İmkânsız
Özerklik üst başlığına sahip eser, Yalçın Armağan’ın 2007 yılında Bilkent
Üniversitesi Ekonomi ve Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Edebiyatı Bölümünde tamamladığı
Türk Şiirinde Modernizm isimli doktora tezinin genişletilmiş hâlidir.
Alt başlıkta tezin ismini de barındıran kitabın ana sorunsalı Türkiye
modernleşmesinin Türk şiiri üzerinden nasıl okunabileceğidir. Çalışma bu
sebeple sosyoloji ve edebiyat paslaşmasında bir metodoloji de sunar.
Armağan, kitabın “Ön Söz” ve “Giriş” bölümlerinde
çalışmanın yönteminin ters kronolojiye dayandığını, asıl amacının modernizmin
izlerini İkinci Yeni şiiri üzerinden sürmek olduğunu ancak bu şiirin bir
dirençle karşılaştığını tespit edip zamanda geriye dönme ihtiyacı duyduğunu
belirtir. Bu da yazarı ilk olarak Garip şiirine, devamında Cumhuriyet’in
inkılap şiirine, Ziya Gökalp’a ve onun da öncesine 1850’lere, Tanzimat’a değin
götürür. Böylece söz konusu direnci yaratanın, Türkiye modernleşmesinin erken
dönemlerinde inşa edilen estetik tepkiler olduğu iddia edilir. Peki uzun bir
sürece yakından bakmayı hedefleyen Armağan bunca ismi, eseri nasıl bir yöntemle
işleyecektir? Sorunun cevabını doğrudan veren yazar, “edebiyat kurumu”ndaki
dönüşümleri esas aldığını; şiirde etki alanı açan, kırılma yaratan, dönüm
noktası sayılabilecek şair veya şiir akımları odağında bir kroki çizdiğini
ifade eder.
Konular | Sanat ve Edebiyat |
---|---|
Bölüm | KİTAP İNCELEMELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 19 Mayıs 2017 |
Kabul Tarihi | 5 Haziran 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 1 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.