Negative Effects of Forced Confabulation on Child Eyewitness Testimony

Yıl 2018, Sayı: 34, 451 - 473, 01.04.2018

Eda Ermağan Çağlar Neşe Kocabaşoğlu

Öz

In research, which discusses the reliability of child witness testimony, we aimed at determining how changes and errors occur in children’s memory. For this purpose, effects of both questions used in child witness interviews and attitude of the interviewer on sense of reality were researched in terms of forced confabulation. In the study, individual interviews were held with a total of 40 students in the 9 age group, including the experimental and control groups. It is established in this research that forced confabulation, which is base of this research and takes its place in local literature for the first time, has a negative effect on child witness testimony. It has been observed that child witnesses, when forced, make up answers to questions they do not know the answer for and over time they move away from reality and create a fake reality according to answers they made up. On contrary, informing child witnesses about the fact that they are allowed to “not know” a fact decreases the number of incorrect answers and allows them to express their recollection more accurately

Anahtar Kelimeler

child eyewitness, forensic interview, forced confabulation, event memory

BELLEK BOŞLUKLARINI DOLDURMAYA ZORLAMANIN ÇOCUK GÖRGÜ TANIĞI BELLEĞİ ÜZERİNDEKİ OLUMSUZ ETKİLERİ

Öz

Çocuk görgü tanıklarının ifadelerinin güvenilirliğini ele aldığımız çalışmada, çocuk görgü tanıklarıyla yapılan görüşmelerde kullanılan soruların ve görüşmeci yaklaşımının olaya dair gerçeklik algısının değişimi üzerindeki etkisi, olay belleğindeki bilgi boşluklarının doldurulması yönünde uygulanan zorlama çerçevesinde incelenmiştir. Çalışmada, deney ve kontrol grubu olmak üzere 9 yaş grubunda toplam 40 öğrenciyle bireysel görüşmeler yapılmıştır. Çalışma sonunda, temel değişken olarak ele alınan ve ulusal literatürde ilk kez yer bulan olaya ilişkin bilgi boşluklarının doldurulması yönünde uygulanan zorlamanın çocuk görgü tanıklarının ifadelerini olumsuz etkilediği sonucuna varılmıştır. Uygulanan zorlama neticesinde çocukların hatırlamadıkları detaylara ilişkin sorulan sorulara uydurma cevaplar verdikleri ve olaydan sonra geçen zamanın artmasıyla birlikte çocukların olay gerçekliğinden uzaklaşarak vermiş oldukları uydurma cevaplar doğrultusunda yeni bir gerçeklik oluşturdukları dikkat çekmiştir. Buna karşılık, görüşme öncesinde çocuklara bilmiyorum deme hakları olduğunun belirtiliyor olması, çocukların olaya ilişkin daha az yanlış cevap vermelerine ve hatırladıkları detayları daha doğru şekilde ifade etmelerine imkan tanımaktadır

Anahtar Kelimeler

çocuk görgü tanıklığı, adli görüşme, olay belleği

Kaynakça

• Ackil, J.K., Zaragoza, M.S. (1998). Memorial consequences of forced confabu- lation: Age differences in susceptibilityto false memories. Developmental Psy- chology, 34(6), 1358-1372.
• Alpar, G., Er, N. ve Uçar Boyraz, F. (2007). Görgü tanıklığında bellek hataları: olay sonrası bilginin ve tuzak soruların hatırlama ve kaynak izleme üzerindeki etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 10(20), 1-17.
• Binet, A. (1900). La Suggestibilité. Paris: Schleicher.
• Bruck, M., Ceci, S.J., Hembrooke, H. (1998). Reliability and credibility of young children’s reports: From research to policy and practice. American Psycholo- gist, 53, 136-151.
• Ceci, S.J., Ross, D.F., Toglia, M.P. (1987). Age differences in suggestibility: nar- rowing the uncertainties, in Children’s Eyewitness Memory, eds J. Ceci, M. P.
• Toglia & D. F. Ross. New York: Springer-Verlag. Ceci, S.J., Bruck, M. (1993). The suggestibility of the child witness: A historical review and synthesis. Psychological Bulletin, 113, 403-439.
• Chrobak, Q.M., & Zaragoza, M.S. (2013). When forced fabrications become truth: Causal explanations and false memory development. Journal of Experi- mental Psychology: General, 142(3), 827–844.
• Gombos, V., Pezdek, K., Haymond, K. (2012). Forced confabulation affects memory sensitivity as well as response bias. Memory & Cognition, 40, 127
• Goodman, G.S. (2006). Children’s eyewitness memory: A modern history and contemporary commentary. Journal of Social Issues, 62(4), 811-832.
• Koriat, A., Goldsmith, M., Pansky, A. (2000). Toward a psychology of memory accuracy. Annual Review of Psychology, 51, 481-537.
• Memon A, Zaragoza M, Clifford BR, Kidd L. (2010). Inoculation or antidote?
• The effects of cognitive interview timing on false memory for forcibly fabricat- ed events. Law Hum Behav. 2010;(2):105–17. pmid:19301110
• Pezdek, K., Lam, S.T., Sperry, K. (2009). Forced confabulation more strongly influences event memory if suggestions are other-generated than self-gener- ated. Legal and Criminological Psychology, 14, 241-252.
• Rindal, E.J., Chrobak, Q.M., Zaragoza, M.S., Weihing, C.A. (2017). Mechanisms of eyewitness suggestibility: Tests of the explanatory role hypothesis. Psycho- nomic Bulletin & Review, 24(5), 1413-1425.
• Schwarz, S., Roebers, C.M. (2006). Age differences in the effects of social influ- ence on children’s eyewitness performance and their metacognitive monitor- ing. Journal Of Experimental Child Psychology, 94, 229-248.
• Stille, L., Norin, E., Sikstrom, S. (2017). Self-delivered misinformation-Merging the choice blindness and misinformation effect paradigms. PLoS ONE 12(3): e0173606.
• Stolzenberg, S., Pezdek, K. (2013). Interviewing child witnesses: The effect of forced confabulation on event memory. J Exp Child Psychol., 114(1), 77-88.
• Yates, A. (1987). “Should young children testify in cases of sexual abuse?”
• American Journal of Psychiatry, 144, 476-480. Zaragoza, M.S., Payment, K.E., Ackil, J.K., Drivdahl, S.B., Beck, M. (2001). Inter- viewing witnesses: Forced confabulation and confirmatory feedback increase false memories. Psychological Science, 12(6), 473-477.