RİTİM EĞİTİMİ VE DANS DERSİNE YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 2, 59 - 76, 30.06.2020

Tebessüm Ayyıldız Durhan , Belgin Gökyürek

https://doi.org/10.33689/spormetre.584586

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı bireylerin ritim eğitimi
ve dans dersine yönelik tutumlarını ölçmeye yönelik ölçme aracı geliştirmektir.
Araştırmada karma modelden yararlanılmıştır. Nitel veriler açık uçlu tek bir
soruyla toplanmış ve içerik analizi yapılmıştır. Elde edilen veriler ve
literatür ışığında 78 maddeden oluşan soru havuzu oluşturulmuş, maddeler uzman
görüşleriyle değerlendirilerek 46 maddeye düşürülmüş, oluşan ölçeğin nihai form
Gazi, Uşak ve Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi’nde öğrenim gören
öğrencilerden 289 öğrenci üzerinde uygulanmıştır. Elde edilen veriler üzerinden
ölçeğin geçerliğine ilişkin bilgi elde edebilmek için döndürülmüş temel
bileşenler analizi kullanılmıştır. Bu analiz sonucunda ölçeğin üç alt faktörlü
bir yapıya sahip olduğu belirlenerek ölçek maddeleri 32’ye düşmüştür. Alt
boyutlar kazanım, antipati ve eğilim olarak adlandırılmıştır. Madde geçerliğine
kanıt olarak madde test korelasyonları hesaplanmıştır. Madde test
korelasyonlarının 0,39 ile 0,80 arasında değiştiği saptanmıştır. AFA sondası
yapı geçerliliğine kanıt sağlamak adına, tekrar test yöntemiyle elde edilen 301
veri ile gerçekleştirilen DFA yapı geçerliliğine kanıt oluşturmaktadır (RMSEA
.071, SRMR 0.033, NFI 0.98, CFI 0.99, NNFI 0.98, x2/df 2.51). Ayrıca
ölçeğin güvenirliğine kanıt sağlamak amacıyla Crα güvenirlikleri hesaplanmış ve
ölçeğin tamamı için iç tutarlılık katsayısı 0,96 olarak bulunmuştur. Yapılan
analizler sonucu ritim eğitimi ve dans dersine yönelik tutumu ölçmek adına
geliştirilen ölçüm aracının geçerli ve güvenilir olduğuna dair kanıtlar sunduğu
belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ritim eğitimi ve dans, Tutum, Ölçek geliştirme

Kaynakça

• Akandere, M., Özyalvaç, N. T., Duman, S. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının incelenmesi (Konya Anadolu Lisesi Örneği). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24,1-10.
• Akbulut, H. İ., Haliloğlu Tatlı, Z. (2013). Developing an attitude scale for pre-service student teachers’ material usage in classroom environment. İlköğretim Online, 12(3), 903‐911.
• Aktaş, M., Alıcı, D. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme dersine yönelik tutum ölçeğinin (EÖD-TÖ) geliştirilmesi. Journal of Qafqaz University, Philology and Pedagogy, 33,66-73.
• Arslan, A. (2012). Yükseköğretimde Türk dili dersine karsı tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(3),187-202,
• Balım, A. G., Sucuoğlu, H., Aydın, G. (2009). Fen ve teknolojiye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 33-41.
• Borysiuk, Z., Waskiewicz, Z. (2008). Information processes, stimulation and perceptual training in fencing. Journal of Human Kinetics, 19,63-82.
• Bourquin O. (2003). Coordination. (M. Reid, A. Quinn, M. Crespo, Der.) Strength and conditioning for tennis. The International Tennis Federation, ITF Ltd., 73.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel çalışma tasarımı. A. Budak ve İ. Budak (Çev.). İçinde M. Bütün ve S.B. Demir. (Çev. Ed.). Nitel araştırma yöntemleri beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni, Ankara: Siyasal Kitabevi. 42-67.
• Creswell, J. W. (2014). Research Desgin: qualitatice, quantative and mixed methods approaches (4th Edition). United States, Sage Publications, 16.
• Çankaya S., Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 115-127.
• Demirhan, G., Altay, F. (2001). Lise birinci sınıf öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları ölçeği II. Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 9-20.
• Eiser, R. J. (1986). Social psychology: Attitudes, cognition and social behaviour. UK: Cambridge University Press, 11.
• Ekici, G. (2002). Biyoloji Öğretmenlerinin laboratuvar dersine yönelik tutum ölçeği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 62-66.
• Grădinaru, S. (2015). Educating the sense of rhythm in primary education students. Timişoara Physical Education and Rehabilitation Journal, 8(15), 32-35.
• Güllü, M., Güçlü, M. (2009). Ortaöğretim öğrencileri için beden eğitimi dersi tutum ölçeği geliştirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 138-151.
• Güllü, M., Güçlü, M., Arslan, M. (2009). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 4(4), 273-288.
• Kahle, L. R. (1984). Attitudes and social adaptation: A person-situation ınteraction approach. Pergamon Press, 5.
• Kan, A., Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 227-237.
• Karaca, E. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme dersine yönelik bir tutum ölçeği geliştirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 213-230.
• Karakaş Türker, N., Turanlı, N. (2008). Matematik eğitimi derslerine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 17-29.
• Karakuş Tayşi, E., Özbay, M. (2016). Ortaokul öğrencileri için dinlemeye yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4(2), 187-199.
• Kirchner, G., Fishburne, G. (1995). Physical education for elementary school children. McGraw-Hill, 535.
• Kocaman Karoğlu, A. (2015). Öğretim teknolojileri alanında karma yöntem çalışmaları analizi: 2005-2015 Arası, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16(2), 353-369.
• Koçak, F. (2014). Üniversite öğrencilerinin spora yönelik tutumları: bir ölçek geliştirme çalışması. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Dergisi, 12(1), 59-69.
• Koçakoğlu, M., Türkmen, L. (2010). Biyoloji dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 229-245.
• Laurence, P.C. (2000). The role of rhythm in ballet training. Research in Dance Education, 1(2), 173-191.
• MacPherson, A., Collins, D. (2009). The ımportance of temporal structure and rhythm for the optimum performance of motor skills: A new focus for practitioners of sport psychology. Journal of Applied Sport Psychology, 21(1), S48-S61.
• Mărioara, S. (2017). The role of coregraphic preparation ın the education of psychomotric skills ın children with the circulation between 15-17 years. The Annals of The "Stefan Cel Mare" University, 10(2), 141-147.
• Micó, S., Martínez-Gallego, R. (2019). A practical proposal for the development of rhythm in tennis players. ITF Coaching and Sport Science Review, 78(27), 35-37.
• Morgül, M. (2004). Cumhuriyet bilim teknik, Ocak 2004, Sayı: 878.
• O’Keefe, D.J. (1980). The relationship of attitudes and behavior: A constructivist analysis. (Edit. Cushman, D. P. and McPhee, R. D.). Message-Attitude-Behavior Relationship: Theory, Methodology, And Application, New York: Academic Press Inc., 117.
• Oskamp, S. and Schultz, P. W. (2005). Attitudes and opinions. (Third Edition). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, 9.
• Pica, R. (1998). Dance training for gymnastics. Leisure Press Champaign, Illinois, 69.
• Polevoy, G.G. (2017). Training of motor rhythm in students, practicing football. Physical education of students, 21(4), 189–192.
• Sayın Bilgin, S., Anlıatamer, F. (2002). Ritim eğitimi ve harekete eşlik, İstanbul.
• Sayın, M. (2011). Hareket ve beceri öğretimi. Spor Yayınevi, Ankara.
• Seibold, D. R. (1980). Attitude-verbal report-behavior relationships as causal processes: formalization; test, and communication implications. (Edit. Cushman, D. P., McPhee, R. D.). Message-Attitude-Behavior Relationship: Theory, Methodology, And Application, New York: Academic Press Inc., 198.
• Siegenfeld, B. (2009). Standing down straight jump rhythm technique's rhythm-driven, community-directed approach to dance education. Journal of Dance Education, 9(4), 110-119.
• Şengören, S. K., Tanel, R., Kavcar, N. (2007). Optik dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 86-94
• Şentürk, H. E. (2014). Spora yönelik tutum ölçeği: Geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenirliği. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(2), 8-18.
• T.C. Millî Eğitim Bakanlığı (2007). MEGEP (Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), Eğlence Hizmetleri Hareket ve Ritim, Ankara.
• Tataroğlu, B., Erduran, A. (2010). Matematik dersinde akıllı tahtaya yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 1(3), 233-250.
• Topçuoğlu Ünal, F., Köse, M. (2014). Türkçe dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi: Bir geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 233-249.
• Tufan, E., Güdek, B. (2008). Piyano dersi tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 75-90.
• Turanlı, N., Karakaş Türker, N., Keçeli, V. (2008). Matematik alan derslerine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 254-262.
• Turhan, B. (2018). Fizyoterapistlik mesleğine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep.
• Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe sözlük (10.baskı). Ankara: TDK.
• Uçal Canakay, E. (2006). Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, 297-310.
• Vuoskoskia, J.K., Reynolds, D. (2019). Music, rowing, and the aesthetics of rhythm. The Senses And Society, 14 (1), 1–14.
• Weikart P. (1989). Teaching movement and dance: A sequential approach to rhythmic movement. Ypsilanti, MI, High/Scope Press.
• Yaşar, M. (2014). Eğitimde ölçme ve değerlendirme dersine yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 259-279.
• Zachopoulou E, Mantis K, Serbezis V, Teodosiou A, Papadimitriou K. (2000). Differentiation of parameters for rhythmic ability among young tennis players, basketball players and swimmers. European Journal of Physical Education, 5, 220-230.