ÇOCUK BEDEN KOORDİNASYON TESTİNİN (KTK: KÖRPERKOARDINATIONS TEST FÜR KINDER) ORTAOKUL GRUBU TÜRK ÇOCUKLARI İÇİN GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2018, Cilt: 16 Sayı: 4, 1 - 11, 26.12.2018

Abdullah Bora Özkara , Arslan Kalkavan

Öz

Bu
araştırmanın amacı Kiphard ve Schilling (1974) tarafından geliştirilen ve 2007
yılında tekrar modernizasyonu yapılan 5-14 yaş çocuklar için motor
koordinasyonu ölçen KTK: Körperkoardinations Test für Kinder (Çocuk Beden
Koordinasyon) testinin Türk çocukları örneklemi için geçerlik ve güvenirliğinin
değerlendirilmesidir. Örneklem grubu Trabzon ili Akçaabat ilçesinde yer alan
202 (86 kız, 116 erkek; x̄ =12,27 yaş) ortaokul öğrencisinden oluşmaktadır. Nicel
yöntem çerçevesinde yürütülen araştırmada literatürdeki ismi KTK olarak bilinen
Çocuk Beden Koordinasyon testi kullanılmıştır. Testinin Türk çocukları için
geçerlik ve güvenirlik değerlendirilmesinin yapılmış olduğu bu araştırmada,
geçerlik değerlendirmesi için yapı geçerliği ve içerik geçerliği; güvenirlik
değerlendirmesi için test-tekrar test güvenirliği ile alt ve üst %27’ lik
grupların madde analizleri vasıtasıyla ayırt edicilik indekslerinin
hesaplanması yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin
analizi için IBM SPSS 21 ve AMOS 20 istatistik paket programları
kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde geçerlik için Lawshe Tekniği ile
kapsam geçerliği indeksi, alt test korelasyon, eşzaman geçerliği ve doğrulayıcı
faktör analizi işlemleri; güvenirlik için ise pearson korelasyon analizi
vasıtasıyla ayırt edicilik indeksi ve test tekrar test yöntemleri
kullanılmıştır. DFA faktör yapısının değerleri χ2/sd, GFI, AGFI, CFI, RMSA ve
IFI uyum indeksleri ile incelenmiştir. Analiz sonuçlarına göre; KTK testinin
Türk ortaokul öğrencileri örneklemi açısından geçerlik ve güvenirlik
değerlerinin kabul edilebilir düzeyde olduğu gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

motor gelişim, beceri, KTK, Geçerlik, Güvenirlik, Motor test

Kaynakça

• Akbaş, G., & Korkmaz, L. (2007). Psikolojide ölçme, değerlendirme ve uygulamaları. Türk Psikoloji Bülteni, 13(40), 15–17.
• Alemdağ, C., Alemdağ, S., & Özkara, A. B. (2018). The analysis of sports high school students’ learning styles in terms of overall academic success. TED Eğitim ve Bilim, 43(194).
• Alemdag, S. (2018). The role of social self-efficacy on physical activity: a cross-cultural comparision. Journal of Education and Training Studies, 6(5), 40.
• Bompa, T. O., & Carrera, M. (2015). Conditioning Young Athletes. Leeds: Human Kinetics.
• Cools, W., Martelaer, K. De, Samaey, C., & Andries, C. (2009). Movement skill assessment of typically developing preschool children: a review of seven movement skill assessment tools. Journal of sports science & medicine, 8(2), 154–68.
• D’Hondt, E., Deforche, B., Gentier, I., Verstuyf, J., Vaeyens, R., De Bourdeaudhuij, I., … Lenoir, M. (2014). A longitudinal study of gross motor coordination and weight status in children. Obesity, 22(6), 1505–1511.
• Durmuş Öztoklu, F. (2014). Beery-Buktenıca gelişimsel görsel-motor koordinasyon testi-6’nın Türkçe’ye uyarlanması ve 36-70 aylık çocuklarda görsel motor koordinasyonun incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Fransen, J., D’Hondt, E., Bourgois, J., Vaeyens, R., Philippaerts, R. M., & Lenoir, M. (2014). Motor competence assessment in children: convergent and discriminant validity between the bot-2 short form and ktk testing batteries. Research in Developmental Disabilities, 35(6), 1375–1383.
• Gallahue, D. L., Ozmun, J. C., & Goodway, J. (2012). Understanding motor development : infants, children, adolescents, adults (7. baskı). New York: McGraw-Hill.
• Hambleton, R. K., & Patsula, L. (1999). Increasing the validity of adapted tests: myths to be avoided and guidelines for ımproving test adaptation practices. Journal of Applied Testing Technology, 1(1), 1–13.
• Hardman, C. M., Wanderley-Júnior, R. D. S., Oliveira, E. S. A. de, & Barros, M. V. G. de. (2017). relação entre atividade física e ımc com o nível de desempenho motor coordenado de crianças em ıdade escolar. Brazilian Journal of Kinanthropometry and Human Performance, 19(1), 50.
• Jaakkola, T., Watt, A., & Kalaja, S. (2017). Differences in the motor coordination abilities among adolescent gymnasts, swimmers, and ıce hockey players. Human Movement, 18(1), 44–49.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi : Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kasva urheilijaksi Jyväskylässä. (2013). KTK-testit. Tarihinde adresinden erişildi https://www.youtube.com/watch?v=sV2HDz6BAUc
• Kiphard, E. J., & Schiling, F. (2007). Körperkoordinationstest für Kinder 2, überarbeitete und ergänzte Aufgabe. Beltz Test.
• Kline, R. B. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling, Fourth Edition (4. baskı). New York: Guilford Publications, Inc.
• Koruç, Z., Arsan, N., & Kağan, S. (2012). Motor öğrenme ve performans (4. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel Psychology, 28(4), 563–575.
• Livonen, S., Saakslahti, A., & Laukkanen, A. (2016). A review of studies using the körperkoordinationstest für kinder. European Federation of Adapted Physical Activity, 8(2), 18–36.
• Özer, D. S., & Aktop, A. (Ed.). (2014). Motor Gelişimi Anlamak (7. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Özkara, A. B., Kalkavan, A., & Çavdar, S. (2015). Examination of the life satisfactions levels of students receiving education in sports sciences. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), (3).
• Payne, V. G., & Isaacs, L. D. (2012). Human Motor Development A Lifespan Approach (8. baskı). New York.
• Salkind, N. (2010). Encyclopedia of Research Design. Londra: SAGE Publications.
• Schmidt, & Lee, T. (1988). Motor Control and Learning. Leeds: Human Kinetics.
• Schmidt, & Wrisberg. (2008). Motor learning and performance : a situation-based learning approach. Champaign: Human Kinetics Publishers.
• Seçer, I. (2015). Psikolojik Test Geliştirme ve Uyarlama Süreci : Spss ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Anı yayıncılık.
• Turkish Ministry of National Education. (2017). Beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı. Ankara.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerli_ği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. Içinde XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (ss. 1–6). Denizli.