Kahramanmaraş Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü bünyesinde görev yapmakta olan 140
Antrenör ve Kahramanmaraş İl Milli Eğitim Müdürlüğü merkez ilçe bünyesinde görev
yapmakta olan 156 beden eğitim öğretmeni olmak üzere toplam 296 katılımcı oluşturmuştur.
Araştırmanın verileri istatistik yazılım programı kullanılarak analiz edilmiştir.
Veri analizi için aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri belirlenmiş, değişkenlere
ilişkin alınan puanların farklılaşma durumlarını belirlemede t-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA)
testi, anlamlı bulunan F değerinde farkın hangi gruplar arasından kaynaklandığını belirlemek için de
Post-Hoc testlerinden yararlanılmıştır. Araştırma
sonucunda; katılımcıların bireysel yenilikçilik algılarının yenilikçi düzeye yakın olduğu
ve katılımcıların çoğunlukla öncü ve sorgulayıcı gruplarda yer aldıkları görülmüştür.
Katılımcıların bireysel yenilikçilik ölçeği alt boyutlarına ilişkin algılarının cinsiyet, medeni durum,
öğrenim, görev türü, yaş ve branş türü değişkenleri bakımından anlamlı bir
biçimde farklılaştığı, kıdem değişkeni bakımından ise anlamlı bir farklılaşmanın bulunmadığı görülmüştür.
Ayrıca, fikir önderliği, deneyime açıklık ve risk almada beden eğitimi
öğretmenleri antrenörlerden; değişime direnç boyutunda ise antrenörler beden eğitimi
öğretmenlerinden daha yüksek puana sahiptir. Sonuç olarak bu araştırma ile antrenörler
ve beden eğitimi öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik algıları farklı değişkenler bakımından belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Antrenör, Beden Eğitimi Öğretmeni, Bireysel Yenilikçilik, Spor., Performans

Kaynakça

• Açıkalın, A. (1998). Üç rakamlı yıl dönümlerine doğru. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 2(16), 387-393.
• Akça, F., ve Şakar, Z. (2017). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Pegem Atıf İndeksi, 451-462.
• Al-Awidi, H., &Aldhafeeri, F. (2017). Teachers' readinessio implement digital curriculum in kuwaiti schools. Journal of Information Technology Education, 16(1).
• Arshi, T. A. (2016). Entrepreneurial orientation and its impact on innovation intensity in the Omani corporate sector. PhD thesis University of Bedfordshire, Luton, England. https://uobrep.openrepository.com/handle/10547/622108.
• Aslan, E., ve SÜ, S. E. (2018). Kırsal turizmde yenilik ve kırsal turizm işletmecilerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin çeşitli değişkenler (katılımcılara ve işletmelere ilişkin) açısından incelenmesi: Kocaeli/Kartepe örneği. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(2), 537-562.
• Atalay, A. (2018). Gençlik hizmetleri ve spor il müdürlüğü çalışanlarının bireysel yenilikçilik düzeyi. Turkish Studies, 13(10), 87-108.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Campos, L. R. (2014). Design thinking in education: a case study following one school district’s approach to innovation for the 21st century. Doctoral Dissetation, The Faculty of the School of Education Department of Leadership Studies Organization and Leadership Program. The University of San Francisco, USA.
• Cemaloğlu, N. (1999). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen faktörlerin analizi (Müfredat Laboratuvar Okulları Örneği). Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Corbin, C. B., & Cardinal, B. J. (2008). Conceptual physical education: The anatomy of an innovation. Quest, 60, 467–487. https://doi.org/10.1080/00336297.2008.104 83593
• Demir Başaran, S., ve Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.
• Diaconu, M. (2011). Technological innovation: Concept, process, typology and implications in the economy. Theoretical and Applied Economics, 10(563), 127- 144.
• Dyer, B. (2015). The controversy of sports technology: a systematic review. Springer Plus, 4(1), 1-12. https://doi.org/10.1186/s40064-015-1331-x
• Enright, E., and M. O'Sullivan. 2012. “Physical Education in All Sorts of Corners: Student Activists Transgressing Formal Physical Education Curricular Boundaries.” Research Quarterly for Exercise and Sport 83(2), 255–267.
• Epstein, N., & Fischer, M. R. (2017). Academic career intentions in the life sciences: Can research self-efficacy beliefs explain low numbers of aspiring physician and female scientists?. PloS one, 12(9),1-11.
• Fang, J., Shao, P., and Lan, G. (2009). Effects of innovativenessandtrust on web surveyparticipation. Computers in Human Behavior, 25(1), 144-152.
• Feldman, K.A. (1983). Seniority and experience of college teachers as related to evaluations they receive from students. Res High Educ 18, 3–124. https://doi. org/10.1007/BF00992080.
• Fernald, L.W.J., Solomon, G., veTarabishy,A.(2005) –ANew Paradigm: Entrepreneurial Leadership, Southern Business Review, 30(2), 1–10.
• Goldsmith, R., Foxall, G. (2003). The international handbook of inovation.1st Edition. (Edit: Larisa V. Shavinina), Elseiver.
• Gorozidis, G. S., Tzioumakis, Y. S., Krommidas, C., & Papaioannou, A. G. (2020). Facebook group PETCoN (Physical Education Teacher Collaborative Network). An innovative approach to PE teacher in-service training: A self-determination theory perspective. Teaching and Teacher Education, 96, 1-16. https://doi. org/10.1016/j.tate.2020.103184.
• Graham, K. C. (1991). The influence of teacher education on preservice development: Beyond a custodial orientation. Quest, 43(1), 1-19.
• Güngör, N.B. (2020). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin öğretmen profesyonelizmine etkisi. Ö. Karataş. (Editör). Spor Bilimleri Alanında Akademik Çalışmalar-2. Gece Kitaplığı, s.115-132’ deki makale.
• Hurt, H.T., Joseph, K., and Cook, C.D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58-65.
• Ilomäki, L., & Lakkala, M. (2018). Digital technology and practices for school improvement: innovative digital school model. Research and Practice in Technology Enhanced Learning, 13(1), 1-32. https://doi.org/10.1186/s41039- 018-0094-8.
• Kara, S. (2020). Prospective visual arts teachers’ innovation skills and attitudes towards computer assisted instruction. International Journal of Technology in Education and Science (IJTES), 4(2), 98-107.
• Karadağ, T.F. (2018). Türkiye’deki spor federasyonları çalışanlarının örgütsel öğrenme ve bireysel yenilikçilik profillerinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı.
• Kaya, S. (2017). Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi.
• Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi.
• Kılıçer, K ve Odabaşı, H.F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 150-164.
• Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Köroğlu, A.Y. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri öz yeterlik algıları, teknolojik araç gereç kullanım tutumları ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Kulanşi, E. (2019). Kış spor tesislerinde örgütsel yenilikçilik. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü.
• Kunze, F., Boehm, S., & Bruch, H. (2013). Age, resistance to change, and job performance. Journal of Managerial Psychology, 28(7-8), 741-760.
• Türk Dil Kurumu, (2020). Erişim adresi: http://www.tdk.gov.tr. Erişim Tarihi, 15.12.2020.
• Lubienski, C. (2009). Do quasi-markets foster innovation in education? A comparative perspective (OECD Education Working Paper No. 25). Paris, France: OECD.
• Malekian, F., Kanaany, M. and Malekian, F. (2013). The relation between thinking styles and ınnovation attraction amonghigher education students, AWERProcedia Information Technology & Computer Science. [Online]. 3, 224-230.
• Matanin, M., & Collier, C. (2003). Longitudinal analysis of preservice teachers’ beliefs about teaching physical education. Journal of teaching in physical education, 22(2), 153-168.
• Mülhim, M.A. (2018). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Bartın: Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Mülhim, M.A., ve Murat, K. (2020). Beden eğitimi ve sporda yenilikçilik. H. Sunay, ve E. Eyuboğlu. (Editörler). Sporun Yönetimi ve Psiko-Sosyal Boyutları. LAP Lam- bert Academic Publishing.
• Peña-López, I. (2016). Innovating Education and Educating for Innovation. The Power of Digital Technologies and Skills. OECD Publishing, Paris.
• Ohlson, M.,Buenaño,A., Gregg, E.(2021).Ready to serve:Community-Based Leadership Learning through a Student-Athlete Mentorship Program. Journal of Education and Recreation Patterns (JERP), 2(1), 21-29.
• Oliver, K. L., Oesterreich, H. A., Aranda, R., Archeleta, J., Blazer, C., de la Cruz, K., ... & Robinson, R. (2015). ‘The sweetness of struggle’: Innovation in physical education teacher education through student-centered inquiry as curriculum in a physical education methods course. Physical Education and Sport Pedagogy, 20(1), 97-115.
• Özkan, O., Özlem, Ö. ve Özmen, S. (2020). Sağlık çalışanlarında bireysel yenilikçilik özelliklerinin incelenmesi: Özel Bir Hastanede Uygulama. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 8 (2), 302-311.
• Öztürk, Z. (2015). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve bu düzeylere etki eden etmenlerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Palazzo, G. (2005). Postnational constellations of innovativeness: A cosmopolitan approach. Technology Analysis & Strategic Management, 17(1), 55-72.
• Pennington, C.G. (2021). Commentary on the impact of teacher appearance and age on student attitudes. Journal of Education and Recreation Patterns (JERP), 2(1), 47-55.
• Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations. 5th Ed., The Free Press, New York.
• Ringuet-Riot, C. J., Hahn, A., & James, D. A. (2013). A structured approach for techno- logy innovation in sport. Sports Technology, 6(3), 137-149. https://doi.org/10.1 080/19346182.2013.868468
• Sevinç Tırpan, M., Gençer, R.T. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve genel özyeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenme- si. Journal of Human Sciences, 15(4), 2144-2158. https://doi.org/10.14687/jhs. v15i4.5078
• Silverman, S. (1997). Technology and physical education: present, possibilities, and potential problems'. Quest, 49(3), 306-314.
• Tırpan, M.S. (2016). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve genel özyeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İzmir: Ege Üniversitesi, Spor Yönetimi Bilimleri Anabilim Dalı Programı.
• Varış, F. (1982). Eğitimde yenileşme kavramı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15(1), 56-60.
• Vincent-Lancrin,S.,Urgel,J.,Kar,S.,&Jacotin,G.(2019).‘’Countryindex",in Measuring Innovation in Education 2019: What Has Changed in the Classroom?, OECD Publishing, Paris, https://doi.org/10.1787/80fa20f5-en
• Wall, D. (1996). Introducing new tests into traditional systems: Insights from general education and from innovation theory. Language testing, 13(3), 334-354.
• Yalçınkaya, Y. (2010). Bilginin farkındalık ve farklılığında organizasyonların gelecek alanı: İnovasyon. Türk Kütüphaneciliği, 24(3), 373-403.
• Yılmaz, H. (2018). İlkokul öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik ile mesleki mesleki değerlerini yansıtma düzeyleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yi, M.Y., Fiedler, K.D., and Park, J.S. (2006). Understanding the role of individual innovativeness in the acceptance of it-based innovations: Comparative analyses of models and measures. Decision Sciences, 37(3), 393–426.