Türkiye İçin Politik İstikrarsızlık Endeksleri: 1955–2009 Dönemi

Yıl 2014, Cilt: 21 Sayı: 21, - , 01.06.2014

Erdinç Telatar , Niyazi Cangir

https://doi.org/10.17233/se.73988

Cited By: 2

Öz

Bu çalışma ile 1955–2009 yıllarını kapsayan dönemde Türkiye’de politik istikrarsızlık olgusunun yeni politik iktisat yazınında kullanılan tanım ve göstergeler esas alınarak ekonometrik çalışmalarda kullanılabilecek bir biçimde ölçülmesi amaçlanmıştır. Bu çerçevede, istikrarsızlığın sosyal huzursuzluk ve politik şiddet boyutunu yansıtan göstergelere ilişkin veriler Milliyet Gazetesi arşivi taranarak ve “Gazetenin ilk sayfasında yer alma” ölçütü uygulanarak elde edilmiştir. Politik istikrarsızlığın şiddet boyutunu yansıtan iki değişken kapsamındaki olaylar ayrıca “birim olay”a göre kodlanmıştır. İkinci aşamada ise bu göstergeler ile politik istikrarsızlığı yansıtan diğer göstergelere Temel Bileşenler Yöntemi uygulanarak politik istikrarsızlık endeksleri elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

-

Türkiye İçin Politik İstikrarsızlık Endeksleri: 1955-2009 Dönemi

Öz

Bu çalışma ile 1955–2009 yıllarını kapsayan dönemde Türkiye’de politik istikrarsızlık olgusunun yeni politik iktisat yazınında kullanılan tanım ve göstergeler esas alınarak ekonometrik çalışmalarda kullanılabilecek bir biçimde ölçülmesi amaçlanmıştır. Bu çerçevede, istikrarsızlığın sosyal huzursuzluk ve politik şiddet boyutunu yansıtan göstergelere ilişkin veriler Milliyet Gazetesi arşivi taranarak ve “Gazetenin ilk sayfasında yer alma” ölçütü uygulanarak elde edilmiştir. Politik istikrarsızlığın şiddet boyutunu yansıtan iki değişken kapsamındaki olaylar ayrıca “birim olay”a göre kodlanmıştır. İkinci aşamada ise bu göstergeler ile politik istikrarsızlığı yansıtan diğer göstergelere Temel Bileşenler Yöntemi uygulanarak politik istikrarsızlık endeksleri elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Ahmad, F. & B.T. Ahmad (1976), Türkiye’de Çok Partili Politikanın Açıklamalı Kronolojisi 1945-1971, Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Aisen, A. & F.J. Veiga (2008), “The Political Economy of Seigniorage”, Journal of Development Economics, Vol. 87(1), 29-50.
• Alesina, A. & R. Perotti (1994), “The political Economy of Growth: A Critical Survey of Recent Literature”, The World Bank Economic Review, Vol. 8 (3).
• Alesina, A. & R. Perotti (1996), “Income Distribution, Political Instability and Investment”, European Economic Review, 40, 1203-1228.
• Anadolu Ajansı (2010), Türkiye’nin 90 Yılı, Ankara: Anadolu Ajansı Genel Müdürlüğü.
• Araz-Takay, B. & K.P. Arın & T. Omay (2009), “The Endogenous and Non-Linear Relationship between Terrorism and Economic Performance: Turkish Evidence”, Defence and Peace Economics, Vol. 20(1), 1-10.
• Aron, J. (2000), “Growth and Institutions”, The World Bank Research Observer, Vol. 15(1), 99-135.
• Arslan, Ü. (2011), “Siyasî İstikrarsızlık ve Ekonomik Performans: Türkiye Örneği”, Ege Akademik Bakış, Cilt 11(1), 73-80.
• Asteriou, D. & S. Price (2001), “Political instability and Economic Growth: UK Time Series Evidence”, Scottish Journal of Political Economy, Vol. 48(4), 383-399.
• Barro, R.J. (1991), “Economic Growth in a Cross Section of Countries”, The Quarterly Journal of Economics, Vol. 106(2), 407-443.
• Bartholomew, D.J. & F. Steele & I. Moustaki & J.I. Galbraith (2002), The Analysis and Interpretation of Multivariate Data for Social Scientists, Chapman&Hall.
• Başbakanlık (1983), Terör ve Terörle Mücadelede Durum Değerlendirmesi, Ankara, Başbakanlık Basımevi.
• Başbakanlık (1998), Türkiye Büyük Millet Meclisinin Kuruluşundan Günümüze Hükümetler, Ankara: Başbakanlık Personel ve Prensipler Genel Müdürlüğü.
• Berthelemy, J-C. & C. Kauffmann & L. Renard & L. Wegner (2002), Political Instability, Political Regimes and Economic Performance in African Countries, <www.csae.ox.ac.uk/conferences/2002-upagissa/papers/kauffmann-csae2002.pdf>, 23.9.2008.
• Brunetti, A. (1997), “Political Variables in Cross-Country Growth Analysis”, Journal of Political Economic Surveys, Vol. 11(2), 163-190.
• Busse, M. & C. Hefeker (2007), “Political Risk, Institutions and Foreign Direct Investment”, European Journal of Political Economy, 23, 397-415.
• Campos, N.F. & J.B. Nugent (2002), “Who is Afraid of Political Instability?”, Journal of Development Economics, Vol. 67, 157-172.
• Campos, N.F. & M.G. Karanasos (2008), “Growth, Volatility and Political Instability: Non-linear Time-series Evidence For Argentina, 1896-2000”, Economics Letters, 100, 135-137.
• Cangir, N. (2012), “Politik İstikrarsızlık ve Makroekonomik Performans İlişkisi: Türkiye Örneği”, Doktora Tezi, Hacettepe Ünivesitesi, Ankara.
• Carmignani, F. (2003), “Political Instability, Uncertainty and Economics”, Journal of Economic Surveys, Vol. 17(1), 1-54.
• Demirgil, H. (2011), “Politik İstikrarsızlık, Belirsizlik ve Makroekonomi: Türkiye Örneği: 1970-2006”, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt XXXI, Sayı: II, 123-144.
• Drazen, A. (2002), Political Economy in Macroeconomics, Princeton: Princeton University Press.
• Dutt, P. & D. Mitra (2008), “Inequality and the Instability of Polity and Policy”, The Economic Journal, 118, 1285-1314.
• Feridun, M. (2011), “Impact of Terrorism on Tourism in Turkey: Empirical Evidence from Turkey”, Applied Economics, 43, 3349-3354.
• Fosu, A.K. (2001), “Political Instability and Economic Growth in Developing Economies: Some Spesification Empirics”, Economics Letters, 70, 289-294.
• İsmihan M. (2003), “The Role of Politics and Instabilty on Public Spending Dynamics and Macroeconomic Performance: Theory and Evidence From Turkey”, Doktora Tezi, ODTÜ, Ankara.
• Johnson, D.E. (1998), Applied Multivariate Methods for Data Analysts, Duxbury Press.
• Jolliffe, I.T. (2002), Principal Component Analysis, Springer.
• Jong-a-Pin, R. (2009), “On the Measurement of Political Instability and its Impact on Economic Growth”, European Journal of Political Economy, 25, 15-29.
• Keleş, R. & A. Ünsal (1982), Kent ve Siyasal Şiddet, Ankara; AÜ SBF Basın ve Yayın Yüksek Okulu Yayınevi.
• Lipset, S.M. (1959), “Some Social Requisities of Democracy: Economic Development and Political Legitimacy”, The American Political Science Review, Vol. 53(1), 69-105.
• Lipset, S.M. (1964), Siyasî İnsan, Ankara: Türk Siyasî İlimler Derneği Yayını.
• Mauro, P. (1995), “Corruption and Growth”, Quarterly Journal of Economics, Vol. 110(3), 681-712.
• Milliyet (01.01.1955-31.12.2009 & 01.01.1955-30.06.2004), <http://gazetearsivi.milliyet.com.tr/>.
• OECD (2008), Handbook on Constructing Composite Indicators: Methodology and User Guide, Paris: OECD Publications.
• Öcal, N. & J. Öcal (2010), “Regional Effects of Terrorism on Economic Growth in Turkey: A Geographically Weighted Regression Approach”, Journal of Peace Research, 47(4), pp.477-489.
• Perotti, R. (1996), “Growth, Democracy, and Income: What the Data Say”, Journal of Economic Growth, 1, 149-187.
• Raykov, T. & G.A. Marcoulides (2008), An Introduction to Applied Multivariate Analysis, New York, Routledge.
• Rencher, A.C. (2002), Methods of Multivariate Analysis (2. Ed.), Wiley-Interscience.
• Sanders, D. (1981), Patterns of Political Instability, The Macmillan Press Ltd.
• Şanlısoy, S. & R. Kök (2010), “Politik İstikrarsızlık-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği (1987-2006)”, Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 25(1), 101-125.
• Telatar, F. (2003a), “Türkiye’de Enflasyon, Enflasyon Belirsizliği ve Siyasî Belirsizlik Arasındaki Nedensellik İlişkileri”, İktisat İşletme ve Finans, 203, 42–51.
• Telatar, F. (2003b), “Türkiye’de Politika Değişkenliği ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkileri”, İktisat İşletme ve Finans, 211, 71–91.
• Telatar, F. (2003c), “Political Business Cycles in the Parliamentary Systems Evidence from Turkey”, Emerging Markets Finance and Trade, Vol. 39(4), 24–39.
• Telatar, E. & F. Telatar (2004), “Standart IMF İstikrar Politikaları: Politik İstikrarsızlığa Yol Açan Bir Kanal”, İktisat İşletme ve Finans, Şubat, 53–65.
• Telatar, E. & F. Telatar & T. Cavusoglu & U. Tosun (2009), “Political Instability, Political Freedom and Inflation”, Applied Economics, May, 1-9.