Öz
21. yüzyılda birçok alanda ciddi dönüşümlerin yaşandığı gözlenen bir gerçektir. Bu olaylar, bir tür paradoks, insan gereksinimi, ya da fenomonolojik bir yaklaşım şeklinde de tasavvur edilebilmektedir. Ancak, belirgin olarak tavrını belli eden en sahici normlar, insanın özgürleşme çabası ve bunun varyantlarıdır. Son dönemde, yeni üretilen sanatsal yapıtlar göstermektedir ki sanatçının ya da küratörün, düşünsel sınırları zorlayan imgesel çalışmaları artarak devam etmektedir. Bu anlamda söz konusu sanatçıların eserlerinin ya da fikirlerinin somutlaşmış sürümlerini gözlemleme şansını yakalayabildiğimiz platformlar müzelerdir. Yeni müzelerde temel hedef ziyaretçinin beklentileridir. Bu açıdan müzedeki katılımcılar sergilenen eserler vasıtasıyla düşüncelere dalarak, müzede gördüğü nesnelerden etkilenmeli, ilham alabilmelidir. Halkın dimağına işleyebilecek, sanatın gayesi adına, bireylere istendik yönde bir katkıda bulunabilecek müze tasarımları, başarılı estetik anlatısı ve senaryosu olan unsurlardır. Antik Çağ insanının, inanç dünyasını, yaşam tarzını, kültürüne ilişkin önemli bulguları elde edebileceğimiz en önemli veriler gömülme biçimleridir. Bu açıdan, müzelerde, ölü defin tarzı ve merasimi ışığında izleyicilere değerli bilgiler aktaran bir sergileme durumu da ölü gömme konusudur. Müze içinde hem dijital ekranlarda hem de fiziki bir zeminde ölünün, mezar öncesi seremonisinin ve gömülme stilinin zengin görseller aracılığıyla, ziyaretçiye aktarılmaya çalışılmasının önemli küratöryel kurgulama biçimleri, bu çalışmanın temel gayelerinden biridir. Bu çalışmada, kaynak çözümleme, doküman analizi ve özellikle çevrim içi platformlarda literatür taraması yapılarak veri toplama yöntemi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında, Çorum Arkeoloji Müzesi, Anadolu Medeniyetleri Müzesi ve Van Müzesi örnekleri üzerinden Antik Çağ ölü gömme seçkilerinin sergileme durumu değerlendirilmiştir. Bir takım müzelerde, teknoloji destekli ve yeni tarz sergi simülasyonlarının, müze katılımcıları nezdinde olumlu tepkiler uyandırdığı izlenimler arasındadır.
Kaynakça
- Karayılanoğlu, G. (2016), Çağdaş Sanat Müzelerinde Yeni Müzecilik Anlayışıyla Değişen İç Mekân Organizasyonunun İstanbul’dan Örneklerle Analizi, (Yayımlanmamış Yükseklisans Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi/ Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Koşay, H.Z. (1979), Ankara Arkeoloji Müzesi’nin (Yeni Adıyla Anadolu Medeniyetleri Müzesi) İlk Kuruluş Safhası İle İlgili Anılar. Ankara: TTK.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Nisan 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 9 Sayı: 1 |
Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.