Kitap İncelemesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700)

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 4, 357 - 361, 30.09.2020

Öz

Yarım asırdan daha uzun bir süre, 624 yıl, ayakta kalan ve büyük bir hanedanlık olan Osmanlı İmparatorluğu, bu süreçte pek çok ekonomik, sosyal ve siyasi olaya tanık olmuştur. Her ne kadar altın çağ olarak ifade edilse de son dönemlerinde fiyat devriminin yaşanmaya başlandığı XVI. yüzyıl ile yaşanan savaş ve siyasi olayların ekonomiye yüklediği maliyetler sonucu büyük harcamaların üstlenildiği XVII. yüzyıl hem dünya tarihini hem de Avrupa ve Osmanlı tarihini etkileyen büyük dönüşümlerin yaşandığı yüzyıllar olmuşlardır

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm İncelemeler
Yazarlar

Timuçin Tunç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Tunç, T. (2020). Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700). Tarih Kritik Dergisi, 6(4), 357-361.
AMA Tunç T. Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700). TKD. Eylül 2020;6(4):357-361.
Chicago Tunç, Timuçin. “Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700)”. Tarih Kritik Dergisi 6, sy. 4 (Eylül 2020): 357-61.
EndNote Tunç T (01 Eylül 2020) Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700). Tarih Kritik Dergisi 6 4 357–361.
IEEE T. Tunç, “Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700)”, TKD, c. 6, sy. 4, ss. 357–361, 2020.
ISNAD Tunç, Timuçin. “Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700)”. Tarih Kritik Dergisi 6/4 (Eylül 2020), 357-361.
JAMA Tunç T. Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700). TKD. 2020;6:357–361.
MLA Tunç, Timuçin. “Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700)”. Tarih Kritik Dergisi, c. 6, sy. 4, 2020, ss. 357-61.
Vancouver Tunç T. Osmanlı İstanbul’unun İki Asırlık Gayrimenkul Portresi (1500 – 1700). TKD. 2020;6(4):357-61.

Journal of History Critique