İTALYA’NIN EMILIA-ROMAGNA BÖLGESİ YENİLİK STRATEJİSİ’NİN (PRRIITT ) ANALİZİ

Yıl 2019, , 1 - 25, 30.04.2019

Fatih Çelik

https://doi.org/10.30976/susead.415517

Cited By: 2

Öz

ÖZ

 İtalya’nın Emilia-Romagna
(E-R) bölgesi, kendine özgü kalkınma yaklaşımı ile literatürde “Emilian Modeli”
olarak yer almıştır. Model, aktörler arası işbirliği (yönetişim), destekleyici
yerel yönetim, mesleki ve teknik eğitim, sosyal sermaye gibi bölgenin
sosyo-ekonomik unsurlarına dayanmaktadır.  

İtalya’da
1970’lerde bölgelere, kalkınma ajansı kurma yetkisi verilmiştir. Bu doğrultuda
E-R, Bölgesel Kalkınma Ajansı olarak ERVET’i (1974) kurmuştur. ERVET, KOBİ’lerin
kümelenmesini ve yenilik faaliyetlerini desteklemek için Reel Hizmet Merkezleri
(RSCs); bunları birleştirerek de ERVET Sistemi’ni kurmuştur.

Bölge
yönetimi, E-R’nin sanayi toplumu olması için I. Sanayi Politikası’nı (1993);
bilgi toplumuna dönüşmesi için de Bölgesel Yenilik Stratejisi olarak II. Sanayi
Politikası’nı (PRRIITT, 2002) hazırlamıştır. PRRIITT’in temel amacı, bölgenin
Ar-Ge ve yenilik yapma kapasitesinin geliştirilmesidir. Uygulama sorumluluğu,
bir RSC olan ASTER’e (Teknoloji Geliştirme Merkezi) verilmiştir. PRRIITT
kapsamında Ar-Ge ve yenilik alanlarında yaklaşık 370 milyon € yatırım yapılmıştır.

Çalışmanın amacı, PRRIITT’in amacı, yönetimi, finansmanı ve sonuçları
bakımından analiz edilmesidir. Konu, nitel araştırma yöntemlerinden doküman
analizi tekniği ile incelenmiştir. PRRIITT kapsamında Ar-Ge laboratuvarları, yenilik
merkezleri gibi kurumların ve bunları birbirine bağlamak için de İleri
Teknoloji Ağı’nın (HTN); sonuçta da Bölgesel Yenilik Sistemi’nin kurulduğu belirlenmiştir.

 

Anahtar Kelimeler

Emilia-Romagna Bölgesi (E-R İtalya), ERVET Kalkınma Ajansı, Emila-Romagna Bölgesel Yenilik Stratejisi (PRRIITT)

Kaynakça

• Amin, A. (1999). The Emilian Model: Institutional Challenges. European Planning Studies, 4 (7), 389-405.
• Asheim, P. (1995). Industrial districts as 'learning regions’. European Planning Studies, 4, 379-400.
• Asheim, B. T. and Isaksen, A. (1996). Location, Agglomeration and Innovation: Towards Regional Innovation Systems in Norway? The STEP Group, Studies in technology, innovation and economic policy, Oslo, Norway,52 p.
• ASTER ( ). Hi-Mech District. 24 p.
• ASTER (2011). Emilia-Romagna High Technology Network: Technopoles. 44 p.
• ASTER (2012). The Emilia-Romagna Region-Local Analysis Report. 24 p.
• ASTER (2015). Emilia-Romagna The New Italy. 59 p.
• ASTER (2017a). Research and Innovation Sites in Emilia-Romagna. 92 p.
• ASTER (2017b). Emilia-Romagna in Silicon Valley. 92 p.
• ASTER (2017c). Industry 4.0 in The Emilia-Romagna Region. 53 p.
• Bandini, V. (2006). An Italian Experience for Innovation Promotion. 4th Workshop Project Network for Production integration between Latina American and The Caribbean SMEs. Erişim Tarihi: 10 Şubat 2018, http://idbdocs.iadb.org/wsdocs/getdocument.aspx?docnum=900897, 21 p.
• Bellini, N. (2000). Real Services’: A Re-appraisal. European Planning Studies, 8 (6), 711-728.
• Benneworth, P. and Dassen, A. (2011). Strengthening Global-Local Connectivity in Regional Innovation Strategies: Implications for Regional Innovation Policy. OECD Regional Development Working Papers, 70 p.
• Bianchi, P. and Labory, S. (2011). Industrial Policy After The Crisis: The Case of The Emilia-Romagna Region in Italy. Policy Studies, 32 (4), 429-445.
• Bologni, L. (2008). The Regional Innovation Strategy and R&D Policies in Emilia-Romagna. 53 p.
• Bonaretti, P., Open to Innovation. 3rd PRACE Industrial Seminar, 24 p. Bonaretti, P. and Toschi, E. (2011). The Support of Knowledge Trasnsfer in Emilia-Romagna. The role of networks in knowledge transfer from public research organisations, Proton Europe 9° Annual Conference, Rome, Erişim Tarihi: 18 Mayıs 2015, http://www.netval.it/contenuti/file/Paolo%20Bonaretti%20Elisabetta%20Toschi.pdf, 41 p.
• Brown, R. (2000). Cluster Dynamics in Theory and Practice with Application to Scotland. Erişim Tarihi:10 Mayıs 2015, http://www.e-innovation.org/stratinc/files/library/34.pdf, 30 p.
• Camagni, R. and Capello, R. (2012). Regional Innovation Patterns and the EU Regional Policy Reform: Towards Smart Innovation Policies, 52. ERSA Conference in Bratislava, 25 p.
• Canzanelli, G. and Loffredo, L. (2008). Territorial Systems for Innovation International Link and Services for Local Economic Development Agencies, 16 p.
• Celepçi, E. (2006). Bölgesel Dengesizliklerin Giderilmesinde Kalkınma Ajanslarının Rolü ve Türkiye Uygulamaları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Clara, M. (2000). Real Service Centres in Italian Industrial Districts Lessons Learned From A Comparative Analysis. UNIDO, 23 p.
• Cocchi, A. (2011). Business Models as Systemic Instruments for the Evolution of Traditional Districts? Erişim Tarihi: 14 Şubat 2018, http://mpra.ub.uni-muenchen.de/33766/1/MPRA_paper _33766.pdf, 41 p.
• Cooke, P. (2001). From Technopoles to Regional Innovation Systems: The Evolution of Localised Technology Development Policy. Canadian Journal of Regional Science, 24, 21-40.
• Cooke, P. (2004). The Role of Research in Regional Innovation Systems: New Models Meeting Knowledge Economy Demands. International Journal of Technology Management, 28, 507-533.
• Cooke, P. and Memedoviç, O. (2003). Strategies for Regional Innovation Systems: Learning Transfer and Applications, UNIDO World Industrial Development Report, 25 p.
• Criscuolo, A. M. (2002). Artisan Associations and Small Business Development in the ‘Third Italy’. Master in the City Planning at the Massachusetts Institute of Technology, 139 p.
• CUP (Central Europe Programme) (2010). Free: From Reseach to Enterprise-Innovation Systems Guidebook. Erişim Tarihi:17 Nisan 2015, http://free.unideb.hu, 48 p.
• Çelik, F. 2015. Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Yeniliklere Katkıları: Teori, Deneyimler ve Türkiye Uygulamalarının Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Dall’Olio, R. (2006). Emilia-Romagna’da Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim: ERVET Deneyimi. TEPAV Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, Ankara, 69-72.
• Dulupçu, M. A. (2004). Bölgesel Yenilik (İnovasyon) Stratejileri: Türkiye’de Bölgesel Gelişme İçin Alternatif Olabilir mi? 2004 Türkiye İktisat Kongresi içinde, 39-66.
• EC (European Commission) (2011). Regional Innovation Monitor (Innovation Patterns and Innovation Policy in European Regions - Trends, Challenges and Perspectives, 2010 Annual Report), 97 p.
• EC (2012). Tactics (Better Cluster Policies and Tools for Implementation) Where The Cluster Winds Are Blowing in Europe. 119 p.
• EC (2013). Summary Assessment of Emilia-Romagna (ESIC European Service Innovation Centre Report). 43 p.
• Elçi, Ş., Karatylı, İ. ve Karata, S. (2008). Bölgesel İnovasyon Merkezleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. TÜSİAD Yayını, 206 s.
• E-R (Emilia-Romagna) (2007). Building and Improving Support for RTD Policy and Public Spending BIS-RTD. 22 p.
• ERVET ( ). Policies for Enterprises (Politiche per le Imprese SpA)-Italy. Erişim Tarihi:16 Nisan 2015, www.insme.org/files/234/at.../file, 5 p.
• ERVET (2008). Guide for Foreign Investment in Emilia-Romagna, 62 p.
• EURADA (1999). Creation, Development and Management of RDAs. Does it have to 212 be so difficult?, 169 p.
• Gagliardi, D., Mina, A. and Cunningham, P. (2007). Analysis of The Regional Dimensions of Investment in Research Case Study Regional Report: Emilia-Romagna (Italy). Erişim Tarihi:16 Nisan 2015,http://erawatch.jrc.ec.europa.eu/erawatch/export/sites/default/galleries/migration_files/Emilia_Romagna-IT.pdf, 54 p.
• Hancock, M. (2005). Local Development in Emilia-Romagna: Alternatives in Action. RIPESS Conference, Dakar. Erişim Tarihi:18 Nisan 2015,http://www.ssc.wisc.edu/~wright/Sociology%20929-assignments-2010_files/Matt%20Hancock%20%20Local_Development_In_Emilia_Romagna-Hancock_0.pdf, 9 p.
• Heidenreich, M. (1996). Beyond Flexible Specialization: The Rearrangement of Regional Production Orders in Emilia-Romagna and Baden-Württemberg. Erişim Tarihi:18 Şubat 2018, http://www.sozialstruktur.uni-oldenburg.de/dokumente/emilia.pdf. 24 p.
• Humprey, J. and Schmitz, H. (1995). Principles for Promoting Clusters & Networks of SMEs. Erişim Tarihi: 10 Şubat 2018, http://www.unido.org/fileadmin/media/documents/pdf/SME_Cluster/Humphrey.pdf, 34 p.
• INNO Scandinavia AB (2005). Industriell Dynamik (Report from study trip to the region of Emilia Romagna 2005-06-16-2005-06-17), Erişim Tarihi:28 Haziran 2015, http://www.vgregion.se/upload/Regionkanslierna/Industriell%20Dynamik/Emilia%20Romagna%20study%20trip.pdf, 24 p.
• İZKA (İzmir Kalkınma Ajansı) (2012). İzmir Bölgesel Ar-Ge ve Yenilik Kapasitesi Analizi, 123 s.
• Karaöz, M. ve Albeni, M. (2003). Ekonomik Kalkınma ve Modern Yenilik Teorisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. 8 (3), 27-48.
• Kayasü, S., Pınarcıoğlu, M., Yaşar, S. S. ve Dere, S. (2003). Yerel/Bölgesel Ekonomik Kalkınma ve Rekabet Gücünün Artırılması: Bölgesel Kalkınma Ajansları. İstanbul: İTO Yayını, No: 2003-8, 148 s.
• Kiper, M. (2013). Sektörel İnovasyon Sistemi. Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi içinde (Ed.: Mahmut Kiper), Türkiye Teknoloji Geliş. Vakfı, 7-30.
• Landabaso, M. and Reid, A. (1999). Developing Regional Innovation Strategies: The European Commission as Animateur, in Regional Innovation Strategies. Morgan, K. and Nauwelaers, C. (Ed.) The Stationery Office. Regional Studies Association, 18-38.
• Lopez-Estornell, M., Barbera-Tomas, D., Garcia-Reche, A., Mas-Verdu, F. (2012). Evolution of Innovation Policy in Emilia-Romagna and Valencia: Similar Reality, Similar Results? Erişim Tarihi: 1 Şubat 2015, http://www.ingenio.upv.es/sites/default/files/working-paper/2012_10.pdf, 30 p.
• Maccani, P. (2007). The Role of a Regional Development Agency in The Improvement of Regional Territorial Policies. Italy-Turkey Bilateral Cooperation Project Izmir. Erişim Tarihi: 1 Şubat 2015, http://www.dps.tesoro.it/cd_cooperazione_bilaterale/docs/3.Development_Tool223s/1.Best_practices/1.role_RDA_improv_reg_territ_pol_maccani.pdf, 31 p.
• Marzocchi, C. (2009. The Evolution of An Innovation Policy in A Local System of Production. The Case of The Regional Programme for Industrial Research, Innovation and Technology Transfer. PhD thesis, Università degli studi di Ferrara. Erişim Tarihi: 1 Şubat 2018, http://eprints.unife.it/82/, 145 p.
• Mengoli, P. and Russo, M. (2000). Skills, Innovation and Local Development. 25 p.
• OECD (2011). Regions and Innovation Policy, 315 p.
• Oğuztürk, B. S. (2003). Yenilik Kavramı ve Teorik Temelleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (2), 255-273.
• Oğuztürk, B. S. (2006). Yenilikte Sistem Yaklaşımı ve Temel Dinamikleri: Ekonomik Değişim ve Büyüme Temelli Bir Yaklaşım. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11 (1), 121-139.
• Oğuztürk, B. S. ve Türkoğlu, M. (2004). Yenilik ve Yenilik Modelleri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 14-20.
• Pietrobelli, C. (2009). Review of International Best Practices of Programs to Promote Regional Innovation Systems. Inter-American Development Bank (No. IDB-TN-131), 24 p.
• Pietrobelli, C. and Rabelloti, R. (2002). Business Development Service Centres in Italy, An Empirical Analysis of Three Regional Experiences: Emilia Romagna, Lombardia and Veneto. United Nations ECLAC. Erişim Tarihi: 17 Ocak 2018, http://www.eclac.org/publicaciones/xml/4/11094/LCL1781.pdf, 84 p.
• Porter, M. (2000). Location, Competition and Economic Development: Local Clusters in a Global Economy. Economic Development Quarterly, 15-34.
• Raines, P. (2001). Local or National Competitive Advantage? The Tensions in Cluster Development Policy. European Policies Research Centre University of Strathclyde, 31 p.
• Rinaldi, A. (2002). The Emilian Model Revisted: Twenty Years After. Erişim Tarihi: 16 Ocak 2018, http://merlino.unimo.it/campusone/web_dep/materiali_discussione/0417.pdf, 24 p.
• Serafini, M. (2011). Technology Transfer in Emilia-Romagna Between Institutional Measures and “Informal” Collaborative Relations. The Case of the University of Bologna. Erişim Tarihi: 16 Nisan 2015, http://www4.lu.se/upload/CIRCLE/RIPSeminar/Papers/RIP2011_Serafini.pdf, 13 p.
• Serrao, L. and Tortorici, V. (2013). Regional Innovation Policy (From theory to practice). Erişim Tarihi: 22 Şubat 2018, http://www.piar.it/report09today/serranotortorici.pdf, 81 p.
• Sungur, O. ve Keskin, H. (2009). Coğrafi Yakınlık ‘Hala’ Önemli mi? Yerel İnovasyon Modellerinden Çok-Yerelli Bilgi Dinamiklerine Dönüşüm. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 1 (2), 107-131.
• Sungur, O. ve Keskin, H. (2011). Yenilikte Sistem Yaklaşımı ve Bölgesel Yenilik Sistemleri: Kavramlar, Kuramlar, Politikalar. I. Uluslararası Bölgesel Kalkınma Konferansı, Malatya, 161-168.
• Tödtling, F. (2001). Industrial Clusters and Cluster Policies in Austrian Regions. Cluster Policies-Cluster Development? Ed: Åge Mariussen. Stockholm. (Nordregio Report 2001: 2), 59-78.
• Tödtling, F. and Trippl, M. (2005). One Size Fits All? Towards a Differentiated Regional Innovation Policy Approach, Research Policy, 34: 1203-1219.
• Turanlı, R. ve Sarıdoğan, E. (2010). Bilim-Teknoloji-İnovasyon Temelli Ekonomi ve Toplum. İTO Yayını, 352 s.
• UBFDI (Universita’ degli studi di Bologna Facolta’di Ingegneria) (2010). Exploring The Characteristics of Public Research Spinoff Founders: Evidence From The Bologna Area. Erişim Tarihi: 20 Nisan 2015, http://images.to.camcom.it/f/PatLib/do/dor.pdf, 97 p.
• Uyarra, E. (2008). What is Evolutionary About ‘Regional Systems of Innovation’? Implications for Regional Policy, Manchester Business School Working Paper, Number 565, 23 p.
• Uyarra, E. and Haarich, S. N. (2002). Evaluation, Foresight and Participation as New Elements For Regional Innovation Policy Practice: Lessons From The Regional Innovation Strategies (RIS), ERSA Conference, Dortmund, 20 p.
• Vecchio, P. D. (2008). Regional Innovation Strategies in Europe A Comparative Study of Emilia-Romagna and Friuli-Venezia-Giulia. 47 p.
• W4T (Working4Talent) (2012). The Emilia-Romagna Region Local Analysis Report. 24 p.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınevi, 448 s.