The aim of this
research was to investigate the relationship between athletes’ moral
disengagement and their perception of motivational climate and to reveal
whether athletes’ moral disengagement differ according to their most valued
goals in sport (winning, personal development and having fun). For this purpose
three hundred and thirty-five athletes voluntarily completed Perceived
Motivational Climate in Sport Questionnaire and Moral Disengagement in Sport
Scale (Short). The data was analysed by SPSS version 17 using descriptive
statistics, Pearson’s correlation analysis, multiple regression analysis with
enter method and one-way ANOVA.
Correlation analysis showed that moral disengagement was significantly
correlated with athletes’ perception of mastery (r=-.11) and performance climates
(r=.37). Multiple regression analysis revealed that performance climate (β= .223, p < .001) was a significant
predictor of moral disengagement, R2=.06, F (2,332) = 10.875, p < .001. Lastly, it was found that there
was a significant difference in moral disengagement of athletes with regard to
their valued goals, F (2,332) =
7.200, p < .001. Athletes who
indicated winning as their most valued goal had significantly higher moral
disengagement scores compared to the athletes whose most valued goals were
personal development and having fun. To summarize, while ego and mastery
climates significantly correlated with moral disengagement, only performance
climate contributed to it. Also, it was found that athletes’ moral
disengagement significantly differed according to their valued goals.
Moral disengagement in sport mastery climate performance climate goal
Bu araştırmanın amacı, sporcuların
ahlaktan uzaklaşmaları ile algıladıkları güdüsel iklim arasındaki ilişkiyi belirlemek
ve sporcuların ahlaktan uzaklaşmalarının önem verdikleri özelliklere göre
(kazanma, kişisel gelişim ve eğlence) farklılık gösterip göstermediğinin ortaya
koymaktır. Üç yüz otuz beş sporcu gönüllü olarak “Sporda Algılanan Motivasyonel
İklim Ölçeği” ve “Sporda Ahlaktan Uzaklaşma Ölçeği”
kısa formunu
doldurmuşlardır. Elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistikler; Pearson korelasyon
analizi, çoklu regresyon analizi (enter metodu) ve tek yönlü ANOVA kullanılarak
SPSS 17.0 programı ile analiz edilmiştir. Korelasyon analizi sonucuna göre
ahlaktan uzaklaşmanın algılanan ustalık iklimi (r = -.11) ve performans iklimi
(r = .37) ile anlamlı şekilde ilişkili olduğu belirlenmiştir. Çoklu regresyon
analizi sonucuna göre, performans iklimi (β = .223, p <.001) ahlaktan
uzaklaşmanın anlamlı bir belirleyicisidir [R2 = .06, F (2,332) = 10.875, p
<.001]. Son olarak sporcuların önem verdikleri özelliklere göre ahlaktan
uzaklaşma puanlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir [F (2,332) =
7,200, p <0,001]. Kazanmayı en önem verdiği özellik olarak belirten sporcuların
ahlaktan uzaklaşma puanlarının, en önem verdiği özelliğin kişisel gelişim ve
eğlenme olan sporculara göre anlamlı derecede yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç
olarak performans ve ustalık ikliminin ahlaktan uzaklaşma ile anlamlı derecede
ilişkili olduğu belirlenirken, yalnızca performans ikliminin ahlaktan uzaklaşmaya
anlamlı katkı sağladığı tespit edilmiştir. Ayrıca sporcuların ahlaktan
uzaklaşmalarının en çok önem verdikleri özelliklere göre anlamlı ölçüde
farklılık gösterdiği bulunmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 17 Sayı: 4 |