SİNEMA TELEVİZYONDA IŞIĞIN KULLANIMI VE ETKİSİ

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 6, 87 - 98, 31.08.2021

Özgür Özen

Öz

ÖZ
Işık hayatımızda var olan bir olgudur. Görüntünün gelişim süreci içerisinde mağara resimleri, resim, fotoğraf, sinema, televizyon ve yeni iletişim teknolojilerinde sabit görüntüden hareketli görüntüye kadar ışık kullanılmıştır. Işığın kullanımı doğal ışık kaynağı güneşin kullanımıyla başlamış. Teknolojiyle birlikte yapay ışıklar kullanılmıştır. Sinemada film yapımında, televizyonda program formatlarında ışığın kullanımı bir zorunluluktur. Çekim için gerekli doğal ve yapay ışık kaynakları ayrı ayrı ya da birlikte kullanılabilir. Işığın kullanımında ışığın miktarı, yönü ve türü önem kazanmaktadır. Senaryo doğrultusunda çekilen görüntülerde mekân ve zaman kavramından dolayı ışığın kullanımı değişkenlik gösterir. Kameranın çevresindeki nesneleri, objeleri, insanları görebilmesi, renkleri ayırt edilebilmesi, detayların ortaya çıkarılabilmesi görüntüye derinlik kazandırılmasında aydınlatma da kullanılan ışıklar önem taşır. Sinema televizyonda kullanılan ışık kaynakları; ana (anahtar) ışık, dolgu ışığı, arka ışık ve estetik ışıklardır. Bu ışık türleri birlikte veya karma olarak kullanılabilir. Her ışığın farklı görevi vardır. Işık düzenlemesi ana ışık temel alınarak yapılır. Diğer ışıklar biçimlendirici, tamamlayıcı, destekleyici olarak kullanılır. Bu çalışmada ışığın geçmişten günümüze insanı etkileyen bir olgu olduğu, görüntünün gelişim sürecinde ışıkla ilgili tekniklerin geliştiği ve bu sayede yönetmenler tarafından öykü anlatımında kullanıldığı izleyiciyi, görüntünün estetiğini ve tonunu etkilediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Işık,, Işığın Özellikleri,, Işığın Rengi,, Gölge,, Işıklandırmanın Tarihçesi,

Kaynakça

• KAYNAKÇA Ankaralıgil, N. (2016) Sinemada Görüntü Düzenleme, İstanbul Literatürk academia yayınları.
• Arheim, R.( 2002) Sanat Olarak Sinema, Çeviren: Rabia Ünal, Ankara, Öteki Yayınevi.
• Bang, M. (2016). Picture this: How pictures work. San Francisco: Chronicle Books LLC.
• Belkaya, G. Ş.(2001) ”Film Çözümlemede Temel Yaklaşımlar”, İstanbul, Der Yayınları.
• Berlyne, D. E. (Ed.). (1974). Studies in the new experimental aesthetics. Washington, DC: Hemisphere.
• Bordwell, D. ve Thompson, K. (2009). Film Sanatı. (Çev: E. Yılmaz/E.S.Onat), Ankara: De Ki Yayınları.
• Brown B. ( 2008) “Sinematografi Kuram ve Uygulama, İstanbul, Hil Yayın.
• Brown B. (2008) ” Sinema ve Videoda Işıklandırma”, İstanbul, Hill Yayın.
• Dondis, D.A. (1973). A start for visual literacy. Cambridge: MIT Press.
• Gürses, N. (Juli 2010) “Televizyonun Görselleştirme Sürecindeki Görüntüsel Anlatı Öğeleri” Art-e Sanat Dergisi 3/5: 1-20).
• Kafalı, N. (1993)“Televizyon Yapımlarında Teknik Ve Kuramsal Temeller”, Ankara, , Ümit Yayıncılık.
• Özön, N. (1985) “Sinema Uygulayımı, Sanatı, Tarihi, İstanbul, Hil yayın.
• Pamir, H. (2000) “Mimari Tasarım Kurgularında Işık”, Mimarlık Kültür Dergisi, Tepe Mimarlık Kültürü Merkezi, Ankara, sayı:2, , 33s.
• Russell P. M (1999). Focused instructional multimedia design guidelines. Volume one. PhD thesis. Staffordshire University.
• Zaur M.,(2012) ”Sinematografi Üzerine Düşünceler Kuram ve Uygulamalar”, İstanbul, Ayrıntı Yayınları,.