Türk spor teşkilatındaki spor yöneticilerinin liderlik stilleri

Yıl 2018, , 178 - 195, 01.08.2018

Ferhat Gündoğdu Hakan Sunay

https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000364

Cited By: 5

Öz

Bu çalışmanın amacı, Türk spor teşkilatında görev yapan spor yöneticilerinin sergiledikleri liderlik stillerinin belirlenmesi idi. Bu amaçla belirlenen spor yöneticilerinin baskın olarak sergiledikleri liderlik stilleri tespit edildi. Araştırmanın örneklemini, 2013 yılı itibariyle Gençlik ve Spor Bakanlığı, Spor Genel Müdürlüğü, spor federasyonları ile gençlik hizmetleri ve spor il müdürlüklerinde görevli toplam 219 spor yöneticisi oluşturdu. Veri toplama araçları olarak “Çok Boyutlu Liderlik Ölçeği (ÇBLÖ)” kullanıldı. Spor yöneticilerinin kendi değerlendirmelerine göre baskın olarak sergiledikleri liderlik stilleri aritmetik ortalamalar ve standart sapma değerleri üzerinden saptandı. Bu sonuçların kişisel özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadığının tespiti için ikili gruplarda Mann-Whitney U testi kullanıldı. İkiden çok grup karşılaştırmalarında ise Kruskal Wallis varyans analizi istatistikî yöntemi kullanıldı ve anlamlı çıkan farklılığın kaynağının tespiti için Mann-Whitney U testi uygulandı. Araştırmada anlamlılık düzeyi, 05 olarak esas alındı. Araştırmanın sonucunda, spor teşkilatında üst seviyedeki spor yöneticilerinin baskın olarak dönüşümcü liderlik stili özelliklerini sergiledikleri tespit edildi

Anahtar Kelimeler

Liderlik, liderlik stilleri, spor yöneticisi, spor yöneticilerinin lider stilleri

LEADERSHIP STYLES OF SPORT MANAGERS IN TURKISH SPORT ORGANIZATIONS

Öz

The purpose of this study was to determine the leadership styles of sport managers within national sport organization. For this purpose,the dominant leadership styles of the selected sports managers were determined. The sample of the research was composed of the 219 sport managers who work at Turkey’s Ministry of Youth and Sport, Governmental Directorate General of Youth and Sport, sport federations and the provincial directorate of youth services and sport by 2013. The Multifactor Leadership Questionnaire (MLQ) scale was used as data collection tool. Leadership styles that sports managers dominate according to their own assessments were determined by arithmetic mean and standard deviation values. The Mann-Whitney U test was used in the two groups to determine whether these results varied according to their personal characteristics. The Kruskal Wallis variance analysis statistical method was utilized for multiple group comparisons, and the Mann-Whitney U test was used to determine the significance of the difference. Significant level was based on .05 for this research. According to the results, it was stated that top-level sport managers in the sports organizations were predominantly exhibiting transformational leadership styles

Anahtar Kelimeler

Leadership, leadership styles, sport manager, leadership styles of sport managers

Kaynakça

• Alpullu, A., Tatar, G. (2010). İstanbul gençlik spor il müdürlüğü çalışanlarının toplam kalite ve liderlik anlayışlarının incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13-20.
• Arıcı D.E. (2002), Yönetici yaşının liderlik davranışları üzerindeki etkileri: bankacılık sektöründen bir grup yönetici üzerine bir araştırma, Antalya: Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 3, 1-20.
• Arslan, F. (2013). Formatör ve koordinatör beden eğitimi öğretmenlerinin okul müdürlerinden algıladıkları dönüşümsel liderlik stilleri ile adanmışlık düzeylerinin ilişkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• Avolio, J., Bass, M. (2004). Multifactor Leadership Questionnaire Manual and Sample Set (Third Edition). Published by Mind Garden, Inc.
• Avolio, J., Bass, M. (2004). Multifactor Leadership Questionnaire. USA: Mind Garden Inc.
• Avolio, J., Bass, M., Jung, I. (1999). Re-examining the components of transformational and transactional leadership using the multifactor leadership questionnaire). Journal of Occupational and Organizational Psychology. 72, 441-462
• Bakırcan, E. (2011). Gençlik ve spor genel müdürlüğü ve özerk federasyonlarda çalışan yöneticilerin dönüşümcü liderlik özelliklerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
• Bartol, K., Tein, M., Mathew, G., Martin, D. (2003). Management: A Pacific RimFocus. Sydney: Mcgraw-Hill.
• Bass, B. (1990). From transactional to transformational leadership: Learning to share the vision. Organizational Dynamics (18(3)), 19-31.
• Bass, B. (1998). Transformational Leadership; Industrial, Military and Educational Impact. New Jersey, Londra: Lawrence Erlbaum Associates Publishers, p.:5.
• Bass, B., Avolıo, B.
• (1994). Improving Organizational Effectiveness Through Transformational Leadership. SAGE Publications.
• Bass, B., Avolıo, B. (1995). Multifactor Leadership Questionnaire 5x Short Form. Menlo Park, CA USA: Mind Garden.
• Bass, B., Avolıo, B. (2000). MLQ Multifactor Leadership Questionnaire. Redwood City CA.
• Bass, B., Stogdıll, R. M. (1990). Bass&Stodgill's Handbook of Leadership: Theory, Research and Managerıal Applications. Simon and Schuster, p.:18.
• Bass, B., Riggio, R. (2012). Transformational Leadership. Taylor & Francis, p.;3.
• Bertocci, D. I. (2009). Leadership in Organizations. University Press of America,p.:2829.
• Birnbaum, P. H. (1989). The implicit leadership process of college and university presidents, Review of Higher Education, 12 (2), 125-136.
• Bolelli, M. (2012). The relationship between use of power sources and compliance behavior in respect to leadership style and task complexity. Doktora Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Bryman, A. (1986). Leadership and Organizations. Boston: Routledge, p.:75-76.
• Bryman, A. (1992). Charisma and leadership in organizations. London: Sage, p.:76-184.
• Burns, J. (1978). Leadership. New York: Harper&Row, p.:426.
• Burns, J. (2012). Leadership. Open Road Media, p.:9.
• Watt, C. D. (1998). Sport Management and Administration. London: E&FnSpon. p.:23-65
• Chappelet, J. L. (2009). A glocal vision for sport (and sport management). European Sport Management Quarterly, 483-485.
• Daft, R. (2008). The Leadership Experience. Cengage Learning, p.:48-71.
• Donuk, B. (2005). Spor Yöneticiliği ve İstihdam Alanları. İstanbul: Ötüken, 17-25.
• Ekmekçi, R. (2009). Spor Yönetimi: Kavram ve Özellikleri. Spor Yönetimi içinde, Ed.: H. N. Basım, M. Argan. Ankara: Detay Yayıncılık, 6-16
• Eraslan, L. (2006). Liderlikte post-modern bir paradigma: dönüşümcü liderlik. International Journal of Human Sciences, 1(1).
• Erçetin, Ş. (2000). Lider Sarmalında Vizyon. Ankara: Nobel Yayıncılık, 11-40.
• Eroğlu, B. (2012). İlköğretim okullarındaki yöneticilerin liderlik stilleri ile duygusal zekâları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Ersoy, E. G. (2009). Yöneticilerin dönüştürücü ve işe yönelik liderlik eğilimlerinde kişisel özelliklerinin ilişkisi. Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Erten, R. (2006). Türk sporunun yapısal düzeni. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 117- 136.
• Ezomoh, O., Amasiatu, N., Alla, A.J.B. (2012). Evaluative analyses of leadership styles and staff appraisals as correlates of job satisfaction among sports service providers in the national sports federation of Nigeria. American Journal of Human Ecology, 118-122.
• Gıll, R. (2006). Theory and Practice of Leadership. SAGE Publications, p.:52.
• Gök, Y., Sunay, H. (2010). Türkiye ve Fransa'da uygulanan spor yönetiminin kamu yönetimi açısından karşılaştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7-16.
• Gökalp, İ. E. (2008). Türkiye'de kadın girişimciler ve kadın yöneticiler. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gökçe, Z., Çam, İ., Yazıcılar, İ. (2008). Spor yöneticilerinin liderlik boyutlarının araştırılması (Ege bölgesi örneği). Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi, 4-14.
• Güçlü, N., Yaman, M., Yenel, F. (1996). Spor yöneticilerinin nitelikleri ve eğitim durumları. Amme İdaresi Dergisi, 29(4), 55-63.
• Hoye, R., Smith, A., Westerbeek, H., Stewart, B., Nicholson, M. (2006). Sport Management Principles and Applications. Oxford UK: Elsevier, p.:6-18.
• Kepoğlu, A. (2011). GSGM taşra teşkilatı spor yöneticilerinin iş doyumlarının insan kaynakları yönetimi açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
• Kirby, P. C., Paradise, L. V., King, M. I. (1992). Extreordinary leaders in education: understanding transformational leadership. The Journal of Educational Research, 303-311.
• Koçel, T. (2010). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları,Genişletilmiş 12. Baskı,,Yayın Nu:2323, 274-592.
• Kuhnert, K. W. (1994). Transforming Leadership: Developing People Through Delegation. In: Improving Organizational Effectiveness Through Transformational Leadership. Ed.:Bass, B., Avolio, B.. US/Mountian: Sage Publications. p.:10 - 25
• Mızrak, O., Katkat, D., Yenel, İ. (2004). Spor federasyonlarında görev yapan genel sekreterlerin liderlik analizi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 26-31.
• Northouse, P. G. (2010). Leadership : Theory and Practice. In: Leadership: Theory and Practice. Ed.:Shaw, L. USA: SAGE. p.: 71-179.
• Özsalmanlı, A. Y. (2005). Türkiye'de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Sosyal Bilimler Dergisi, 139-146.
• Öztürk, F. (2000). Devlet ve özel sektör spor kuruluşlarındaki yöneticilerin dönüşümcü ve etkileşimci liderlik özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Sabuncuoğlu, Z., Tüz, M. V. (1998). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Alfa Aktüel yayınevi, 81.
• Stogdill, R. M. (1974). Handbook of Leadership: A Survey of Theory and Research. New York: Free Press,p.:9.
• Sunay, H. (2017). Spor Yönetimi. 3. Baskı, Gazi kitabevi, Ankara.
• Şahin, M., (2011). Planlama, Yönetim Organizasyon içinde. Ed.: Koparal, C., Anadolu Üniversitesi/ Açıköğretim Fakültesi Yayınları; 1457, 774. Cilt, 71.
• Şirin, E.F. (2008). Beden Eğitim spor yüksekokulu yöneticilerinin liderlik stilleri ve çatışma yönetimi stratejilerinin incelenmesi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
• TMOK (2013). Türkiye Milli Olimpiyat Komitesi Tarihçesi. Erişim:[http://www.olimpiyat komitesi.org.tr]. Erişim Tarihi: 22.07.2013
• Tortop, N. (1990). Yönetim Biliminin Temel İlkeleri. Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları No:234.
• Vural, M. (2013). SGM merkez ve taşra teşkilatında görev yapan spor yöneticilerinin düşünme ve karar verme stillerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
• Wılson, F. (2003). Organizational Behavior&Gender. U.K.:Mc Graww-Hill,p.:136.
• Yetim, A. (1996). Spor yönetiminde liderlik. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, I(3), 85-94.
• Yetim, A. (2005). Sosyoloji ve Spor. İstanbul: Morpa, 219.
• Yıldırım, B. H. (2004). Çalışanların iş tatmini ile yöneticilerin dönüşümsel ve etkileşimsel liderlik davranışları arasındaki ilişkiler üzerine ilaç sektöründe bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Yıldızhan, Y. Ç. (2012). SGM merkez örgütünde uygulanan yönetim biçimlerinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
• Yurtkoru, S. (2001). The role of leadership in the organizational change process. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Yurtkoru, E.S., Sinangil, H. K., Sipahi, B. (2005). Gender differences in leadership and authoritarianism in organizations. Convivance in Organizations and Society, 135144.
• Zengin, E., Öztaş, C. (2008). Yerel yönetimler ve spor. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 49- 78.
• 21/5/1986 tarih ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkındaki Kanun