SOSYAL SERMAYEDEN SPORTİF SERMAYEYE

Yıl 2019, , 156 - 166, 31.03.2019

Soner Sivri , Oğuz Özbek

https://doi.org/10.33689/spormetre.487394

Öz

Bu
çalışmanın amacı sermaye kavramının sportif sermaye kavramına dönüşümünü
incelemektir. Çalışmanın verileri kaynak taraması ile elde edilmiştir. Sermaye
kavramı ilk olarak ekonomik bir varlık olarak tanımlanmış, daha sonra sosyal
sermaye ve sportif sermaye kavramı ileri sürülmüştür. Sosyal sermaye kavramı
ile ilgili yapılan tanımlamalarda “Neyi bildiğin değil, kimi tanıdığın
önemlidir” düşüncesi temel alınmıştır. Sosyal sermaye teorisinde en önemli
nokta iletişim ağlarıdır. Sosyal sermaye her yerde; ailelerde, arkadaşlıkta,
mahallelerde, iş ortamında, kulüplerde veya sosyal hayatın dokusunda
bulunabilir. Sosyal sermaye ile ilgilenenler için, spor ve spor kulüpleri
çalışmaları giderek daha fazla çalışma alanı olarak ele alınmaya başlanmıştır.
Spora katılmak (özellikle spor kulüplerinde) doğası gereği, bazen sosyal
sermayenin oluşturulması için bir alan olarak görülür. Spor, sosyal sermayenin
gelişimine ve korunmasına yardımcı olur. Spora katılımı belirleyen faktörler sosyal,
psikolojik ve fizyolojik (fiziksel sağlık ve fiziksel yeterlik) olarak üçe
ayrılmıştır. Bir araya geldiklerinde bu üç alan kişinin spor sermayesini
oluşturur. Sportif sermaye, bireye spor yapmayı ve bu katılımı zamanla
sürdürmeyi destekleyen ve motive eden fizyolojik, sosyal ve psikolojik
nitelikler ve yeterlilikler stoku olarak tanımlanır. Bireyin spor sermayesi
düzeyi, yaşadığı sosyo-kültürel bağlamda çerçevelendirilir ve şekillendirilir. Spor
sermayesi, beşeri sermaye gibi eğitim, aile, akran grubu, öğretmenler,
antrenörler, liderler (diğerlerini etkileyen), medya, tüketim ile ilgili
pazarlama ve promosyon gibi unsurlar tarafından belirlenen sosyo-kültürel
normlarla elde edilir. 

Anahtar Kelimeler

Sportif sermaye, Spora katılım, Sosyal sermaye

Kaynakça

• Andriani, L. (2013). Social capital: A roadmap of theoretical frameworks and empirical limitations. Working Papers in Management, Birkbeck University of London, Department of Management, BWPMA 1301.
• Aydemir, M.A. (2011). Toplumsal İlişkilerin Sosyal Sermaye Değeri (Topluluk Duygusu ve Sosyal Sermaye Üzerine Bir Araştırma), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Konya.
• Baxter, J., Maffulli, N (2003). “Parental influence on sport participation in elite young athletes”, Journal of sports medicine and physical fitness, 43 (2), 250-255
• Bolds, T.N. (2017). Deconstructing The “Winners’s Circle”, Sanatta Yüksek Lisans Tezi, Missisisphi University, USA. https://search.proquest.com/docview
• Bourdieu, P. (1985) The formes of capital, Handbook of Theory and Research for the Sociology of Educaiton, Greenwood, New York pp. 241-258
• Carrasco, M.A., Bilal, U. (2016). “A sign of the times: To have or to be? Social capital or social cohesion?” Social Science &Medicine, 159, 127-131
• Carrillo Alvarez, E., Riera Romani, J. (2017). Measuring social capital: furtherin sights. Gacetasanitaria, 31, 57-61.
• Carlson, R., Scott, L. (2005). What is the status of high school athletes eight years after their seinor year? (Statistics in Brief No. 2005-303). Washington DC: Natioal Center for Education Statistics.
• Carl, D. J. (2002). Social Capital and Sport Participation, Unıversity of Oklahoma, Doctorate Thesis, UMI Number: 3070637 https://search.proquest.com/pqdtglobal/docview /305511451/E8653906B09B4D1BPQ/2?accountid=8319
• Curtis, J., McTeer, W., & White, P. (2003). Do high school athletes earn more pay?:Youth sport participation and earning as an adult. Sociology of Sport Journal, 20, 60-76
• Donnelly, P. (1996). Approaches to social in equality in the sociology of sport. Quest, 48(2), 221-242.
• Farr, J. (2004). Social capital: A conceptual history. Political theory, 32(1), 6-33.
• Field, J. (2008). Sosyal Sermaye, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, Çevirenler: Bahar Bilgen, Bayram Şen. Sena Ofset: İstanbul
• Fine, B. (2007). Eleven hypotheses on the conceptual history of social capital: a response to James Farr. Political theory, 35(1), 47-53.
• Fine, B. (2018). Theories of social capital: Researchers behaving badly. Pluto press.
• Gratien, K. R. (2014). An Investigation of the Concept of ‘Capital’, Buffalo University Department of Political Science, Doctor of Philosophy, ABD.
• Grootaert, C., Van, B. T. (Eds.). (2002). The role of social capital in development: an empirical assessment. Retrieved from https://ebookcentral.proquest.com
• Günkör, C. (2016).Öğretim Elemanlarının Sosyal Sermaye ve Eğitim Ortamına İlişkin Algıları: Gazi Eğitim Fakültesi Örneği, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
• Hacısoftaoğlu, İ., Akcan, F., Bulgu N. (Ed) (2015). Oyunun Ötesinde Spor Sosyolojisi Çalışmaları. Ankara: NotaBene.
• Jarvie, G. (2003). Communitarianism, sport and social capital: Neighbourly insights into Scottish sport'. International Review for the Sociology of Sport, 38(2), 139-153.
• Kahraman, İ. (2016). Sosyal Sermayeyi Geliştirmeye Yönelik Etkinliklerin Öğretmenlerin Sosyal Sermaye Düzeyine Etkisinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Gaziantep.
• Kirk, D. (2004). Sport and early learning experiences, in driving up participation: the challenge for sport. London: Sport England.
• Kitapçı, İ. (2017). Sosyal Sermaye Sosyal, Ekonomik ve Bilişsel Bir Perspektif. İstanbul: Beta
• Li, C. (2011). Community sports: a platform for residents to cultivate social capital-take a, b two communities in changsha city for example, Central South University (People'sRepublic of China), DAI-C 75/02, Dissertation Abstracts International, https:// search. proquest. com/docview/1874803993?accountid=8319
• Lin, N. (1999). Building a network theory of social capital. Connections, 22(1), 28-51.
• Lin, N. (2001). Social Capital: A Theory of Social Structure and Action, Cambridge University Press.
• Productivity Commission 2003, Social Capital: Reviewingthe Concept and itsPolicy Implications, Research Paper, AusInfo, Canberra.
• Rowe, N. (2015). SportingCapital: a theoretical and empiricalanaysis of sport participation determinants and its application to sports development policy and practice, Internatioal Journal of Sport Policy and Politics, 7(1), 43-61.
• Seçer, B. (2009). İşgücü Piyasasında Sosyal Sermaye. Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 10(3), 103-130.
• Seippel, Ø. (2006). Sport and social capital. Acta Sociologica, 49(2), 169-183.
• Seippel, Ø. (2008). Sports in civil society: Networks, social capital and influence. European Sociological Review, 24(1), 69-80.
• Smith, A., Waddington, I. (2004). Using ‘sport in the community schemes’ to tackle crime and drug use among young people: some policy issues and problems. European Physical Education Review, 10(3), 279-298.
• Stempel, C. (2006). Gender, Social Class, and the Sporting Capital-Economic Capital Nexus, Sociology of Sport Journal, 23, 273-292.
• Şahin, M. M., Ünal, A. Z. (2010). Sosyal Sermaye kuram uygulama eleştiri. İstanbul: Değişim. Tacon, R. (2012). The Role of Sport Management in the Creation of Social Capital. Managing Sport: Social and Cultural Perspectives.
• Thayer, C. (2018). The Influence of Social and Cultural Capital on Student Engagement: A Narrative Inquiryof African-American Male Voices in High School University of Redlands Doctorate Thesis, ProQuest Number: 1081194. https://search.proquest.com/ pqdtglobal/docview/2038984003/73425A43CD0A4F98PQ/1?accountid=8319
• Tonts, M. (2005). Competitive sport and social capital in rural Australia. Journal of rurals studies, 21(2), 137-149.
• Yarcı, S. (2011). Pierre Bourdieu’da Sosyal Sermaye Kavramı, Akademik İncelemeler Dergisi, 6 (1), 125-135.
• Wei, J. Z. (2010). Sport participation and social capital-based on the investigation of urban residents.Tsinghua University (People'sRepublic of China)DAI-C 75/02, Dissertation Abstracts International, https://search.proquest.com/docview/1869987624?accountid=8319
• Whitehead, M. (2010). Physical literacy though out the life course. London and New York: Routledge.