Türkiye’de sendikal haklar ve toplu iş sözleşmesine dair düzenlenen mevzuatlar yıllar itibariyle bir dizi değişimin ve düzenlemenin ardından son olarak AB (Avrupa Birliği) uyum programı doğrultusunda, Uluslararası Çalışma Örgütünün sözleşmeleriyle belirlediği normlar göz önünde bulundurularak 2012 yılında 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu yürürlüğe girmiştir. Kanunun gerekçesi çağdaş ilke ve normlar bazında hazırlandığı iddiasını taşımaktadır. Kanunun belirtilen amaç doğrultusunda hayata geçmesinin önemli bir şartını sendikaların toplu iş sözleşmesi yolunda yetkilendirme süreçlerinde karşılaştıkları yetki koşulları oluşturmaktadır. Doğası gereği yetki kuralları toplu iş sözleşmesinin ve dolayısıyla sendikal hakların kullanımının anahtarı rolündedir. Bu çalışma öncelikle son düzenlenmiş hali ile sendikal haklar ve toplu iş sözleşmesi sürecinde vize görevi gören yetki belgesinin alınmasına dair koşulları ele almaktadır. Ayrıca çalışmamız kanunun gerekçesine de paralel olarak yetkilendirme süreçlerinde izlenen yolu, Uluslararası Çalışma Örgütünün sürece dair raporları ve değerlendirmelerini baz alarak incelemektedir.
Toplu İş Sözleşmesi 6356 Yetkilendirme Süreçleri Uluslararası Çalışma Örgütü
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çalışma Ekonomisi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 3 |