Giriş:
Özellikle sağlık bilimleri alanında eğitim, öğrencileri olumlu tutum geliştirmeye,
kişisel bütünlüğü sağlamaya ve refleksiyon yapabilme kapasitesi geliştirmeye
zorlamaktadır. Mentörlük ilişkisi öğrencilerin bu becerileri öğrenip
uygulayabileceği ve örnek alabilecekleri bir alandır. Bağlanma teorisi bu ilişkilerin kalitesi ve bu
ilişkilerdeki beklentilerin anlaşılması konusunda içgörü sağlayabilir.
Gereç ve Yöntem: İki ayrı tıp fakültesinden
yaş ortalaması 20,5 (Ss=1,3) olan 375 öğrenci bilgi formu, ilişki ölçeği ve
önemli bulunan mentör davranışlarına ilişkin soruları, tek oturumda
cevapladılar.
Sonuçlar:
Formal sistemdeki öğrencilerin mentörünün olma oranı yüksekti. Kadınlar
mentörün, motive etme işlevine daha fazla önem vermekteydi. Güvenli bağlanma
puanı akademik rehberlik ve motivasyon sağlama işleviyle pozitif korelasyon
gösterdi. Kayıtsız bağlanma tüm mentor işlevleriyle negatif korelasyon
gösterdi.
Tartışma:
Mentörlük ilişkisinde, bahsi geçen değişkenleri ele almak mentör-danışan
ikililerini daha iyi eşleştirme, program tipini belirleme, klinik öncesi
öğrencileri arasındaki ihtiyaç farklılıklarını anlama, mentör ve danışanları
daha iyi yönlendirme imkanı sunabilir.
: bağlanma tarzları tıp eğitimi mentörlük ilişkisi cinsiyet mentörlük programı tıp fakültesi öğretim üyesi
Introduction:
Especially in health related sciences, education urges students have positive
attitudes, personal integrity and self-reflection capacity Mentoring
relationship is one of the areas where students learn, practice and emulate
these abilities. Attachment theory may provide insight about the quality of and
expectancies in these relationships.
Material & Methods:
Three-hundered-seventy-five
students (mean age=20.5, Sd=1,3) from two different medical faculties filled
the information form, relationships questionnaires and questions about the importance
of mentor behaviours in one setting.
Results: Students from formal mentoring program
have higher rate of having a mentoring relationship. Women gave more importance to motivation function of the
mentors. Secure attachment score had positive correlation with academic
guidance and mutual respect functions of mentoring relationship. Dismissing
attachment score was negatively correlated with all mentor functions.
Discussion:
Handling these variables above in the realm of mentoring relationship may
provide opportunities to match mentor-mentee pairs more appropriately, to
determine the program type, to detect differences in needs among preclinical
years and orient the mentörs and mentees in the programs.
attachment styles medical education mentoring relationship gender mentoring program medical faculty
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 28 Sayı: 4 |