Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ergenlerde Dindarlık, Narsizm ve Özgüven

Yıl 2019, , 439 - 454, 31.12.2019
https://doi.org/10.30622/tarr.648729

Öz

Bu
araştırma, lise öğrencilerinde dindarlık, narsizm ve özgüven arasındaki
ilişkiyi incelemeyi amaçlamıştır. Çalışmada, Antalya ilinin Korkuteli ilçesinde
altı farklı lisede öğrenim gören 606 öğrenciyle anket çalışması yürütülmüştür.
Öğrencilere, Demografik Bilgi Formu, Dini Tutum ve Davranış Ölçme Envanteri,
Narsizm Ölçeği ve Özgüven Ölçeği verilerek değişkenlere yönelik veriler
toplanmıştır. Araştırma soru ve hipotezlerinin yanıtlanması amacıyla
istatistiksel analiz yöntemleri uygulanan çalışmada elde edilen bulgulara göre,
dindarlık ile narsizm ve özgüven arasında negatif yönlü ve anlamlı ilişki
bulunmuştur. Regresyon analizi bulgularına göre dindarlık, narsizm ve özgüveni
negatif ve anlamlı düzeyde yordamaktadır. Ayrıca, demografik değişkenler
bakımından dindarlık, narsizm ve özgüven alt boyutları ve toplam skorları
karşılaştırıldığında, cinsiyet, sınıf, yaş, lise türü, ebeveyn eğitim durumu,
ailede dini yatkınlık ve yaşanılan yer değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar
saptanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda, lise
öğrencilerinin dindarlıkları ile ilişkili olabilecek kişilik ve psikolojik
faktörlerin incelemesi yapılmıştır. 

Destekleyen Kurum

Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

3523

Teşekkür

Bu araştırmanın gerçekleştirilmesinde destek olan Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri koordinasyon birimine teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Akın, A. (2007). Öz-güven ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 167- 176. Altun, R. (2015). Narsisizm ve Dindarlık. Samsun: Kitap & Cafe Serüven Yayınları.Ashawy, M.F.A.A.A. (2016). Ortaöğretim Öğrencilerinde Dindarlık ve Narsizm İlişkisi (Sinop Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Baumeister, R. F. (1998). “The self. In D. T. Gilbert, S. T. Fiske, G. Lindzey (Eds.)”. Handbook of Social Psychology, 4(2): 680-740. Baumeister, R. F. (2001). “Violent Pride: Do People Turn Violent Because of Self-Hate, or Self-Love? Scientific American, 284(4): 96-101.Baumeister, R. F., Smart, L., Boden, J. M. (1996). “Relation of Threatened Egotism to Violence and Aggression: The Dark Side of High Self-Esteem”. Psychological Review, (103): 5-33.Behary, W.T. (2018). Narsistle Ateşkes. (Çev. M. Caner ve N. Azizlerli), Psikonet Yayınları, İstanbul.Budak, S. (2009). Psikoloji Sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.Buzdar, M. A., Tariq, R. U. haq, Jalal, H., Nadeem, M. (2018). “Does Religiosity Reduce Narcissistic Personality Disorder? Examining the Case of Muslim University Students”. Journal of Religion and Health, 1-8 doi:10.1007/s10943-018-0628-9.Cihangir Çankaya, Z. ve Meydan, B. (2018). “Ergenlik Döneminde Mutluluk ve Umut”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65): 207-222.Cooper, M. J., Pullig, C., & Dickens, C. (2016). “Effects of Narcissism and Religiosity on Church Ministers with Respect to Ethical Judgment, Confidence, and Forgiveness”. Journal of Psychology and Theology, 44(1): 42–54. doi:10.1177/009164711604400104Çebi, E. (2016). Ortaokul Öğrencilerinde Maddi Değerler ve Narsisizm. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Daghigh, A., DeShong, H. L., Daghigh, V., Niazi, M., ve Titus, C. E. (2019). “Exploring the Relation Between Religiosity and Narcissism in an Iranian Sample”. Personality and Individual Differences, (139): 96–101.Emmons, R.A. (1984). Factor analysis and construct validity of the narcissistic personality inventory. Journal of Personality Assessment, 48(3), 291- 300. Ethem, S. (2019). Narsisizm, Yalnızlık ve İlişkili Olma Gereksinimi ile Facebook, Twitter ve Instagram Kullanımı Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları. (Çev. E. Kuşdil), Ayrıntı Yayıncılık, İstanbul.Gül, S. K. ve Güneş, İ. D. (2009). “Ergenlik Dönemi Sorunları ve Şiddet”. Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 79-101.Gürsu, O. (2011). Ergenlerde Psikolojik Sağlık ve Dindarlık. Yayımlanmış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.Gürsu, O. Apaydın. Ç. (2016). “Narsizm ile Özgüven Arasındaki İlişkide İslami Eğilimin Aracı Rolü”, Ekev Akademi Dergisi, 20(66): 551-562.Güven, M. (2019). Narsizm, Alçakgönüllülük ve Dindarlık İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. Hyatt, C. S., Sleep, C. E., Lamkin, J., Maples-Keller, J. L., Sedikides, C., Campbell, W. K., ve Miller, J. D. (2018). Narcissism and self-esteem: A nomological network analysis. PLOS ONE, 13(8): 1-31. e0201088. doi:10.1371/journal.pone.0201088Kardaş, S. (2017). Sanal Kimlik ve Spiritüel İyi Oluşun Üniversite Öğrencilerinin Narsisistik Eğilimlerini Yordayıcılığı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Kartopu, S. (2013). “Narsisizmin Dindarlık Eğilimleriyle İlişkisi: Gümüşhane Üniversitesi Örneği”, The Journal of Academic Social Science Studies,6(6): 625-649.Lauster, P. (2000). Kendine güven, Ankara: Doruk Yayınları.Nadeem, M., Buzdar, M. A., Shakir, M., ve Naseer, S. (2018). “The Association Between Muslim Religiosity and Internet Addiction Among Young Adult College Students”, Journal of Religion and Health, 1-8, doi:10.1007/s10943-018-0697-91.Orhan, G. (2014). Narsizm Etiyolojsi ve Dindarlıkla İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.Özel, İ. (2014). “Dindarlarda Narsizm: Yüksek Din Eğitimi Alan Öğrenciler Üzerine Bir Araştırma”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(32): 310-327.Raskin, R. ve Terry, H. (1988). “A Principal-Component Analysis of the Narcissistic Personality Inventory and Further Evidence of its Construct Validity”. Journal of Personality and Social Psychology, 54(5): 890-902.Raskin, R., & Hall, C. S. (1979). A narcissistic personality inventory. Psychological Reports, 40, 590.Schunk, D. H. (2000). Learning Theories, Prentice hall, Third edition. The Gale encyclopedia of psychology / Bonnie R. Strickland, executive editor, Gale Group.Şahin, Ş. ve Özçelik, Ç.Ç. (2016). “Ergenlik Dönemi ve Sosyalleşme”. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi, 5(1): 42-49.Tabachnick, B., & Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics, 6th International edition (cover) edn. Boston,[Mass.].Twenge, J.M. ve Campbell, W.K. (2015). Asrın Vebası: Narsisizm İlleti. (Çev. Ö. Korkmaz), İstanbul: Kaknüs Yayınları.Twenge, Jean M.ve Campbell, W.Keith, (2010). Narsisizm İlleti, (çev. Özlem Korkmaz), İstanbul: Kaknüs Yayınları.Ulusal, R. (2019). Ergenlik Döneminde Narsizm, Dindarlık ve Sosyal Medya Tutumları İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

The Relation Between Religious Devotion, Narcissism And Self-Esteem In Adolescent: The Case Of Korkuteli

Yıl 2019, , 439 - 454, 31.12.2019
https://doi.org/10.30622/tarr.648729

Öz

This study aimed to investigate the relationship between religiousness, narcissism and self-confidence among high school students. In this study, 606 students from six different high schools in the town of Korkuteli which is located in the province of Antalya were surveyed. Demographic Information Form, Religious Attitude and Behavior Measurement Inventory, Narcissism Scale and Self-Confidence Scale were given to the students. In the study, statistical analysis methods were applied in order to answer the research questions and hypotheses. In addition, a negative and significant relationship was found between student’s religiousness and self-confidence and narcissism. According to the regression analysis, religiousness predicted narcissism and self-confidence negatively and significantly. In addition, when religiousness, narcissism and self-confidence sub-dimensions and total scores were compared in terms of demographic variables, significant differences were found according to variables such as gender, age, class, high school type, parental education level, religiosity of family and place of residence. In line with the findings of the study, personality and psychological factors related to religiousness and behaviors of high school students were examined. 

Proje Numarası

3523

Kaynakça

  • Akın, A. (2007). Öz-güven ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 167- 176. Altun, R. (2015). Narsisizm ve Dindarlık. Samsun: Kitap & Cafe Serüven Yayınları.Ashawy, M.F.A.A.A. (2016). Ortaöğretim Öğrencilerinde Dindarlık ve Narsizm İlişkisi (Sinop Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. Baumeister, R. F. (1998). “The self. In D. T. Gilbert, S. T. Fiske, G. Lindzey (Eds.)”. Handbook of Social Psychology, 4(2): 680-740. Baumeister, R. F. (2001). “Violent Pride: Do People Turn Violent Because of Self-Hate, or Self-Love? Scientific American, 284(4): 96-101.Baumeister, R. F., Smart, L., Boden, J. M. (1996). “Relation of Threatened Egotism to Violence and Aggression: The Dark Side of High Self-Esteem”. Psychological Review, (103): 5-33.Behary, W.T. (2018). Narsistle Ateşkes. (Çev. M. Caner ve N. Azizlerli), Psikonet Yayınları, İstanbul.Budak, S. (2009). Psikoloji Sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.Buzdar, M. A., Tariq, R. U. haq, Jalal, H., Nadeem, M. (2018). “Does Religiosity Reduce Narcissistic Personality Disorder? Examining the Case of Muslim University Students”. Journal of Religion and Health, 1-8 doi:10.1007/s10943-018-0628-9.Cihangir Çankaya, Z. ve Meydan, B. (2018). “Ergenlik Döneminde Mutluluk ve Umut”. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65): 207-222.Cooper, M. J., Pullig, C., & Dickens, C. (2016). “Effects of Narcissism and Religiosity on Church Ministers with Respect to Ethical Judgment, Confidence, and Forgiveness”. Journal of Psychology and Theology, 44(1): 42–54. doi:10.1177/009164711604400104Çebi, E. (2016). Ortaokul Öğrencilerinde Maddi Değerler ve Narsisizm. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Daghigh, A., DeShong, H. L., Daghigh, V., Niazi, M., ve Titus, C. E. (2019). “Exploring the Relation Between Religiosity and Narcissism in an Iranian Sample”. Personality and Individual Differences, (139): 96–101.Emmons, R.A. (1984). Factor analysis and construct validity of the narcissistic personality inventory. Journal of Personality Assessment, 48(3), 291- 300. Ethem, S. (2019). Narsisizm, Yalnızlık ve İlişkili Olma Gereksinimi ile Facebook, Twitter ve Instagram Kullanımı Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları. (Çev. E. Kuşdil), Ayrıntı Yayıncılık, İstanbul.Gül, S. K. ve Güneş, İ. D. (2009). “Ergenlik Dönemi Sorunları ve Şiddet”. Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 79-101.Gürsu, O. (2011). Ergenlerde Psikolojik Sağlık ve Dindarlık. Yayımlanmış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.Gürsu, O. Apaydın. Ç. (2016). “Narsizm ile Özgüven Arasındaki İlişkide İslami Eğilimin Aracı Rolü”, Ekev Akademi Dergisi, 20(66): 551-562.Güven, M. (2019). Narsizm, Alçakgönüllülük ve Dindarlık İlişkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum. Hyatt, C. S., Sleep, C. E., Lamkin, J., Maples-Keller, J. L., Sedikides, C., Campbell, W. K., ve Miller, J. D. (2018). Narcissism and self-esteem: A nomological network analysis. PLOS ONE, 13(8): 1-31. e0201088. doi:10.1371/journal.pone.0201088Kardaş, S. (2017). Sanal Kimlik ve Spiritüel İyi Oluşun Üniversite Öğrencilerinin Narsisistik Eğilimlerini Yordayıcılığı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Kartopu, S. (2013). “Narsisizmin Dindarlık Eğilimleriyle İlişkisi: Gümüşhane Üniversitesi Örneği”, The Journal of Academic Social Science Studies,6(6): 625-649.Lauster, P. (2000). Kendine güven, Ankara: Doruk Yayınları.Nadeem, M., Buzdar, M. A., Shakir, M., ve Naseer, S. (2018). “The Association Between Muslim Religiosity and Internet Addiction Among Young Adult College Students”, Journal of Religion and Health, 1-8, doi:10.1007/s10943-018-0697-91.Orhan, G. (2014). Narsizm Etiyolojsi ve Dindarlıkla İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.Özel, İ. (2014). “Dindarlarda Narsizm: Yüksek Din Eğitimi Alan Öğrenciler Üzerine Bir Araştırma”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(32): 310-327.Raskin, R. ve Terry, H. (1988). “A Principal-Component Analysis of the Narcissistic Personality Inventory and Further Evidence of its Construct Validity”. Journal of Personality and Social Psychology, 54(5): 890-902.Raskin, R., & Hall, C. S. (1979). A narcissistic personality inventory. Psychological Reports, 40, 590.Schunk, D. H. (2000). Learning Theories, Prentice hall, Third edition. The Gale encyclopedia of psychology / Bonnie R. Strickland, executive editor, Gale Group.Şahin, Ş. ve Özçelik, Ç.Ç. (2016). “Ergenlik Dönemi ve Sosyalleşme”. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi, 5(1): 42-49.Tabachnick, B., & Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics, 6th International edition (cover) edn. Boston,[Mass.].Twenge, J.M. ve Campbell, W.K. (2015). Asrın Vebası: Narsisizm İlleti. (Çev. Ö. Korkmaz), İstanbul: Kaknüs Yayınları.Twenge, Jean M.ve Campbell, W.Keith, (2010). Narsisizm İlleti, (çev. Özlem Korkmaz), İstanbul: Kaknüs Yayınları.Ulusal, R. (2019). Ergenlik Döneminde Narsizm, Dindarlık ve Sosyal Medya Tutumları İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Orhan Gürsu 0000-0002-7478-371X

Fatmana Semiha Önce Özokudan Bu kişi benim

Proje Numarası 3523
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Gürsu, O., & Önce Özokudan, F. S. (2019). Ergenlerde Dindarlık, Narsizm ve Özgüven. Turkish Academic Research Review, 4(4), 439-454. https://doi.org/10.30622/tarr.648729

Turkish Academic Research Review 
Creative Commons Lisansı Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.