ortaya çıkan “siber yaptırımlar” ve “siber karşı önlemler” kavramlarını hukuki açıdan incelemeyi amaçlamaktadır. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi tarafından uygulanan kolektif yaptırımlar ile devletlerin tek taraflı olarak uyguladığı karşı önlemler arasındaki farklar, normatif dayanaklar ve meşruiyet sorunu temelinde analiz edilmiştir. Çalışmada ilk olarak Birleşmiş Milletler Şartı’nın VII. Bölümü çerçevesinde siber yaptırımların hukuki geçerliliği ve uygulanabilirliği değerlendirilmiştir. İkinci bölümde ise devletlerin tek taraflı olarak uyguladığı siber karşı önlemler, “Devlet Sorumluluğu” çerçevesinde ele alınmış; atfedilebilirlik, orantılılık ve geçicilik gibi uluslararası hukuk ilkeleri ışığında hukuki sınırları irdelenmiştir. Son olarak, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Avrupa Birliği gibi aktörlerin siber yaptırım uygulamaları örneklerle değerlendirilmiş; Türkiye’nin bu konudaki yaklaşımı da karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Elde edilen bulgular, siber yaptırımların hem kolektif hem de tek taraflı biçimlerinin, teknik gelişmelerin hızına paralel olarak uluslararası hukukta yeni düzenlemelere ihtiyaç duyulduğunu ortaya koymaktadır.
Siber yaptırım siber karşı önlem Güvenlik Konseyi devlet sorumluluğu insan hakları
Bu makale Etik Kurul iznine tabi değildir
This study examines the concepts of cyber sanctions and cyber countermeasures from a legal perspective, in response to the growing cyber security threats in the context of international law. It analyses the differences, normative bases, and legitimacy issues between collective sanctions imposed by the United Nations Security Council and unilateral countermeasures implemented by individual states. The first section evaluates the legal validity and applicability of cyber sanctions within the framework of Chapter VII of the UN Charter. The second section addresses unilateral cyber countermeasures taken by states, analysed under the framework of State Responsibility. It examines their legal limits considering international law principles such as attributability, proportionality, and temporariness. Finally, the study evaluates the cyber sanction practices of actors such as the United States, the United Kingdom, and the European Union, and provides a comparative analysis of Turkey’s approach. The findings indicate that both collective and unilateral cyber sanctions highlight the need for new regulatory measures in international law in line with the rapid pace of technological developments.
Cyber sanction cyber countermeasure Security Council state responsibility human rights
This article is not subject to Ethics Committee permission.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuk (Diğer) |
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Haziran 2025 |
| Kabul Tarihi | 30 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 64 |