A Conceptual Analysis for Social Entrepreneurship in Agriculture

Yıl 2020, , 71 - 80, 30.06.2020

Yusuf Esmer , Döndü Çınar

https://doi.org/10.24181/tarekoder.655042

Öz

Purpose: Entrepreneurship is a qualified concept that brings more than economic and social development of countries by bringing together production factors in a field of activity. Entrepreneurship, which is considered only for commercial and industrial areas, is not considered for the agricultural sector, which also causes farmers and agricultural producers not to see themselves as entrepreneurs. In this context, it should be evaluated and supported under the name of agricultural entrepreneur, considering that there are entrepreneurs in the agricultural sector as in other sectors. On the other hand, although agriculture is seen as the most important source of livelihood in rural areas, it can be said that agriculture is an important tool in combating poverty. This situation necessitates the existence of third sector organizations or individuals called social entrepreneurs in order to produce solutions for the people who have some material and moral problems such as poverty in this society. The aim of this study is to emphasize the importance of social entrepreneurship in agriculture and to contribute to the literature.

Design/methodology/approach: In this study, a conceptual analysis of agricultural social entrepreneurship was made based on secondary data. In this direction, firstly, the concept of agricultural entrepreneurship has been explained, then the phenomenon of agricultural social entrepreneurship has been examined in detail.

Findings: As a result of the conceptual analysis, it was determined that the agricultural sector should have an emphasis on the social aspect as well as the economic aspect, and the existence of agricultural social entrepreneurs is needed to develop the agricultural sector in order to combat important social problems such as poverty.

Originality/value: This study is valuable in terms of demonstrating that social entrepreneurship is an important factor for agriculture as in other sectors and it is an important tool for combating poverty in rural areas.

Anahtar Kelimeler

Agricultural Social Entrepreneurship, Entrepreneurship, Social Agriculture

Tarımda Sosyal Girişimciliğe Yönelik Kavramsal Bir Analiz

Öz

Amaç: Girişimcilik, bir faaliyet alanında üretim faktörlerini bir araya getirerek ülkelerin ekonomik ve sosyal yönden gelişim gösterebilmelerinden daha fazlasını ifade eden bir kavramdır. Yalnızca ticari ve endüstri alanları için düşünülen girişimcilik olgusu tarım sektörü için değerlendirilmeyip bu durum aynı zamanda çiftçilerin ve tarımsal üreticilerin kendilerini birer girişimci olarak görmemelerine neden olmaktadır. Bu bağlamda tarım sektöründe de diğer sektörlerde olduğu gibi girişimcilerin olduğu düşünülerek bunların tarımsal girişimci adı altında değerlendirilmeleri ve desteklenmeleri gerekmektedir. Diğer yandan tarım kırsal kesimlerin en önemli geçim kaynağı olarak görülmekle birlikte tarımın yoksullukla mücadele konusunda önemli bir araç olduğu söylenebilmektedir. Bu durum toplumda yoksulluk gibi maddi ve manevi yönden birtakım sıkıntıları olan kesimler için çözüm üretebilmek adına sosyal girişimci olarak adlandırılan üçüncü sektör örgütlerin ya da kişilerin varlığını zorunlu kılmaktadır. Bu çalışmanın amacı tarımda sosyal girişimciliğin önemini vurgulamak ve literatüre katkı sağlamaktır.   

Tasarım/metodoloji/yaklaşım: Bu çalışmada ikincil verilerden hareketle tarımsal sosyal girişimciliğe yönelik kavramsal bir analiz yapılmıştır. Bu doğrultuda öncelikle tarımsal girişimcilik kavramı açıklanmış, sonrasında tarımsal sosyal girişimcilik olgusu ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.

Bulgular: Kavramsal analiz sonucunda tarım sektörünün ekonomik yönünün yanında sosyal yönünün de olduğu vurgulanarak sosyal tarım uygulamalarına ağırlık verilmesi gerektiği ve yoksulluk gibi önemli sosyal problemlerle mücadele etmek adına tarım sektörünün geliştirilmesi için tarımsal sosyal girişimcilerin varlığına ihtiyaç duyulduğu belirlenmiştir.

Özgünlük/değer: Bu çalışma sosyal girişimciliğin diğer sektörlerde olduğu gibi tarım için de önemli bir faktör olduğunu ve kırsal kesimlerde yoksullukla mücadele konusunda önemli bir araç olduğunu ortaya koyması açısından değerlidir.

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik, Tarımsal Sosyal Girişimcilik, Sosyal Tarım

Kaynakça

• Ağızan, K. & Bayramoğlu, Z., 2019. Tarım İşletmelerinde Girişimciliğin Belirleyicileri Üzerine Bir Çalışma: Konya İli Ereğli İlçesi Örneği. KSÜ Tarım ve Doğa Dergisi, 22(2), pp. 295-306.
• Ağızan, K. & Bayramooğlu, Z., 2018. Tarımsal Girişimciliğin Ekosistemi. Antalya, Science, 5. ASM International Congress of Social, pp. 147-161.
• Alsos, G. A., Ljunggren, E. & Pettersen, L. T., 2003. Farm-Based Entrepreneurship: What Triggers the Start-up of New Business Activities?. Journal of Small Business and Enterprise Development, 10(4), pp. 435-443.
• Avcı, A. & Kaya, A. A., 2008. Geçiş Ekonomileri ve Türk Tarım Sektöründe Etkinlik ve Toplam Faktör Verimliliği Analizi (1992-2004). Ege Akademik Bakış, 8(2), pp. 843-860. Ay Türkmen, M., 2016. Çevre Odaklı Üretim ve Tarımsal Girişimcilik Bağlamında: Vermikültür. Journal of Life Economics, 3(2), pp. 1-18.
• Bayramoğlu, Z. & Ağızan, K., 2019. Tarım İşletmelerinde Girişimcilik Düzeyinin Belirlenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(2), pp. 234-246.
• Berglann, H., Moen, E. R., Røed, K. & Skogstrøm, J. F., 2011. Entrepreneurship: Origins and Returns. Labour Economics, 18(2), pp. 180-193.
• Çetindamar, D., Tutal, E., Titiz, S. & Taluk, Ş., 2010. Sosyal Dönüşümün Ajanları: Sosyal Girişimciler. İstanbul, Uluslararası Sosyal Girişimcilik Konferansı.
• Davulcu, E., 2019. Sosyal Girişimcilik Bağlamında Kırsal Kalkınma Yaklaşımı. at: https://www.turkocaklari.org.tr/genc-kalemler/sosyal-girisimcilik-baglaminda-kirsal-kalkinma-yaklasimi-9547 [Erişim: 01 12 2019].
• Demir, Ö., 2014. “Sivil Toplum Kuruluşları”, “Sosyal Girişimcilik”, “Kurumsal Sosyal Sorumluluk” ve “Sosyal İşletme”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), pp. 347-356. Di Iacovo, F. & O’Connor, D., 2009. Supporting Policies for Social Farming in Europe-Progressing Multifunctionality in Responsive Rural Areas. Firenze: Arsia.
• Dias, C. S., Rodrigues, R. . G. & Ferreira, J. J., 2019. What's New in The Research on Agricultural Entrepreneurship?. Journal of Rural Studies, Cilt 65, pp. 99-115.
• Durğan Dbeys, A. & Engindeniz, S., 2011. Tarımsal Üretimde Şirketleşme Üzerine Üretici Görüş ve Tutumları: İzmir Örneği. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48(3), pp. 191-201.
• Ersen, T. B. & Ekmekçi, A., 2013. Sosyal Girişimcilik ve Türkiye. Stanford Social Innovation Review, Issue 10. yıl Özel Sayısı, pp. 6-8.
• Esmer, Y. & Yüksel, M., 2018. Relationship between Entrepreneurship and Organization. %1 içindeGlobalization, Institutions and Socio-Economic Performance- Macro and Micro Perspectives. Berlin: Peter Lang GmbH, pp. 257-272.
• GFRAS, 2016. Agricultural Entrepreneurship, Lindau: Part of the New Extensionist Learning Kit.
• Gökçe, O., 2010. Tarımsal Girşişimcilik ve Geliştirilmesi. http://osmangokce.net/wp/2010/05/16/tarimsal-grmclk-ve-geltrlmes/ [Erişim: 21 11 2019].
• Gusseinova, D., 2015. Sosyal Girişimcilik Olgusu ve Bir Örnek Olay İncelemesi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gümüşoğlu, Ş. & Karaöz, B., 2014. Tarihsel Süreçte Girişimcilik: Muğla Örneği. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(1), pp. 97-116.
• Hudcová, E., Chovanec, T. & Moudrý, J., 2018. Social Entrepreneurship in Agriculture, a Sustainable Practice for Social and Economic Cohesion in Rural Areas: The Case of the Czech Republic. European Countryside, 10(3), pp. 377-397.
• Johansen, P. H., 2014. Green Care: Social Entrepreneurs in The Agricultural Sector. Social Enterprise Journal, 10(3), pp. 268-287.
• Marshall, R. S., 2011. Conceptualizing the International For-Profit Social Entrepreneur. Journal of Business Ethics, 98(2), pp. 183-198.
• Mekler, D., 2016. How Can We Combat Rural Poverty? Train ‘Agricultural Social Entrepreneurs. https://medium.com/change-maker/how-can-we-combat-rural-poverty-train-agricultural-social-entrepreneurs-219cb4fedf4b [Erişim: 01 12 2019].
• Memiş, H., Paksoy, H. M. & Paksoy, S., 2007. Bölgesel Kalkınmada Kadın Girişimciliğin Önemi: GAP Bölgesinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 2(2), pp. 137-152.
• Mohapatra, S., Khadanga , G. S. & Majhi, S., 2018. Social Entrepreneurship for Agricultural Development in India. The Pharma Innovation Journal, 7(4), pp. 204-205.
• Özdevecioğlu, M. & Cingöz, A., 2009. Sosyal Girişimcilik ve Sosyal Girişimciler: Teorik Çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Issue 32, pp. 81-95.
• Peredeo, A. M. & McLean, M., 2006. Social Entrepreneurship A Critical Review ofthe Concept. The Journal of World Business, 41(1), pp. 56-65.
• Sharir, M. & Lerner, M., 2006. Cauging the Success of Social Ventures Initiated By Individual Social Entrepreneurs. Journal of World Business, 41(1), pp. 6-20.
• Tinsley, E. & Agapitova, N., 2018. Private Sector Solutions to Helping Smallholders Succeed: Social Enterprise Models in the Agriculture Sector. Washington: World Bank Group.
• Yıldırım, B. & Tuncay, T., 2019. Sosyal İnovasyonun ve Sosyal Girişimciliğin Sosyal Hizmet Mesleğinin Geleceğindeki Rolü. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 37(1), pp. 169-188.