ALMAN İMPRATORLUĞU’NUN ‘YUMUŞAK HAÇLI SEFERİ’ VE KAYZER II. WILHELM’IN İKİNCİ DOĞU SEYAHATI (1898)

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 1, 19 - 40, 26.06.2022

İrfan Ertan

Öz

Bu çalışma, Alman İmparatoru II. Wilhelmin, Avrupa’da gergin bir zaman olan 1898 yılında Osmanlı İmparatorluğuna yaptığı seyahati incelemektedir. Avrupa güçleri aleyhine izledikleri politikalar nedeniyle, 19. Yüzyıl’ın sonlarında iki imparatorluk için de bir yalnızlaşma politikası görülmektedir. Osmanlı İmparatorluğu, Britanya’nın desteğini kaybetti ve Batının emperyalist güçleri için açık bir hedef haline geldi. Ayrıca, iç ve dış tehditlere karşı Avrupa politikasındaki haklarını ve gücünü korumayı hedefliyordu. Alman İmparatorluğu, nüfuzunu ve güç alanını Doğuya genişletmek ve özellikle Fransa ve İngiltere gibi rakiplerini tehdit etmek istiyordu. Bu seyahat, iki imparatorluk için bir yakınlaşma politikasına yol açtı. Bu seyahat İstanbul ve Suriye ayağı olmak üzere iki bölümden oluşur. Seyahatin İstanbul ayağında II. Abdülhamid ile görüşüp bir takım imtiyazlar alan II. Wilhelm, seyahatin Suriye ayağında ise “Yumuşak Haçlı Seferi” dediğimiz politikasını uygulayarak Avrupa güçlerine meydan okuyacaktır. Ayrıca, bu çalışmada iki imparatorluğun amaçları ve kazanımları analiz edilecektir. Bu seyahat bu bakış açısıyla analiz edilecektir. Araştırma, seyahatin kazanımlarına, Alman İmparatorluğu’nun ve Alman sermayesinin Osmanlı İmparatorluğu’na girmesine ışık tutmayı amaçlıyor. Bu seyahatteki tarihsel ve politik koşullar, Osmanlı İmparatorluğu ile Alman İmparatorluğu arasında yirmi yıl süren ittifakın ortaya çıkışını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Osmanlı İmparatorluğu, Alman İmparatorluğu, Doğu Seyahati, Yumuşak Haçlı Seferi, 300 Milyon Müslümanın Koruyucusu

‘A SOFT CRUSADE’ BY THE GERMAN EMPIRE: THE SECOND ORIENT JOURNEY OF WILHELM II (1898)

Öz

This study analyses the journey of Wilhelm II of the German Empire to the Ottoman Empire in 1898, during a very tense time in Europe. We see a policy of isolation for both the Ottoman Empire and the German Empire in the late 19th century because of their policies against European Powers. The Ottoman Empire lost the support of Britain and became an open target for the imperialist powers of the West. She also tried to protect her rights and power in the European policy against internal and external threats. The German Empire wanted to expand her influence and sphere of power to the East and threaten her rivals, especially France and Britain. This journey gave rise to a convergence policy for these empires. This journey consisted of two sections, İstanbul and Syria. In the İstanbul section, Wilhelm II met with Abdülhamid II and gained some privileges from the Ottoman Empire. In the Syria section, Kaiser Wihelm II applied the policy which we call “Soft Crusade” and fronted the Great Powers of Europe. Also, the aims and acquisitions of the two empires will be analysed in this study. This journey will be analysed with that perspective. This research aims to shed light on the acquisitions of the journey, and penetration of the German Empire, and German capital into the Ottoman Empire. Historical and political conditions during this journey show the emergence of twenty years of alliance between the Ottoman Empire and the German Empire.

Anahtar Kelimeler

The Ottoman Empire, The German Empire, Orient Journey, Soft Crusade, Protector of 300 Million Muslims

Kaynakça

• B.O.A. Y.PRK.ASK 145/36; B.O.A. Y.PRK.PT 18/49; B.O.A.Y.PRK.HH 30/72; B.O.A. Y. PRK.UM 43/129; B.O.A. Y. EE. 81/1; B.O.A. Y. PRK.PT. 18/76; B.O.A. Y.PRK.UM, 43/93; B.O.A. Y.A. RES. 96/9; B.O.A. Y. EE. 81/1
• Berliner Tageblatt Und Handelszeitung, İkdam, Le Figaro, Mechveret Supplement Français, Sabah, The New York Times, The Times
• Alkan, N. (2008). Dış Siyasetin Bir Aracı Olarak Hükümdar Gezileri: Kaiser II. Wihelm’in 1898 Şark Seyahati. Osmanlı Araştırmaları Dergisi, The Journal of Ottoman Studies, 9–53.
• Benner, T. H. (2001). Die Strahlen der Krone: Die Religiöse Dimension des Kaisertums unter Wilhelm II. vor dem Hintergrund der Orientreise 1898. Tectum.
• Carmal, A. (2000). Mission und Gewalt: Der Umgang Christlicher Missionen mit Gewalt und die Ausbreitung des Christentums in Afrika und Asien in der Zeit von 1792 bis 1918/19 (U. van der Heyden, J. Becher, & H. Stoecker, Eds.). Steiner. Das Deutsche Kaiserpaar im Heiligen Lands im herbst 1898. (1899). E.S. Mittler und Sohn.
• Deren, S. (2004). German Ideas and Expactations on Expansion in the Near East (1890-1915) [Phd Dissertation]. Middle East Technical University.
• Deringil, S. (1999). The Well-Protected Domains: Ideology and the Legitimation of Power in the Ottoman Empire 1876-1909. Tauris.
• Fuhrmann, M. (2006). Der Traum vom deutschen Orient: Zwei deutsche Kolonien im Osmanischen Reich 1851-1918. Campus.
• Fuhrmann, M. (2009). Anatolia as a Site of German Colonial Desire and National Reawakenings. New Perspectives on Turkey, 41, 117–150. Georgeon, F. (2003). Abdülhamid II : le sultan calife (1876-1909). Fayard.
• Goetz, W. (1920). Briefe Wilhelms II an den Zaran 1894-1914. Verlag Ullstein & Co.
• Gummer, S. C. (2010). The Politics of Symphaty: German Turcophilism and the Ottoman Empire in the Age of Mass Media 1871-1914. Georgetown University.
• Hatıra-i Seyahat. (1899). Mihran Matbaası.
• Herzl, T. (1923). Theodor Herzls Tagebücher (Vol. 2). Jüdischer Verlag.
• Hohenzollern, W. I. (1922). Ereignisse und Gestalten 1878-1918. K. F. Koehler Verlag.
• Kampen, W. V. (1968). Studien zur deutschen Türkeipolitik in der Zeit Wilhelm II [Phd Dissertation]. Kiel.
• Kaynar, E. (2004). Les rapports entre les Jeunes Turcs et l’Allemagne avant 1908 [Master Thesis]. Université de Paris VIII UFR d’Histoire.
• Lepsius, J., Bartholdy, A. M., & Thimme, F. (1924). Die Grosse Politik der Europäischen Kabinette 1871-1914: Vol. 12: Alte und neue Balkanhändel 1896-1899. Deutsche Verlagsgellschaft Für Politik und Geschichte M.B.H.
• McMeekin, S. (2010). The Berlin-Baghdad Express: The Ottoman Empire and Germany’s Bid for World Power. Belknap Press of Harvard University Press.
• Ortaylı, İ. (2015). Osmanlı İmparatorluğu’nda Alman Nüfuzu. Timaş Yayınları.
• Polkehn, K. (1975). Zionism and Kaiser Wilhelm. Journal of Palestine Studies, 4(2), 76–90.
• Reyhan, C. (2005). Türk- Alman İlişkilerinin Tarihsel Arka Planı (1878-1914). Belleten, LXIX(254), 217–265.
• Richter, J. S. (1997). Die Orientreise Kaiser Wilhelms II. 1898: Eine Studie zur deutschen Aussenpolitik an der Wende zum 20. Jahrhundert. Verlag Dr. Kovač.
• Schneller, L. (1900). Kaiserfahrt durchs Heilige Land. Kommissionsverlag von B.G. Wallmann.
• Schöllgen, G. (2000). Imperialismus und Gleichgewicht: Deutschland, England und die orientalische Frage 1871—1914 (3. Aufl). Oldenbourg.
• Sönmez, E. (2012). Ahmed Rıza Bir Jön Türk Liderinin Siyasi-Entelektüel Portresi. Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Soy, H. B. (2007). Kudüs’teki Erlösekirche’nin açılışı: LI. Wilhelm’in ikinci Doğu seyahatindeki (1898) dini motifler. Tarih ve Toplum, 6(Fall 2007, Winter 2008), 117–141.
• Stewart, D. (1974). Herzl’s Journeys in Palestine and Egypt. Journal of Palestine Studies, 3(3), 18–38.
• Türk, F. (2012). Türkiye ile Almanya arasındaki silah ticareti, 1871-1914: Krupp firması, Mauser tüfek fabrikası, Alman silah ve cephane fabrikaları. IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Verroen, D. (2005). Çok yaşa! Kaiser Wilhelm II. in İstanbul. In Der Traum vom Orient Kaiser Wilhelm II. im Osmanischen Reich (pp. 13–24). Preussische Schlösser und Gärten.
• von Bülow, B. F. (1930). Denkwürdig Keiten: Vom Staatssekretariat bis zur Marokko Kriese. Ullstein.
• Yorulmaz, N. (2014). Arming the Sultan: German Arms Trade and Personal Diplomacy in the Ottoman Empire Before World War I. I.B. Tauris.