Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examination of Participation Perceptions in Local Governments in Terms of Various Variables: The Case of Kastamonu

Yıl 2024, Sayı: 53, 274 - 288, 30.04.2024
https://doi.org/10.52642/susbed.1406330

Öz

The aim of the study is to determine the participation perceptions of citizens living in the center of Kastamonu in local government decision-making activities. The research was applied to citizens (over 18 years of age) living in Kastamonu. Data were obtained from 497 participants using the survey method, which is commonly preferred among quantitative research methods. The data analysis was carried out with the assistance of the SPSS 26 package program. In order to determine the reliability of the scale used in the research, Cronbach's Alpha and KMO values were provided. The Hemşehri scale (HS), developed by Kocaoğlu (2011) and consisting of a total of 20 items, was employed in the study. T-test and Anova analysis were utilized to understand whether the variables differed from each other in the study. After the data were collected and analyzed properly, a statistically significant difference was found between the average participation concerns of the participants and demographic variables such as gender, age, education, and income level. However, no statistically significant difference was found between other demographic variables and the participation perception variable. Finally, it was concluded that citizens' participation perceptions were above the medium level (X = 2.8), but they did not have sufficient participation perceptions. In the conclusion of the study, suggestions are presented on how to increase participation in the activities of local governments. In this way, it is aimed for local governments to establish closer relations with citizens.

Kaynakça

  • Arar, A. A. (2023). Yerel Gündem 21. www.mfa.gov.tr: https://www.mfa.gov.tr/yerel-gundem-21.tr.mfa adresinden alındı
  • Berner, M. M., Amos, J. M., & Morse, R. S. (2011). What Constitutes Effective Citizen Participation in Local Government? Views From City Stakeholders. Public Administration Quartely, 35(1), s. 128-163.
  • Charlick, R. B. (2001). Popular Participation and Local Government Reform. Public Administration and Development, 21(2), s. 149-157.
  • Çiftçi, A. (2016). Yerel Yönetimlerde Karar Alma Süreçlerinde Yerel Halkın Katılımı ve Karar Alma Süreçlerinde Denetimin İşlevselliği: Selçuklu Belediyesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi.
  • Çitçi, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler, 5(6), s. 5-14.
  • Erdoğan, M. (2013). Yerel Yönetimlerde Toplumsal Sermaye, Teori ve Katılımcı Pratikler. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Eryılmaz, B. (2018). Kamu Yönetimi: Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar, Politikalar (Cilt 25). Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Gündoğdu, H. G. (2018). Yerel Yönetimlerde Çalışanların E-Demokrasi ve E-Katılım Algısına İlişkin Bir Araştırma: Konya Büyükşehir Belediyesi Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 55, s. 1-16.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz (2. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Kalaycı, Ş. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Karacan, O. (2021). Küreselleşme ve Yerel Katılım. E. Aktepe, & E. Tohum içinde, Küreselleşme Küreselden Yerele Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Yaklaşımlar (s. 245-262). Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Kocaoğlu, M. (2011). Yerel Yönetimlerde Katılım Kültürü (Konya Büyükşehir Belediyesi Örneği) . Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi.
  • Kocaoğlu, M. (2015). Yerel Yönetimlerde Katılım ve Kültür Katılımcı Yerel Yönetim Anlayışının Kültürel Temelleri. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
  • Konca, T. (2010). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Siyasal, Yargısal ve İdari Denetimi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Lane, R. E. (1965). Political Life: Why People Get Involved in Politics. New York: The Free Press.
  • Lawless, J. L., & Fox, R. L. (2001). Political Participation of the Urban Poor. Social Problems, 48(3), s. 362-385.
  • Milbrath, L. W. (1965). Political Participation; How And Why Do People Get Involved in Politics? Chicago: Rand Mcnally & Company.
  • Önen, S. M., & Küçük, Ü. (2021). Yerel Yönetim Ombudsmanlığı Sistemi: Türkiye’ye Uygulanabilirliği. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), s. 88-111.
  • Özer, M. A., & Önen, S. M. (2019). 200 Soruda Yönetim Kamu Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Özkiraz, A., & Zeren, H. E. (2009). Yerel Yönetimlerde Halk Katılımı: Tokat İl Merkezinde UygulamalıBir Çalışma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, s. 229-247.
  • Öztekin, A. (2003). Sisyaset Bilimine Giriş (4. b.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Parlak, B., & Doğan, K. C. (2021). Yeni Yönetim Sistemine Göre Türkiye’de Kamu Yönetimi –Merkezden ve Yerinden Yönetim Teşkilatı. İstanbul: Değişim Yayınları.
  • Pustu, Y. (2016). Yerel Demokrasinin Kökeni. Sayıştay Dergisi(100), s. 89-107.
  • Rahman, K., & Simonson, J. (2020). The Institutional Design of Community Control. Calıfornıa Law Revıew, 108, s. 679-743.
  • Sharma, S. (1996). Applied Multivariate Techniques. USA: John Wiley & Sons, Inc.
  • Soyadı, A. (2020, Temmuz). Çalışma Başlığı. Selçuk İletişim, 13(2), 1-12.
  • Şahin, Ş., & Aktepe, E. (2021). Yerel Yönetimlerde Karar Alma Süreci: Adana Kentsel Otobüs Ulaşım Hizmetleri Üzerine Bir İnceleme. İnternational Journal of Geography and Geographic Education, 44, s. 296-319.
  • Şahnagil, S. (2020). Halkla İlişkiler Uygulamalarının Yerel Yönetimlerde Katılım Boyutuyla Değerlendirilmesi: Eskişehir Örneği. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), s. 287-309.
  • Ural, A., & Kılıç, İ. (2011). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yalçındağ, S. (1988). Yerel Yönetimler İçin Yeni Model Arayışları. Amme İdaresi Dergisi, 1(3), s. 3-22.
  • Yalçındağ, S. (1995). Saydam ve Dürüst Belediyecilik. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 4(1), s. 15-29.
  • Yaylı, H. (2018). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Tarihi Gelişimi. (K. Görmez, & H. Yaylı, Dü) Ankara: Orion Kitabevi.
  • Yazıcıoğlu, R. (2000). Bu Sistem Değişmeli. İstanbul: Birey Yayıncılık.
  • Yılmaz, V., & Telsaç, C. (2021). Yerel Yönetimler ve Katılım. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, s. 235-254.
  • YSK. (2023). İl, İlçe Seçmen Sandık Sayıları. Yüksek SeçimKurulu: www.ysk.gov.tr adresinden alındı

Yerel Yönetimlerde Katılım Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi: Kastamonu Örneği

Yıl 2024, Sayı: 53, 274 - 288, 30.04.2024
https://doi.org/10.52642/susbed.1406330

Öz

Çalışmanın amacı Kastamonu ili merkezinde yaşayan vatandaşların yerel yönetim karar alma faaliyetlerine katılım algılarının tespit edilmesidir. Araştırma Kastamonu ili Merkezinde yaşayan vatandaşlara (18 yaş üstü) uygulanmıştır. Nicel araştırma yöntemleri arasında sıklıkla tercih edilen anket yöntemi ile 497 katılımcıdan veriler elde edilmiştir. Verilerin analizi SPSS 26 paket programı yardımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada kullanılmış olan ölçeğin güvenirliğinin tespit edilebilmesi adına Cronbach Alfa ve KMO değerlerine yer verilmiştir. Araştırmada Kocaoğlu (2011) tarafından geliştirilmiş toplam 20 maddeden oluşan Hemşehri ölçeği (HÖ) kullanılmıştır. Çalışmada değişkenleri birbirleri ile farklılaşıp farklılaşmadığının anlaşılması adına t testi ve Anova analizinden yararlanılmıştır. Verilerin düzgün bir şekilde toplanıp analiz edilmesinin ardından katılımcıların katılım kaygılarının ortalaması ile demografik değişkenlerden olan cinsiyet, yaş, eğitim ve gelir düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Ancak diğer demografik değişkenler ve katılım algısı değişkeni arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Son olarak vatandaşların katılım algılarının orta düzeyin (X=2,8) üstünde olduğu fakat yeterli katılım algısına sahip olmadıkları sonucuna varılmıştır. Çalışmanın sonuç kısmında ise yerel yönetimlerin faaliyetlerine katılımın nasıl artırılabileceği ile ilgili öneriler sunulmuştur. Bu sayede yerel yönetimlerin vatandaşlar ile daha yakın ilişkiler kurması hedeflenmektedir.

Etik Beyan

Araştırmada yayın etiği kurallarına uyum sağlanmıştır.

Kaynakça

  • Arar, A. A. (2023). Yerel Gündem 21. www.mfa.gov.tr: https://www.mfa.gov.tr/yerel-gundem-21.tr.mfa adresinden alındı
  • Berner, M. M., Amos, J. M., & Morse, R. S. (2011). What Constitutes Effective Citizen Participation in Local Government? Views From City Stakeholders. Public Administration Quartely, 35(1), s. 128-163.
  • Charlick, R. B. (2001). Popular Participation and Local Government Reform. Public Administration and Development, 21(2), s. 149-157.
  • Çiftçi, A. (2016). Yerel Yönetimlerde Karar Alma Süreçlerinde Yerel Halkın Katılımı ve Karar Alma Süreçlerinde Denetimin İşlevselliği: Selçuklu Belediyesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi.
  • Çitçi, O. (1996). Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi. Çağdaş Yerel Yönetimler, 5(6), s. 5-14.
  • Erdoğan, M. (2013). Yerel Yönetimlerde Toplumsal Sermaye, Teori ve Katılımcı Pratikler. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Eryılmaz, B. (2018). Kamu Yönetimi: Düşünceler, Yapılar, Fonksiyonlar, Politikalar (Cilt 25). Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Gündoğdu, H. G. (2018). Yerel Yönetimlerde Çalışanların E-Demokrasi ve E-Katılım Algısına İlişkin Bir Araştırma: Konya Büyükşehir Belediyesi Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 55, s. 1-16.
  • Gürbüz, S., & Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz (2. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Kalaycı, Ş. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Karacan, O. (2021). Küreselleşme ve Yerel Katılım. E. Aktepe, & E. Tohum içinde, Küreselleşme Küreselden Yerele Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Yaklaşımlar (s. 245-262). Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Kocaoğlu, M. (2011). Yerel Yönetimlerde Katılım Kültürü (Konya Büyükşehir Belediyesi Örneği) . Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi.
  • Kocaoğlu, M. (2015). Yerel Yönetimlerde Katılım ve Kültür Katılımcı Yerel Yönetim Anlayışının Kültürel Temelleri. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.
  • Konca, T. (2010). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Siyasal, Yargısal ve İdari Denetimi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi.
  • Lane, R. E. (1965). Political Life: Why People Get Involved in Politics. New York: The Free Press.
  • Lawless, J. L., & Fox, R. L. (2001). Political Participation of the Urban Poor. Social Problems, 48(3), s. 362-385.
  • Milbrath, L. W. (1965). Political Participation; How And Why Do People Get Involved in Politics? Chicago: Rand Mcnally & Company.
  • Önen, S. M., & Küçük, Ü. (2021). Yerel Yönetim Ombudsmanlığı Sistemi: Türkiye’ye Uygulanabilirliği. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 8(19), s. 88-111.
  • Özer, M. A., & Önen, S. M. (2019). 200 Soruda Yönetim Kamu Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Özkiraz, A., & Zeren, H. E. (2009). Yerel Yönetimlerde Halk Katılımı: Tokat İl Merkezinde UygulamalıBir Çalışma. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, s. 229-247.
  • Öztekin, A. (2003). Sisyaset Bilimine Giriş (4. b.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Parlak, B., & Doğan, K. C. (2021). Yeni Yönetim Sistemine Göre Türkiye’de Kamu Yönetimi –Merkezden ve Yerinden Yönetim Teşkilatı. İstanbul: Değişim Yayınları.
  • Pustu, Y. (2016). Yerel Demokrasinin Kökeni. Sayıştay Dergisi(100), s. 89-107.
  • Rahman, K., & Simonson, J. (2020). The Institutional Design of Community Control. Calıfornıa Law Revıew, 108, s. 679-743.
  • Sharma, S. (1996). Applied Multivariate Techniques. USA: John Wiley & Sons, Inc.
  • Soyadı, A. (2020, Temmuz). Çalışma Başlığı. Selçuk İletişim, 13(2), 1-12.
  • Şahin, Ş., & Aktepe, E. (2021). Yerel Yönetimlerde Karar Alma Süreci: Adana Kentsel Otobüs Ulaşım Hizmetleri Üzerine Bir İnceleme. İnternational Journal of Geography and Geographic Education, 44, s. 296-319.
  • Şahnagil, S. (2020). Halkla İlişkiler Uygulamalarının Yerel Yönetimlerde Katılım Boyutuyla Değerlendirilmesi: Eskişehir Örneği. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), s. 287-309.
  • Ural, A., & Kılıç, İ. (2011). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Yalçındağ, S. (1988). Yerel Yönetimler İçin Yeni Model Arayışları. Amme İdaresi Dergisi, 1(3), s. 3-22.
  • Yalçındağ, S. (1995). Saydam ve Dürüst Belediyecilik. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 4(1), s. 15-29.
  • Yaylı, H. (2018). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Tarihi Gelişimi. (K. Görmez, & H. Yaylı, Dü) Ankara: Orion Kitabevi.
  • Yazıcıoğlu, R. (2000). Bu Sistem Değişmeli. İstanbul: Birey Yayıncılık.
  • Yılmaz, V., & Telsaç, C. (2021). Yerel Yönetimler ve Katılım. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 40, s. 235-254.
  • YSK. (2023). İl, İlçe Seçmen Sandık Sayıları. Yüksek SeçimKurulu: www.ysk.gov.tr adresinden alındı
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Alper Tunga Şen 0000-0003-1943-9040

Abdulgaffar Çiftçi 0000-0002-1224-9634

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2024
Gönderilme Tarihi 18 Aralık 2023
Kabul Tarihi 4 Nisan 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 53

Kaynak Göster

APA Şen, A. T., & Çiftçi, A. (2024). Yerel Yönetimlerde Katılım Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi: Kastamonu Örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(53), 274-288. https://doi.org/10.52642/susbed.1406330


24108  28027

Bu eser Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Lisansı ile lisanslanmıştır.