Glamorizing NatureCultures: Traditional Village Plays and Pastoral Tradition

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 629 - 637, 29.12.2020

Zümre Gizem Yılmaz Karahan

https://doi.org/10.29110/soylemdergi.778614

Öz

Anatolian village plays and pastoral tradition commonly celebrate the harmonious union between people and the physical environment and reveal how such material entanglements are contingent on an anthropocentric desire for power and control over the natural world. They both, however, rely on early rituals for their form and content. These early ritualistic performances indicate the dependence of the social life on agricultural and meteorological events. This indication coordinates these works with popular celebrations of the co-evolution of the human and the nonhuman. By doing so, these ritualistic plays also uncover a materialist undercurrent about the acknowledgement of NatureCultures in that cultural changes are based on natural formations, or vice versa, hence producing a reciprocal relational network. However, this acknowledgement celebrates natural events only for the benefit of the human realm, hinting at weak anthropocentrism. As we will see in these works, union with the environmental forces is important for the survival of the human species. This union is further necessary to avoid punishment from venomous natural beings. In this respect, these cultural performances help us see very different sets of relations with more-than-human habitats. Elaborating on this complicated representation within different sets of relations, this article will analyse traditional folk performances and pastoral tradition in terms of their representing NaturalCultural formations.

Anahtar Kelimeler

triditional village plays, Anatolian folk performans, pastoral, pastoral tradition, naturecultures

Doğakültürleri Büyülemek: Köy Seyirlik Oyunlari ve Pastoral Gelenek

Öz

Anadolu köy seyirlik oyunları ve pastoral gelenek ortak olarak hem insanlar ve fiziksel çevreler arasındaki birlikteliği kutlamakta hem de bu tarz maddesel ilişkilerin nasıl doğa üzerinde insan merkezli bir kontrol ve güç kurma isteğine bağlı olduğunu göstermektedir. Kaynak olarak daha önceki kırsal geleneklere dayanan her iki gelenek de sosyal hayatın tarımsal, maddesel ve meteorolojik olaylara bağlı olduğunu gösterir. Bu bağlılık, bu tip eserleri insan ve insan olmayanın birlikte evriminin popüler kutlamalarına dönüştürür. Bu şekilde, kültürel değişimler doğal oluşumlara, ya da tam tersi, bağlı olduğundan, dolayısıyla karşılıklı bir ilişki ağı oluşturduklarından, bu kırsal oyunlar aynı zamanda Doğakültürler için maddesel bir algı altyapısı da oluşturur. Ama yine de Doğakültürün birlikteliğinin bu şekilde kabul edilmiş olması yalnızca insan çıkarı içindir, bu sebeple de zayıf insan merkezciliğine bir gönderme yapar. Bu tip eserlerde göreceğimiz üzere, çevresel faktörlerle uyumlu bir birliktelik içinde olmak insan türünün devamı için önemlidir. Bu birliktelik aynı zamanda kötü doğal varlıkların cezalandırmasından da uzak durmak için gereklidir. Bu açıdan, bu kültürel performanslar insan olmayan yaşam alanlarıyla çok farklı ilişkiler görmemizi sağlar. Bu makale, farklı ilişkiler içerisindeki karışık temsil üzerinden, köy seyirlik oyunlarını ve pastoral geleneğini Doğakültürel oluşumları göstermesi bakımından analiz edecektir.

Anahtar Kelimeler

geleneksel köy seyirlik oyunları, Anadolu köy performansları, pastoral, pastoral gelenek, Doğakültür

Kaynakça

• Alpers, Paul (1996). What is Pastoral? Chicago: The University of Chicago Press.
• And, Metin (1970). 100 Soruda Türk Tiyatrosu Tarihi. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
• And, Metin (2012). Başlangıcından 1983’e Türk Tiyatro Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• And, Metin (1975). Karagöz: Turkish Shadow Theatre. Ankara: Dost Yayınları.
• And, Metin (1999). “Traditional Performances in Turkey.” The Traditional Turkish Theatre, edited by Mevlüt Özhan, 7-52. Ankara: Ministry of Culture Publications.
• Boehrer, Bruce (2013). Environmental Degradation in Jacobean Drama. Cambridge: Cambridge University Press.
• Çetin, Cengiz (2006). “Anadolu’da Bereket Kültü ve Anadolu Türk Köylüsü Seyirlik Oyunlarına Yansıması.” Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 46, no. 1, 189-210.
• Deyo, Brian (2018). “Tragedy, Ecophobia, and Animality in the Anthropocene.” Affective Ecocriticism: Emotion, Embodiment, Environment, edited by Kyle Bladow and Jennifer Ladino, 195-212. Lincoln: University of Nebraska Press.
• Fletcher, Anthony (1967). Elizabethan Village. London: Longman.
• Gifford, Terry (1999). Pastoral. London: Routledge.
• Hamlin, Hannibal (2004). Psalm Culture and Early Modern English Literature. Cambridge: Cambridge University Press.
• James, N. D. G (1981). A History of English Forestry. Oxford: Basil Blackwell.
• Little, Katherine C (2013). Transforming Work: Early Modern Pastoral and Late Medieval Poetry. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press.
• Loughrey, Bryan (1984). “Introduction.” The Pastoral Mode: A Casebook, edited by Bryan Loughrey, 8-24. London: MacMillan.
• Martindale, Charles (1997). “Green Politics: the Eclogues.” The Cambridge Companion to Virgil, edited by Charles Martindale, 107-24. Cambridge: Cambridge University Press
• Özhan, Mevlüt (1999). “Dramatic Village Performances.” In The Traditional Turkish Theatre, edited by Mevlüt Özhan, 95-127. Ankara: Ministry of Culture Publications.
• Shackford, Martha Hale (1904). “A Definition of the Pastoral Idyll.” PMLA 19.4, 583-92. JSTOR. Web. Access date: 25.05.2015.
• Sokullu, Sevinç (1979). Türk Tiyatrosunda Komedyanın Evrimi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Stow, John (2009). A Survey of London Written in the Year 1598. Stroud: The History Press.
• Şenocak, Ebru (2016). “Köy Seyirlik Oyunlarında Mit, Edebiyat ve Toplum İlişkisi.” In Bartın Üniversitesi Uluslararası Edebiyat ve Toplum Sempozyumu Bildiriler Kitabı Cilt 2, 241-56.
• Whittock, Martyn (2009). A Brief History of Life in the Middle Ages: Scenes from the Town and Countryside of Medieval England. London: Running Press.
• Williams, Raymond (1973). The Country and the City. London: Cox and Wyman.
• Yates, Julian (2016). “Oves et Singulatim: A Multispecies Impression.” Renaissance Posthumanism, edited by Joseph Campana and Scott Maisano, 167-94. New York: Fordham University Press.