Antalya’nın Konyaaltı İlçesine Bağlı Doyran Köyü Monografisi

Yıl 2016, Cilt: 22 Sayı: 1, 33 - 39, 01.06.2016

Filiz Kınıklı İlkay Kutlar

Öz

Köy araştırmalarında monograŞk çalışmalar önemli yer almaktadır. MonograŞk bir çalışma olan bu araştırmada Doyran köyü temel özellikleri ile tanıtılmıştır. Çalışmanın ana amacı, Antalya ili Konyaaltı ilçesine bağlı olan Doyran köyünün sosyal yapısını ortaya koyarak bir durum tespiti yapmaktır. Ayrıca köyde meydana gelen değişiklikleri ortaya koyarak, köyün sorunlarını gidermeye çalışmak ve köyün gelişmesine yardımcı olmak için katkı ve önerilerde bulunmak çalışmanın amaçları arasında yer almaktadır. Örnek hacminin belirlenmesinde gayeli örnekleme yöntemi tercih edilmiştir. Buna göre araştırma alanında yaşayan 30 aile reisine anket uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde basit tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre işletmeler büyüklüklerine ve bireylerin yaşlarına göre iki gruba ayrılmıştır. Araştırmanın konusu olan Doyran köyü Antalya iline 15 km uzaklıkta, Saklıkent yolu üzerindedir. Köy, ovalık bir arazi üzerinde kurulmuş, yüzölçümü 500 km2, toplam nüfusu 1000 olan bir köydür. Köyün ortalama aile genişliği göz önünde bulundurulduğunda köyde toplam 250 hane vardır. Köyde yaşayanlar geçimlik olarak sebze ve meyve yetiştirmektedirler. Sebze olarak en çok patlıcan, domates ve biber yetiştirilmektedir. Meyve olarak ise en çok portakal yetiştirilmektedir. Köy halkının başlıca geçim kaynağı tarımdır. Bu nedenle büyük bir çoğunluğunun geliri düşüktür. Köyden kente göç edenler ise çoğunlukla gençlerdir. Köydeki aile yapısı ise çekirdek aile dediğimiz küçük aile tipi özelliği göstermektedir. Yani geleneksel aile yapısından uzaklaşmaya başlamıştır. Özellikle evlenme şekillerinde bu durum daha belirgindir. Evlenecek olan gençler evlenme kararını kendileri almakta, eşlerini kendileri seçmekte ve evlendikten sonra kendilerine ayrı ev açmaktadırlar. Köyde bir tane ilkokul bulunmaktadır. İlkokuldan mezun olan çocuklar köyden il merkezindeki okullara günlük gidip gelmektedir. Ailelerin çocuklarının eğitimine önem verdikleri görülmektedir

Anahtar Kelimeler

MonograŞ, kırsal kalkınma, kırsal turizm

Monography of Doyran Village in the town of Konyaaltı in Antalya

Öz

Monographic studies have an important place in the village researches. In this monographic research, the Village of Doyran has been described with its essential characterists. Information about the village were obtained through survey by simple random sampling from 30 selected farms. Findings were divided into two groups based on family member's age and the size of farms. Doyran village is 15 km from Antalya and is on the way Saklıkent. Village of Doyran is settled on a plain terrain, has a setlement area of 500 km2 and total population of 1000. The villagers make their living by growing vegetables and fruits. The most grown vegetables are eggplants, tomatoes and peppers. As the main fruit, they grow oranges. Agriculture is their main source of income. Therefore, most farmers' income is rather low. Migration from village to city over the years has changed the population of the village. Emigrants are mostly young people. Families in the village are small-sized ones. Family structure is far from the traditional family structure. This situation becomes more evident in the type of marriages, where young people take marriage decision on their own and, choose their partners as they like. The village has one primary school. Childeren who graduate from primary school leave the village to go to the city center to further their education. Families appear to regard their children's education highly

Anahtar Kelimeler

Monography, rural development, rural tourism

Kaynakça

• Anonim, 2006, Yerleşme Bilimleri/Çalışmaları İçin Öngörüler, Türkiye Bilimler Akademisi Raporları, Sayı: 14, Ankara.
• Anonim, 2015a, Resmi Gazete 6 Aralık 2012 sayı 28489.
• Anonim, 2015b., http://tr.wikipedia.org/wiki/Doyran,_Konyaalt%C4%B1, [Erişim: 24.12.2015]
• Arslan, D. A., 2004. Bir Ankara Köyü (Kavaközü)'nün Sosyolojik İncelenmesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Gaziosmanpaşa Üniversitesi), Sayı: 17, 53-70
• Bal, T., 2005. Göller Bölgesinde Tarla Bitkileri Üretiminin Ekonomik Analizi ve Başlıca Ürünlerin Arz Duyarlılıklarının Hesaplanması, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Çiçek,A. ve Erkan,O., 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:12, Ders notları serisi:6,Tokat.
• Çukur, F., Saner, G., 2008. Malatya İli Kayısı Üretiminde Riskin Ölçülmesi ve Riske Karşı Oluşturulabilecek Stratejiler, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 46 (1):33-42.
• Durğan Dbeys, A., Engindeniz, S., 2011. Tarımsal Üretimde Şirketleşme Üzerine Üretici Görüş ve Tutumları: İzmir Örneği, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 48 (3): 191-201.
• Güreşçi, E., 2010. Köyden Kente Göçün Köydeki ve Kentteki Yansımaları: Akpınar Köyü Üzerine Bir Değerlendirme, Sosyal e Beşeri Bilimler Dergisi Cilt 2, Sayı 2, ISSN: 1309 -8012.
• Güreşci, E., Yurttaş, Z., 2008. Kırsal Göçün Nedenleri ve Tarıma Etkileri Üzerine Bir Araştırma: Erzurum İli İspir İlçesi Kırık Bucağı Örneği, Tarım Ekonomisi Dergisi, 14 (2): 47 – 54.
• Kızılaslan, N., 2006. Kente Uzaklığın Kırsal Aile Yapısına Etkileri, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3):141-162.
• Koç, M., 2004. Ege Bölgesinde Çekirdeksiz Kuru Üzüm Fiyatlarında Dalgalanmalar ve Etkileri Üzerine Bir Araştırma, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü Yayınları No:122, Ankara.
• Konak, K., Armağan, G., Cankurt, M., 2000. Aydın İlinde Tarım Sanayi İlişkilerinde Sözleşmeli Tarımın Etkinliği, IV. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 6-8 Eylül 2000, Tekirdağ.
• Kutlar, İ., 2012. Antalya İli Aşağıkaraman Köyünün Sosyo Ekonomik Yapısı, TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası Yayım Organı Tarım ve Mühendislik Dergisi. Sayı: 97-98/2011-2012, ISSN-1300-0071, sayfa: 50-52, Ankara.
• Kutlar, İ., Bulut, O. D., 2015. Nevşehir İlinin Kırsal Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi. İç Anadolu Bölgesi 2.Tarım ve Gıda Kongresi, Nevşehir.
• Olgun, A., Adanacıoğlu, H., Peker, K., 2003. Türkiye'de Kuru Kayısı Üretim, Pazarlama Durumu ve Alternatif Pazarlama Olanakları Üzerine Bir Araştırma: Malatya İli Örneği, Malatya Kayısı Araştırma Geliştirme ve Tanıtım Vakfı Yayınları No:5, Malatya.
• Ozankaya, Ö. 1971. Köyde Toplumsal Yapı ve Siyasal Kültür, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilgiler Fakültesi Amme İdaresi Dergisi, 322:31-40.
• Özer, B., 2004. Zeytinköy Köyü MonograŞsi, Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.
• Soysal, M., 1996. Çukurova Bölgesinde Köy Araştırmaları (Kadıköy/Adana), Türkiye 2. Tarım Ekonomisi Kongresi, Cilt:2, sayfa:308-312, Adana.
• TÜİK, 2015. Nüfus İstatistikleri, http://www.tuik.gov.tr, [Erişim: 10.12.2015]
• Uysal, H., 2007. Ege Bölgesinde Dışsatıma Yönelik Sofralık Üzüm Üretim ve Pazarlama Olanaklarının Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Yurttaş, Z., Yavuz, F., Atsan, T., 2007. Kırsal Sosyoloji, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları Yayın No:205, Erzurum.