Kamu Üniversitelerinde Örgüt Kültürlerinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2014, Cilt: 21 Sayı: 21, - , 01.06.2014

Hürcan Kabakcı

Öz

Bu çalışmanın amacı kamu üniversitelerinde örgüt kültürlerinin incelenmesidir. Bu bağlamda, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi (HÜ İİBF) ile Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi (AÜ SBF) örgüt kültürleri incelenerek karşılaştırmalı bir analiz yapılmaktadır. Nitel (odak grup görüşmeleri) ve nicel (anket) teknikler bir arada kullanılarak iki farklı örgüt kültürünün belirgin özellikleri ile güçlü ve zayıf yönlerini açığa çıkarmak istenmektedir. Sonuçlar, AÜ SBF’nin daha güçlü bir örgüt kültürüne sahip olduğunu göstermektedir. Ayrıca bu iki kültürün güçlü ve zayıf olmasına etki eden nedenler çalışma kapsamında tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Alvesson, M. (1987), “Organizations, Culture, and Ideology”, International Studies of Management and Organization, 17(3), 4–18.
• Anthony, P. (1994), Managing Culture, Open University Press.
• Bakan, İ. & T. Büyükbeşe & Ç. Bedestenci (2004), Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü, İstanbul: Aktüel Yayınları.
• Brown, A. (1998), Organisational Culture, London: FT Pitman Publishing.
• Croft, A.C. (1990), “The Case of the Missing Corporate Culture”, Public Relations Quarterly, 17–20.
• Dyer Jr, W.G. (1988). “The Cycle of Cultural Evolution in Organizations”, Eds. R.H. Kilmann & M.J. Saxton & R. Serpa, Gaining Control of the Corporate Culture, (200–229). San Francisco: Jossey-Bass.
• Frost, S.H. & T.W. Gillespie (1998), “Organizations, Culture and Teams: Links Toward Genuine Change”, New Directions for Institutional Research, 100, 5–15.
• Higgins, J.M. & C. McAllaster (2004), “If You Want Strategic Change, Don’t Forget to Change Your Cultural Artifacts”, Journal of Change Management, 4(1), 63–73.
• Kemp, S. ve L. Dwyer (2001), “An Examination of Organisational Culture- the Regent Hotel, Sydney”, Hospitality Management, 20, 77–93.
• Knapp, E. ve D. Yu (1999), “Understanding Organizational Culture”, Knowledge Management Review, 7, 16–21.
• O’Reilly, C. & J. Chatman & D. Caldwell (1991), “People and Organizational Culture: A Profile Comparison Approach to Assessing Person Organization Fit”; Academy of Management Journal, 34(3), 487–516.
• Pettigrew, A. (1979), “On Studying Organizational Cultures”, Administrative Science Quarterly, 24, 570–581.
• Sackmann, S.A. (1992), “Culture and Subcultures: An Analysis of Organizational Knowledge”, Administrative Science Quarterly, 37, 140–167.
• Schein, E.H. (2004), Organizational Culture and Leadership, San Francisco: Jossey-Bass.
• Sorensen, J.B. (2002), “The Strength of Corporate Culture and the Reliability of Firm Performance”, Administrative Science Quarterly, 47, 70–91.
• Staber, U. (2003), “Social Capital or Strong Culture?”, Human Resource Development International, 6(3), 413–420.
• Şişman, M. (2002), Örgütler ve Kültürler, İstanbul: PegemA Yayıncılık.
• Valentino, C.L. (2004), “The Role of Middle Managers in the Transmission and Integration of Organizational Culture”, Journal of Healthcare Management, 49(6), 393–404.
• Vural, B.A. (2003), Kurum Kültürü, İstanbul: İletişim Yayınları.