BibTex RIS Kaynak Göster

MEHMET ÂKİF ERSOY’DAN ARAP LATÎFELERİ

Yıl 2015, , 131 - 138, 31.05.2016
https://doi.org/10.21563/sutad.187028

Öz

Mehmet Akif Ersoy, tahsili sırasında Arapça dersler alması ve Mısır’da yıllarca kalması itibariyle, Arap dili ve edebiyatını çok iyi bilmektedir. Bu yüzden birçok Arapça tercümeler yapan Mehmet Akif, Mısır yıllarında Kahire'deki “Câmiat-ül Mısriyye" adlı üniversitede Türk Dili ve Edebiyatı dersleri de vermiştir (1925-1936).Mehmet Âkif, Arap latîfelerini kişizadeler, Harunürreşid ve bedevî, İhşidîler sultanı Kâfûr ve Mütenebbî başlıkları altında işlemiştir.

Kaynakça

  • ÇETİN, N. (2006), Günümüze Işık Tutan Münevver Aydın Mehmet Akif Ersoy, Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
  • DOĞAN, M. (1989), Camideki Şair-M. Akif, İstanbul: İz Yayın.1989.
  • EBUZZİYA (1973), Yeni Osmanlılar Tarihi, İstanbul: Kervan Yayınları.
  • ERSOY, Mehmet Akif (1326), Sırat-ı Müstakim (Sebîlü’r-Reşad), İstanbul, 4 Teşrinisani 1326.
  • EŞREF Edib (1960), Mehmed Âkif, İstanbul: Abdullah Işıklar Kitabevi.
  • KARAKOÇ S. (1985). M. Akif, İstanbul: Diriliş Yayınları.
  • FURAT, Ahmet Suphi (1996). Arap Edebiyatı Tarihi, İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi, C I: 320-321.
  • KUNTAY, M. C. (2007), Mehmed Akif, İstanbul: Leyla ile Mecnun Yayımcılık.
  • OKAY, M.O. (2000), M. Akif- Bir Hareket Heykelinin Anatomisi, İstanbul: Akçağ Yayınları.
  • OKAY, M. Orhan – Düzdağ, Ertuğrul (2003), “Mehmet Âkif Ersoy”, Türk Diyanet Vakfı İslâm Vakfı, İstanbul, 2003.
  • TİMURTAŞ, F.K. (2006), Mehmed Akif ve Cemiyet, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • TÜLÜCÜ, Süleyman (1991), Asmaî, İstanbul: Türk Diyanet Vakfı İslâm Ansilopedisi.
  • UYLAŞ, Sait (2001), II. Abbâsî Asrı’nda Edebî Çevre, Erzurum.
  • UZUNÇARŞILI, İ. Hakkı (1983), Osmanlı Tarihi, II. Cilt, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • YETİŞ, K. (2006), Bir Muzdarip Mehmet Akif Ersoy, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • YÜCEBAŞ, Hilmi (1958), Bütün Cepheleriyle Mehmet Âkif, İstanbul.

ARABIC WAGGERY FROM MEHMET ÂKİF ERSOY

Yıl 2015, , 131 - 138, 31.05.2016
https://doi.org/10.21563/sutad.187028

Öz

Mehmet Âkif Ersoy, as taking Arabic lessons during the study and remain in Egypt for many
years, was good to arabic language and literature. Becaususe of this situation Mehmet Akif who
done many translations gave Turkish language and literature lessons at Câmiat-ül Mısriyye
university in Egypt years.
Mehmet Âkif committed arabic latif under the headings as "Kişizade, Harunürreşid bedouin,
Kâfûr and Mütenebbî".

Kaynakça

  • ÇETİN, N. (2006), Günümüze Işık Tutan Münevver Aydın Mehmet Akif Ersoy, Ankara: Millî Eğitim Basımevi.
  • DOĞAN, M. (1989), Camideki Şair-M. Akif, İstanbul: İz Yayın.1989.
  • EBUZZİYA (1973), Yeni Osmanlılar Tarihi, İstanbul: Kervan Yayınları.
  • ERSOY, Mehmet Akif (1326), Sırat-ı Müstakim (Sebîlü’r-Reşad), İstanbul, 4 Teşrinisani 1326.
  • EŞREF Edib (1960), Mehmed Âkif, İstanbul: Abdullah Işıklar Kitabevi.
  • KARAKOÇ S. (1985). M. Akif, İstanbul: Diriliş Yayınları.
  • FURAT, Ahmet Suphi (1996). Arap Edebiyatı Tarihi, İstanbul: Edebiyat Fakültesi Basımevi, C I: 320-321.
  • KUNTAY, M. C. (2007), Mehmed Akif, İstanbul: Leyla ile Mecnun Yayımcılık.
  • OKAY, M.O. (2000), M. Akif- Bir Hareket Heykelinin Anatomisi, İstanbul: Akçağ Yayınları.
  • OKAY, M. Orhan – Düzdağ, Ertuğrul (2003), “Mehmet Âkif Ersoy”, Türk Diyanet Vakfı İslâm Vakfı, İstanbul, 2003.
  • TİMURTAŞ, F.K. (2006), Mehmed Akif ve Cemiyet, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • TÜLÜCÜ, Süleyman (1991), Asmaî, İstanbul: Türk Diyanet Vakfı İslâm Ansilopedisi.
  • UYLAŞ, Sait (2001), II. Abbâsî Asrı’nda Edebî Çevre, Erzurum.
  • UZUNÇARŞILI, İ. Hakkı (1983), Osmanlı Tarihi, II. Cilt, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • YETİŞ, K. (2006), Bir Muzdarip Mehmet Akif Ersoy, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • YÜCEBAŞ, Hilmi (1958), Bütün Cepheleriyle Mehmet Âkif, İstanbul.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Recep Dikici

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015

Kaynak Göster

APA Dikici, R. (2016). MEHMET ÂKİF ERSOY’DAN ARAP LATÎFELERİ. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi(38), 131-138. https://doi.org/10.21563/sutad.187028

Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.