TÜRKİYE’DE UYGULANAN MASTER COACH HENTBOL ANTRENÖR EĞİTİM PROGRAMININ ANTRENÖR GÖRÜŞLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2021, , 270 - 286, 30.12.2021

Semra Atav , Nevin Gündüz

https://doi.org/10.33689/spormetre.947346

Öz

Bu araştırmanın amacı, Master Coach hentbol antrenör eğitim programının kursa katılan antrenör, eğitmen ve 4./5. kademe antrenör görüşlerine göre değerlendirilmesidir. Araştırmada, nitel araştırma tekniği kullanılmıştır. Nitel araştırma desenlerinden “durum çalışması” deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018 yılında Türkiye Hentbol Federasyonu ve Avrupa Hentbol Federasyonu ile ortaklaşa Türkiye de açılan uluslararası master coach kursuna katılan (23) antrenörler, eğitmenler (3) ve kursa katılmayan 4./5. kademe (5) antrenörler olmak üzere gönüllü katılan toplam 31 antrenör ve eğitmen oluşturmaktadır. Araştırmada, master coach kursuna katılan antrenörler, kursa katılmayan 4.ve 5. kademe antrenörler ile master coach kursunda eğitmen olarak görev alan antrenörler olmak üzere üç temel görüşme grubu belirlenmiştir. Her bir görüşme grubu için ayrı yarı yapılandırılmış görüşme soruları oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen görüşlerin değerlendirmesinde içerik analizi kullanılmıştır. Analiz sonucu elde edilen verilerin güvenirliği için Miles ve Huberman testi uygulanmış ve alfa güvenirlik katsayısı 78 tespit edilmiştir. Bu araştırma sonucunda; antrenörler Türkiye Hentbol Federasyonu tarafından uygulanan master coach eğitim programını süre, içerik ve uygulama bakımından yeterli görürken eğitmenler uygulama takımlarının sayısının yetersiz kaldığını belirtmişlerdir. Ayrıca antrenörler programın antrenörlük bilgi ve becerilerine olumlu yansımaları olduğunu, katılım beklentilerinin karşılandığını, üst düzey eğitmenler eşliğinde alınan eğitimden ve süreç sonucunda oluşturulan kaynak kitaptan çok hoşnut olduklarını belirtmişlerdir. Program sonu değerlendirme ile ilgili olarak 4.ve 5. kademe antrenörler hazırlanan tezlerin seviyelerini, programa katılan antrenörler ise bütün tezlerin kabul edilmesini eleştirmiştir. Son olarak antrenörler katılım koşulları ile ilgili olarak üst liglerde görev almamış milli takımlarda çalışmamış antrenörlerin katılımının sürece bağlanması gerektiği ile ilgili görüş bildirmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Antrenör,, Antrenör Eğitimi,, Master Coach Antrenör Eğitim Programları

Kaynakça

• Araya, J., Bennie, A., O’Connor, D. (2015). Understanding performance coach development: Perceptions about a postgraduate coach education program. International Sport Coaching Journal, 2(1), 3–14.
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır? Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388.
• Baxter, P., Jack, S. (2008). Qualitative case study methodology: Study design and implementation for novice researchers. The qualitative report, 13(4), 544-559
• Côté, J. (2006). The development of coaching knowledge. International journal of sports science and coaching, 1(3), 217-222.
• Cushion C., Jones R. (2006) Power, discourse, and symbolic violence in professional youth soccer: The case of Albion Football Club. Sociology of Sport Journal 23(2), 142-161.
• Cushion, C. J., Armour, K. M., Jones, R. L. (2003). Coach education and continuing professional development: Experience and learning to coach. Quest, 55(3), 215-230.
• Duffy, P. (2008). Implementation of the Bologna process and model curriculum development in coaching. Higher Education in Sport in Europe. From labour market demand to training supply, 80-108.
• Gilbert, W., Trudel, P. (1999). An evaluation strategy for coach education programs. Journal of Sport Behavior, 22(2), 234–250.
• Gün, A. (2014). Türkiye’de TFF’nin antrenörlük kurslarında eğitim alan antrenör adaylarının antrenörlük kurslarındaki tesisler, kullanılan malzemeler, idari personel ve eğitimciler hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü: İstanbul.
• Irwin, G., Hanton, S., Kerwin, D. (2004). Reflective practice and the origins of elite coaching knowledge. Reflective practice, 5(3), 425-442.
• Koç, G. (2010). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 32(142).
• Martens, R. (2012). Successful coaching. Human Kinetics.
• Maclean, J., Lorimer, R. (2016). Are coach education programmes the most effective method for coach development? International Journal of Coaching Science, 10(2), 71-88
• Malete, L., Feltz, D.L. (2000). The effect of a coaching education program on coaching efficacy. The Sports Psychologist, 14(4), 410–417
• Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book. 2th Ed., California, USA: Sage
• Milistetd, M., Ciampolini, V., Salles, W. D. N., Ramos, V., Galatti, L. R., Nascimento, J. V. D. (2016). Coaches’ development in Brazil: Structure of sports organizational programmes. Sports Coaching Review, 5(2), 138-152.
• Petry, K., Froberg, K., Madella, A. (2006). Thematic network project AEHESIS. Report Of The Third Year. Cologne: IESF
• Potrac P., Jones R. (2009) Power, conflict and cooperation: Towards a micropolitics of coaching. Quest, 61(2), 223-236.
• Rui, R., Hugo, S., William, F., Isabel, M., Juan, F. (2014). Coach education in volleyball: a study in five countries. Journal of Physical Education and Sport, 14(4),475.
• Sunay, H. (2020). Effectiveness of coach training programs in Turkey (according to 1994 and 2002 different regulations). Sportif Bakis: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 44-74.
• Türkiye Hentbol Federasyonu. http://www.thf.org.tr
• Wright, T., Trudel, P., Culver, D. (2007). Learning how to coach: the different learning situations reported by youth ice hockey coaches. Physical education and sport pedagogy, 12(2), 127-144.
• Yıldırım, A., Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. bs.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, T.T. (2016). Harmanlanmış öğrenmenin antrenör eğitimindeki akademik başarıya ve motivasyona etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmış doktora tezi). Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara
• Yin, R. K. (2018). Case study research: design and methods (6. Baskı). Los Angeles : Sage
• Ziyagil, M. (2020). Antrenörlük Mesleki Etkililiğinin 30978 Sayılı Antrenör Eğitimi Yönetmeliği Kapsamında Değerlendirilmesi. Spor Eğitim Dergisi, 4(1), 123-136.